-
101.《读方言》 宋·黄庭坚
八月梨枣红,绕墙风自落。
江南风雨余,未觉衣衾薄。
壁虫忧寒来,催妇织衣著。
荒畦杞菊花,犹用充羹臛。 -
102.《颖语次杨廉夫进士古声韵》 元·王冕
老颖冰满头,不识宫妓口。
穷年岂无为?弃置如敝帚。
玉杯渐消磨,含默甘老丑。
余生重其功,怅然怀永久。 -
103.《巩县初见黄河》 宋·欧阳修
河决三门合四水,径流万里东输海。
巩洛之山夹而峙,河来啮山作沙嘴。
山形迤逦若奔避,河益汹汹怒而詈。
舟师弭楫不以帆,顷刻奔过不及视。 -
104.《奉答圣俞达头鱼之作》 宋·欧阳修
吾闻海之大,物类无穷极。
虫虾浅水间,蠃蚬如山积。
毛鱼与鹿角,一龠数千百。
收藏各有时,嗜好无南北。 -
105.《惠泉亭》 宋·欧阳修
翠壁刻孱颜,烟霞啀步间。
使君能爱客,朝夕弄山泉。
春岩雨过春流长,置酒来听山溜响。
监中楼阁俯清池,雪里峰峦开晓幌。 -
106.《水调歌头 庚辰六月,游玉华谷,回过少姨庙》 元·元好问
中语,为之赋仙人词,今载於此。
梦入云山宫阙幽。
鸾?同侣鸳凤流。
桂月竟夜光不收。 -
107.《泾尉徐绛於其廨得鲁公破碑二十六字近又於碑》 宋·梅尧臣
颜公忠血化为碧,颜公奇笔留在石。
十存三四复不完,完者椎模少棱壁。
许昌断碣称最佳,已经田火侵钩画。
今复泾山好事人,别识偶得从粪砾。 -
108.《泊寿春龙潭上夜半黑风破一舟》 宋·梅尧臣
盲风吼空来,不识前山遮。
回激入湾口,暗浪腾水涯。
喧闻破我船,沉没惊一家。
晦昧若涂漆,心绪如乱麻。 -
109.《雷逸老以仿石鼓文见遗因呈祭酒吴公》 宋·梅尧臣
石鼓作自周宣王,宣王发愤搜岐阳。
我车我马攻既良,射夫其同弓矢张。
舫舟又渔缚鱮鲂,何以贯之维柳杨。
从官执笔言成辛,书在鼓腰镌刻臧。 -
110.《谒双庙》 宋·梅尧臣
八月过宋都,泊舟双庙侧。
永怀此忠良,遗烈传碑刻。
五位俨朝裾,千年同血食。
当时多苟生,贵爵曾谁识。 -
111.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
112.《还杨遂蜀中集》 宋·王禹偁
上玄茫昧胡为乎,施设吾道生吾徒。
否多泰少是天意,生有述作死不虚。
圣人忧患方演易,贤者穷愁始著书。
尽令富贵陷逸乐,蠢蠢戢戢如鸡猪。 -
113.《三月二十五日饮方校书园十绝》 宋·刘克庄
后有良工识苦心,今无善听孰知音。
老来字字趋平易,免被儿童议刻深。 -
114.《郦生长揖图》 宋·刘克庄
高阳狂生六十馀,入谒自通臣博徒。
刘季嫚士如庸奴,对客濯足以两姝。
生云足下扶义初,奈何不礼长者乎。
隆准一笑延坐隅,与随何辈载后车。 -
115.《对月忆满子权》 宋·王令
长风掠海来,吹月散百链。
青天豁四碧,云霭不容缘。
窗轩飒先秋,露气入簟扇。
宽庭生夜凉,蚊口不得擅。 -
116.《吴甥遗灵壁石以诗还之》 宋·曾几
閒居百封书,总为一片石。
窗中列远岫,所欠者灵壁。
吴甥手持来,知向何许得。
铿锵发金声,温润见玉色。 -
117.《盖宽饶》 宋·文同
次公清而狂,其本出天性。
惜哉公廉质,不以儒术正。
陷害公峭刻,奸犯语坚劲。
在位及贵戚,合然仇怨盛。 -
118.《誓鬼碑》 宋·文同
正一受天录,腰垂神虎章。
群魔狱幽隐,秘篆刻青苍。
故事骇前志,余威惊大荒。
谁能识奥诀,禹步学魁罡。 -
119.《管长源朝奉挽词》 宋·周必大
青袍黄甲旧蜚英,紫绶金章晚更荣。
隐德家传辽北客,修龄人羡济南生。
墓中深刻同年笔,世上难磨异日名。
识面有时追往事,伤情无路奠佳城。 -
120.《杨昌英示性说次韵为谢》 宋·周必大
圣学榛芜欠扫际,诚斋刻意绍渊舆。
羊岐自昔迷多径,鸡甕从今识广居。
西洛穷源谈近似,南宗投隙说真如。
早知大道容方轨,何用危涂转栈车。