-
121.《题济胜七物·七村童》 宋·陈造
貌野言伧却近真,客前疏{上四下各}不能嗔。
折花替我簪纱帽,看竹须渠问主人。 -
122.《客惠宾州竹簟甚佳取退这郑群赠簟诗读之数过》 宋·郑刚中
卷送风漪光八赤,竹新渐作琉璃色。
世人贵耳便贱目,那知不抵蕲州笛。
年来愧汗常浃肤,夏日自嫌污枕席。
有时追诵法曹句,怅恨宗人不多得。
山斋置榻容一身,君惠清凉到心骨。
门前客至莫见嗔,老子解衣喧鼻息。 -
123.《和谢吏部铁字韵三十四首·纪德十一首》 宋·邓肃
仕途例皆谄笑耳,随盘方圆无定水。
前年天子思奇才,霜台曾擢古君子。
泛观中外傥非人,发上冲冠聊一嗔。
那顾城狐并社鼠,好恶无私喜怒真。
底事年来迹又绝,笑遁林泉似藏拙。
凭谁去斩佞臣头,请公速铸楚山铁。 -
124.《和谢吏部铁字韵三十四首·纪德十一首》 宋·邓肃
引领门墙数舍耳,剑之水源自樵水。
裹粮问道嗟未能,参前倚衡见夫子。
自笑昔为尘土人,春狂时逐卖符嗔。
年来懒惰百事废,洗空人伪惟葆真。
更余净业磨未绝,强继弥明不知拙。
岂是螳螂敢当车,貘兽从来食铜铁。 -
125.《和谢吏部铁字韵三十四首·纪德十一首》 宋·邓肃
李白尝言人有耳,不当径洗颍川水。
男儿出处自有时,何须锐意楚狂子。
公今无意世间人,北山有灵定不嗔。
天子政作唐虞计,谷口那留郑子真。
伫观大手称奇绝,致君却笑前贤拙。
坐使梯航到鬼方,来寻九州贡璆铁。 -
126.《和谢吏部铁字韵三十四首·呈几叟仪曹四首》 宋·邓肃
岭云去天一握耳,取死一分山下水。
不辞舟车千里来,赖有陈蕃知孺子。
当堂得酒觞故人,醉倒花前夜不嗔。
我来一见欣如故,险语聊摅肺腑真。
安得眼边万事绝,与君千首较工拙。
乐死初无锸自随,那学祠东墓费铁。 -
127.《寄德裕县丞》 宋·邓肃
世人龊龊例卑嘶,枪榆不识南冥飞。
邂逅逢公能可意,笑呼文举作群儿。
扁舟十日系杨柳,未忍愤然夸疾走。
官长虽嗔渠不闻,且觅吾徒绝诗酒。 -
128.《和谢吏部铁字韵三十四首·谢杨休三首》 宋·邓肃
半夜丝簧纷养耳,舞袖香风散沉水。
高堂嬉笑坐生春,不诵式微惊游子。
孟公投辖虽知人,故乡千里儿曹嗔。
毅然竟把刀头舞,百日梦归今日真。
依前瘦马登高绝,未应却笑此行拙。
邑人脂膏子弗求,况是丘侯帽无铁。 -
129.《和谢吏部铁字韵三十四首·游山三首》 宋·邓肃
门前如市不入耳,忘言隐几心如水。
纷华时逐长安儿,清爽何似毛锥子。
我虽事业未如人,天公不等吾弗嗔。
独步高山寻兀室,默坐烧香已悟真。
世事缤纷俱谢绝,叩角自歌愚且拙。
谁暇投书追贾谊,更忧铜弊杂铅铁。 -
130.《和谢吏部铁字韵三十四首·邑官有和者亦以诗》 宋·邓肃
寂寞相如四壁耳,陋巷萧然穷饮水。
虽似退之厌权门,时作对人慕君子。
惭愧知音个中人,近前不学丞相嗔。
欣髯抵掌论今古,肺腑恢然笑语真。
顷余学问非三绝,操瑟干齐谋更拙。
栖迟何以酬己知,吾道不移砚铸铁。 -
131.《再和》 宋·冯时行
人言不饮酒,神形不相亲。
我云不游山,足挛不可伸。
径须向泉石,抖擞人我尘。
况复山林姿,岂类轩冕人。 -
132.《刘生》 宋·曹勋
刘生世关辅,游侠周五陵。
天下俊倜傥,持夸矜刘生。
落魄游其间,豪族相依承。
斗鸡横大道,走马入重城。 -
133.《题能仁照庵绍亨所建》 宋·胡寅
福州多僧天下闻,缁衣在处如云屯。
何人能了上大事,斋鱼粥鼓徒纷纷。
云中复表第二月,何异污渠鉴毛发。
不独诗人水镜昏,定知佛祖龛灯灭。 -
134.《游将军岩》 宋·胡寅
初识后亭山,一赏北岩秀。
更闻将军隐,飞策飞云岫。
何为英烈姿,石壁寄门窦。
和非马力竭,依险聊自救。 -
135.《偶成》 宋·李流谦
骄阳前日拟鎔金,积雨逢秋却厌淫。
本自乘除无德怨,枉劳嗔旱复嗔霖。 -
136.《失题》 宋·李流谦
学者一大事,最重出与处。
用行舍之藏,孔颜独相许。
参赐地位高,窥牖不得睹。
而况未见圣,一曲株守兔。 -
137.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
138.《念奴娇·夕阳底尽》 宋·赵长卿
夕阳底尽,望楚天空阔,稀星帘幕。
暮霭横江烟万缕,照水参差楼阁。
两两三三,楼前归鹭,飞过栏干角。
霜风何事,绕檐吹动寂寞。 -
139.《代仲舅尚书赋江山得助楼》 宋·楼钥
江山信美非吾土,王粲登楼意凄楚。
丽谯井干高则高,未免绮罗相滓污。
君家华屋照城隅,丹壁重重不知数。
谁令作此三层楼,雪脊干霄千尺所。 -
140.《题家藏二画·二龙》 宋·楼钥
老龙卧海沙,觉来未欠伸。
珠光发海底,闯然目有神。
画龙不画全,必杂烟与云。
此龙未尝动,具见爪与鳞。