-
61.《寄子闵》 宋·陈师道
烟昏晚寒风发屋,行者抽篷离者哭。
青衫白发两相鲜,积雪朝阳眩双目。
猛虎食子有分羹,洁鹭割股谋补肉。
妻孥不用哭穷途,前府故人风义笃。 -
62.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
63.《送陈君举舍人东归》 宋·楼钥
皇天生人物,千载非偶然。
冲和兼万人,始得一英贤。
夫君乃其人,人一己百千。
飞黄欲追风,况复勤著鞭。 -
64.《将宿天心寺以失路遂止野人家》 宋·赵蕃
一出有百阻,吾生何太艰。
问途迷野寺,积淖落前山。
势以鸡晨待,聊安虎落间。
浊醪无路觅,破衲与渠关。 -
65.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
66.《潘吴二察甚振风采刘仲山有诗因次其韵》 宋·姚勉
国家元气几如发,章李以来几台察。
翻盆窥瓮若不闻,射影含沙但潜发。
坦途自诧忘羊肠,坚冰恐已在履霜。
熙丰旧人正伺隙,乃尔寂寂无精光。 -
67.《满江红·昂簪策杖》 元·侯善渊
昂簪策杖,赏月披风信途然。
抱一冲和,养刀圭汞铅。
金精木液润华田。
密固三灵归火府,五云覆地,光彻梵天。 -
68.《登屋东山作》 宋·方回
我生篾拘束,萍梗堕游宦。
迟暮齿发落,归来岁已晏。
□□一纪前,罢官避谗讪。
故人为买地,诛茅偃岩涧。 -
69.《店绐叹》 宋·方回
均为横目民,贤否天壤异。
苟怀长者心,必徇君子义。
道途分两岐,书木立标识。
行人免颠迷,岂不亦一惠。