-
101.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
102.《梅花》 宋·王令
风吹冬暖变春暖,江梅艳艳横新枝。
经年不逢间何久,忽此相遇如有期。
初开珊珊尚寂寞,仙人缀佩悬瑶玑。
从日重来不可辨,漫漫月树留寒辉。 -
103.《古诗赠新城王贻上》 清·钱谦益
风轮持大地,击扬为风谣。
吹万肇邃古,赓歌畅唐姚。
朱弦泛汉魏,丽藻沿六朝。
有唐盛词赋,贞符汇元包。 -
104.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
105.《八声甘州 和邵复孺》 元·钱应庚
折阑难寄远,渺汀蒲,烟思共依依。
甚檐花听断,骚章歌罢,此意谁知。
满眼孤村流水,肠断去年时。
过了端阳日,重问归期。 -
106.《题李俨《黄菊赋》》 金朝·耶律洪基
昨日得卿《黄菊赋》,碎剪金英填作句。
袖中犹觉有余香,冷落西风吹不去。 -
107.《春城曲》 宋·刘涣
柳花吹雪香满帘,南园草烟迷绿纤。
素纱软屏隔春梦,金翠眉心团小凤。
指怯调笙学莺语,度曲不成臆酸楚。
却把巫山一段云,剪作春衫寄人去。 -
108.《梅花》 宋·王公炜
枯霜剪尽千林叶,才放江头第一春。
瘦影看来天爱画,孤根生处地无尘。
夜郎岁晚逢羁客,谷口寒云见似人。
绝是精神吟不尽,好枝和月插纱巾。 -
109.《看梅》 宋·赵庚夫
竟日梅花侧,枝枝入肺肝。
湿疑霜旋剪,清比玉堪餐。
临水严光钓,吟风东野寒。
年来难取友,珍重莫吹残。 -
110.《秋江晚望》 明·蔡经
沙头云树郁依依,晚稻吹香紫蟹肥。
露白秋江鸥一梦,月明寒树雁双归。
蓬窗剪烛孤弹剑,草屋禁风静掩扉。
沧海十年空短鬓,青山未返薜萝衣。 -
111.《西楼怨为孔宗鲁悼亡作》 明·樊阜
莺啼燕语春漫漫,落花飞絮吹作团。
雨歇西楼晚晴薄,弦丝调短催长叹。
玉镜台前金剪闲,翠销帐软留余寒。
半壁银灯堕煤小,回文锦断脂香干。 -
112.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
113.《闺情》 明·金诚
欲剪红霞作舞衣,薄云凉雾共霏霏。
玉箫吹冷天边月,只待乘鸾子晋归。 -
114.《江南弄》 明·刘崧
江浦晴云作水流,鸳鸯哺雏花满头。
沙堤十里寒溘溘,湘娥踏桨摇春愁。
菖蒲叶齐宝刀绿,佩鱼双剪琪花玉。
酸风吹雨不见人,一夜啼痕绣丛竹。 -
115.《阳德驿》 明·申叔舟
北塞归远途,千里度陵谷。
日暮投阳德,馆宇半茅屋。
轻风吹枯枝,短垣依断麓。
雨歇行云低,山深听鸣鹿。
坐久正萧然,清溪走寒玉。
远客自无寐,呼童剪残烛。 -
116.《中丞刘先生斋阁前山茶一枝并蒂因效柏梁体》 明·苏伯衡
朔风剪水雨雪雱,万木萧条冻且僵。
青藜丈人铃阁傍,山茶作花红锦香。
中有一枝并蒂香,符彩烂若双鸳鸯,嫣然占尽三春光。
皇英来自云中央,赤旗翠节雨作行。 -
117.《竹泉翁席上赠歌者杨氏》 明·汤胤勣
秋风茉莉吹香雨,帘外燕娇肆轻妩。
醉眼朦胧酒盏空,睡著司空相公府。
席前一点樱桃破,云揭楚天飞鸟堕。
鸳鸯小袖将红绡,二十五弦重抹过。 -
118.《题高氏挹翠楼》 明·唐之淳
疏楼压渚玻璃光,玉沙粼粼生象床。
回唐杂华结春雾,江女濯锦胭脂香。
东风夜入蒲芽紫,暖绿摇空一千里。
倚极青阑泛滟明,并刀剪得银河水。
水穷云阙露微岚,远碧斜飞十二帘。
日晚愁吹箫底月,小龙行雨过江南。 -
119.《端午赐观骑射击球侍宴》 明·王绂
葵榴花开蒲艾香,都城佳节逢端阳。
龙舟竞渡不足尚,诏令禁御开球场。
球场新开向东苑,一望晴烟绿莎软。
万马骞腾鼓吹喧,五云缭绕旌旗展。 -
120.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。