-
61.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
62.《题独乐园》 宋·宗泽
范公之乐后天下,维师温公乃独乐。
二老致意出处间,殊涂同归两不恶。
鄙夫杖藜访公隐,步无石砌登无阁。
堂卑不受有美夺,地僻宁遭景华拓。 -
63.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
64.《偈一首》 宋·潘良贵
良木秀山泽,中林犹百年。
斲削应约绳,必资诸巧匠。
陶者输瓦甓,圬人施涂泥。
丝网及宝铃,丹漆墍塑绩。 -
65.《绍兴辛巳秋过浯溪诵简斋诗因用其韵》 宋·陈从古
浯溪一股寒流碧,耸起双峰如削壁。
两公文墨照溪津,到今草木增颜色。
想当忠愤欲吐时,尽把江山供笔力。
我来吊古不胜情,岂但登临爱泉石。
渔阳旧事忍再论,仅赖令公安反侧。
书生百感夜不眠,起读新诗转凄恻。 -
66.《次本斋韵》 宋·牟巘
怪底膺门稚子欢,倒衣迎拜病犹堪。
喜看诗卷牛腰大,惭说踏车鸦尾衔。
风谊薄云谁得似,云泥被径我增惭。
新年精力知强健,酬答端能日百函。 -
67.《拙轩》 元·王寂
拙轩少也绝交朋,闭门坐断藜床绳。
据梧手卷挑青灯,目力自足夸秋鹰。
一行作吏负且乘,简书夜下催晨兴。
心劳政拙无佳称,高枕缓带吾何曾。 -
68.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
69.《读吟啸集》 宋·彭秋宇
力支大厦炯孤忠,太息黄旗运不东。
天若有情虹贯日,人谁不死气凌空。
倍增晁董儒科重,可与夷齐史传同。
地位九分人物好,更于何处觅英雄。 -
70.《医巫闾》 金朝·蔡珪
幽州北镇高且雄,倚天万仞蟠天东。
祖龙力驱不肯去,至今鞭血余殷红。
崩崖岸谷森云树,萧寺门横入山路。
谁道营丘笔有神,只得峰峦两三处。 -
71.《永乐初给事姚伯善采木广右被瘴客死殡及六十》 明·沈周
惟昔永乐初,皇帝治明堂。
取材苍梧野,在楩楠豫章。
公素侃察闻,百辟得激扬。
譬如公输子,材悉良不良。 -
72.《项王庙》 宋·董天吉
嬴氏乱天纪,群雄各飞扬。
子羽勇无敌,拔剑起戎行。
熊罢八千士,飚举度长江。
威名震列国,斩婴爇咸阳。 -
73.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
74.《题陈筼谷陈野逸吟藁》 宋·黄敏求
谢却梅花吟课少,苦无心事恼陶泓。
得君近日诗编读,增我晴窗眼力明。
爽似暑风秋九夏,清逾夜月书三更。
后山衣钵尘埃久,赖有双英主夏盟。 -
75.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
76.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
77.《放生慈济法门》 宋·释遵式
我比丘某甲,今为傍生类。
发佛大慈悲,忏彼六情根。
无始业障海,眼根著诸色。
耳界闻乱声,鼻染一切香。 -
78.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
79.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
80.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。