-
141.《巩县初见黄河》 宋·欧阳修
河决三门合四水,径流万里东输海。
巩洛之山夹而峙,河来啮山作沙嘴。
山形迤逦若奔避,河益汹汹怒而詈。
舟师弭楫不以帆,顷刻奔过不及视。 -
142.《满庭芳·甘草人参》 宋·无名氏
甘草人参,天麻芍药,薄荷荆芥川芎。
乳香没药,白芷共甘松。
玉金*芦桔梗,甘菊花、*藁本茯苓。
防风等,细辛分两,各自要均停。 -
143.《依韵答宋中道》 宋·梅尧臣
朝回思见子,疲马不及换。
入门呼僮仆,鸡犬屡鸣嚾。
中厨尚青烟,知未毕晨爨。
曾不留我餐,忍馁固已惯。 -
144.《送潘供奉承勋》 宋·梅尧臣
与君迹熟情已亲,欲将行迈聊感人。
举酒不能效时俗,半醉苦语资立身。
长大实好带弓剑,何不往助清边尘。
门戟虽高岂自有,当思乃祖为功臣。
所宜踊跃发奇策,嘉名定体庶得真。
傥以斯言作狂说,乘肥食脆任青春。 -
145.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
146.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
147.《瑞莲歌》 宋·王禹偁
江城五月江雨晴,荷花到处红交横。
宋家池上瑞莲生,嫋嫋出丛抽一茎。
茎端菡萏开两朵,忽似娥皇将女英。
九疑望断苍梧暮,低头并照湘波清。 -
148.《赋得牛驼各一首》 宋·刘克庄
形模狞怪骇儿童,技与黔驴大略同。
葱岭驮顷曾有力,岐阳载鼓竟无功。
效牵尚记随班后,健倒安知卧棘中。
莫信人言君背贵,肉鞍强似锦鞯蒙。 -
149.《过扬子江》 宋·王令
长江来何从,远自西极詹。
中破蜀山流,始与巴水兼。
川原日混合,泪射势益严。
奔浑万里流,不自顷刻淹。 -
150.《答问诗十二篇寄呈满子权其四鎛问耒》 宋·王令
天下方漫芜,顾我适有庸。
使其已除涤,我将何以功。
我岂大无效,自是用我慵。 -
151.《道士王元之以诗为赠多见哀勉因以古诗为答》 宋·王令
利剑不刺鼠,大钓不联鲕。
天昏白日沉,剑决浮云披。
地荡海水摇,钓引九鲸縻。
固其用不常,安得易用为。 -
152.《晓入东谷》 宋·文同
振缨效王官,释耒去乡县。
十年始还此,景物觉尽变。
东谷素所爱,乍到若创见。
烟云引晨策,数里入葱蒨。 -
153.《恭和御制赐史浩古诗》 宋·周必大
粤从三代还,岁月过千{左礻右冀}。
时岂无贤君,道未契寰旨。
煌煌唐太宗,勋业在所喜。
寇攘既扫除,蛮貊毕至止。 -
154.《送丘都承》 宋·洪咨夔
艺祖立鳌极,腹心赵书记。
披图指幽燕,翰死谁可继。
异时拾空城,中国坐自弊。
伊吾纷抵掌,须作根本计。 -
155.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫让仆时。
止会摇头道又错,奈何转脚复为非。
比图为家效功力,更却与物生瑕疵。
失在知人不无过,尧夫非是爱吟诗。 -
156.《安乐窝中一炷香》 宋·邵雍
安乐窝中一炷香,凌晨焚意岂寻常。
祸如许免人须诌,福若待求天可量。
且异缁黄徼庙貌,又殊儿女袅衣裳。
中孚起信宁烦祷,无妄生灾未易禳。 -
157.《洗竹》 宋·邵雍
岁寒松柏共经秋,丛剉无端蔽翳稠。
遍地冗枝都与去,倚天高幹一齐留。
应龙吟后声能效,仪凤来时功可收。
未说其佗为用处,此般风格最难俦。 -
158.《可必吟》 宋·邵雍
可必人间唯善事,不由天地只由衷。
莫嫌效远因而止,更勉其来更有功。 -
159.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
160.《送直阁杜君章守齐》 宋·晁补之
杜公文史不读律,平反世称徐有功。
官为列卿位亦显,皋陶事与礼乐同。
书生骫骳笑法令,弦歌不媿陵陂中。
众贤和豫治乃举,但愿主圣朝廷公。