-
201.《长至日上公献寿》 唐·张叔良
凤阙晴钟动,鸡人晓漏长。
九重初启钥,三事正称觞。
日至龙颜近,天旋圣历昌。
休光连雪净,瑞气杂炉香。
化被君臣洽,恩沾士庶康。
不因稽旧典,谁得纪朝章。 -
202.《冬日有怀李贺长吉》 唐·戴叔伦
岁晚斋居寂,情人动我思。
每因一尊酒,重和百篇诗。
月冷猿啼惨,天高雁去迟。
夜郎流落久,何日是归期。 -
203.《题觉公新兰若》 唐·李端
头白禅师何处还,独开兰若树林间。
鬼因巫祝传移社,神见天人请施山。
猛虎听经金磬动,猕猴献蜜雪窗闲。
新斋结誓如相许,愿与雷宗永闭关。 -
204.《雨夜见投之作》 唐·司空曙
出户繁星尽,池塘暗不开。
动衣凉气度,遰树远声来。
灯外初行电,城隅偶隐雷。
因知谢文学,晓望比尘埃。 -
205.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
206.《龙池春草》 唐·陈翊
青春光凤苑,细草遍龙池。
曲渚交蘋叶,回塘惹柳枝。
因风初苒苒,覆岸欲离离。
色带金堤静,阴连玉树移。
日光浮靃靡,波影动参差。
岂比生幽远,芳馨众不知。 -
207.《梢云(一作曹松)》 唐·罗让
殊质资灵贶,凌空发瑞云。
梢梢含树彩,郁郁动霞文。
不比因风起,全非触石分。
叶光闲泛滟,枝杪静氛氲。
隐见心无宰,裴回庆自君。
翻飞如可托,长愿在横汾。 -
208.《茶山诗》 唐·袁高
禹贡通远俗,所图在安人。
后王失其本,职吏不敢陈。
亦有奸佞者,因兹欲求伸。
动生千金费,日使万姓贫。 -
209.《书绅诗》 唐·权德舆
和静有真质,斯人称最灵。
感物惑天性,触里纷多名。
祸机生隐微,智者鉴未形。
败礼因近习,哲人自居贞。 -
210.《晨坐寓兴》 唐·权德舆
清晨坐虚斋,群动寂未喧。
泊然一室内,因见万化源。
得丧心既齐,清净教益敦。
境来每自惬,理胜或不言。
亭柯见荣枯,止水知清浑。
悠悠世上人,此理法难论。 -
211.《书绅诗》 唐·权德舆
和静有真质,斯人称最灵。
感物惑天性,触里纷多名。
祸机生隐微,智者鉴未形。
败礼因近习,哲人自居贞。 -
212.《晨坐寓兴》 唐·权德舆
清晨坐虚斋,群动寂未喧。
泊然一室内,因见万化源。
得丧心既齐,清净教益敦。
境来每自惬,理胜或不言。
亭柯见荣枯,止水知清浑。
悠悠世上人,此理法难论。 -
213.《奉和许阁老酬淮南崔十七端公见寄》 唐·权德舆
文行蕴良图,声华挹大巫。
抡才超粉署,驳议在黄枢。
自得环中辨,偏推席上儒。
八音谐雅乐,六辔骋康衢。 -
214.《酬穆七侍郎早登使院西楼感怀》 唐·权德舆
耿耿宵欲半,振衣庭户前。
浩歌抚长剑,临风泛清弦。
晴霜丽寒芜,微月露碧鲜。
杉梧韵幽籁,河汉明秋天。 -
215.《故萧尚书瘿柏斋前玉蕊树,与王起居吏部孟员外同赏》 唐·羊士谔
柏寝闭何时,瑶华自满枝。
天清凝积素,风暖动芬丝。
留步苍苔暗,停觞白日迟。
因吟茂陵草,幽赏待妍词。 -
216.《夏日苦热,同长孙主簿过仁寿寺纳凉》 唐·杨巨源
火入天地炉,南方正何剧。
四郊长云红,六合太阳赤。
赫赫沸泉壑,焰焰焦砂石。
思减祝融权,期匡诸子宅。 -
217.《上刘侍中》 唐·杨巨源
命代生申甫,承家翊禹汤。
庙谟膺间气,师律动清霜。
钟鼎勋庸大,山河诫誓长。
英姿凌虎视,逸步压龙骧。 -
218.《春日奉献圣寿无疆词十首》 唐·杨巨源
文物京华盛,讴歌国步康。
瑶池供寿酒,银汉丽宸章。
灵雨含双阙,雷霆肃万方。
代推仙祚远,春共圣恩长。 -
219.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
220.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。