-
21.《和郑校书夏日游郑泉》 唐·刘得仁
太虚悬畏景,古木蔽清阴。
爰有泉堪挹,闲思日可寻。
来闻鸣滴滴,照竦碧沈沈。
几脉成溪壑,何人测浅深。 -
22.《过洞庭》 唐·李屿
浩渺注横流,千潭合万湫。
半洪侵楚翼,一汊属吴头。
动轴当新霁,漫空正仲秋。
势翻荆口迮,声拥岳阳浮。 -
23.《即目二首》 唐·韩偓
万古离怀憎物色,几生愁绪溺风光。
废城沃土肥春草,野渡空船荡夕阳。
倚道向人多脉脉,为情因酒易伥伥。 -
24.《不见》 唐·韩偓
动静防闲又怕疑,佯佯脉脉是深机。
此身愿作君家燕,秋社归时也不归。 -
25.《巫山高》 唐·李沇
抉天心,开地脉,浮动凌霄拂蓝碧。
襄王端眸望不极,似睹瑶姬长叹息。
巫妆不治独西望,暗泣红蕉抱云帐。 -
26.《同旧韵》 唐·韦庄
大火收残暑,清光渐惹襟。
谢庄千里思,张翰五湖心。
暮角迎风急,孤钟向暝沈。
露滋三径草,日动四邻砧。 -
27.《题景焕画应天寺壁天王歌》 唐·欧阳炯
锦城东北黄金地,故迹何人兴此寺。
白眉长老重名公,曾识会稽山处士。
寺门左壁图天王,威仪部从来何方。 -
28.《惆怅诗九首》 唐·顾甄远
魂黯黯兮情脉脉,帘风清兮窗月白。
梦惊枕上炉烬销,不见蕊珠宫里客。
禁漏声稀蟾魄冷,纱厨筠簟波光净。
独坐愁吟暗断魂,满窗风动芭蕉影。 -
29.《暗别离》 唐·刘瑶
槐花结子桐叶焦,单飞越鸟啼青霄。
翠轩辗云轻遥遥,燕脂泪迸红线条。
瑶草歇芳心耿耿,玉佩无声画屏冷。
朱弦暗断不见人,风动花枝月中影。
青鸾脉脉西飞去,海阔天高不知处。 -
30.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
31.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
32.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
33.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
34.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
35.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
36.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
37.《看花回》 宋·欧阳修
晓色初透东窗,醉魂方觉。
恋恋绣衾半拥,动万感脉脉,春思无托。
追想少年,何处青楼贪欢乐。
当媚景,恨月愁花,算伊全妄凤帏约。 -
38.《词笑令(⑦莺莺)》 宋·秦观
诗曰:崔家有女名莺莺。
未识春光先有情。
河桥兵乱依萧寺,红愁绿惨见张生。
张生一见春情重。 -
39.《满庭芳(赏梅)》 宋·秦观
庭院余寒,帘栊清晓,东风初破丹苞。
相逢未识,错认是夭桃。
休道寒香波较晚,芳丛里、便觉孤高。
凭阑久,巡檐索笑,冷蕊向青袍。 -
40.《万年欢(梅)》 宋·晁补之
心忆春归,似佳人未来,香径无迹。
雪里红梅,因甚早知消息。
百卉芳心正寂。
夜不寐、幽姿脉脉。