-
101.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
102.《风赋》 先秦·宋玉
楚襄王游于兰台之宫,宋玉景差侍。
有风飒然而至,王乃披襟而当之,曰:“快哉此风!寡人所与庶人共者邪?”宋玉对曰:“此独大王之风耳,庶人安得而共之!” 王曰:“夫风者,天地之气,溥畅而至,不择贵贱高下而加焉。
今子独以为寡人之风,岂有说乎?”宋玉对曰:“臣闻于师:枳句来巢,空穴来风。
其所托者然,则风气殊焉。 -
103.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
104.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
105.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
106.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
107.《笛家弄(仙吕宫)》 宋·柳永
花发西园,草薰南陌,韶光明媚,乍睛轻暖清明后。
水嬉舟动,禊饮筵开,银塘似染,金堤如绣。
是处王孙,几多游妓,往往携纤手。
遣离人、对嘉景,触目伤情,尽成感旧。 -
108.《凤归云(仙吕调)》 宋·柳永
向深秋,雨余爽气肃西郊。
陌上夜阑,襟袖起凉飙。
天末残星,流电未灭,闪闪隔林梢。
又是晓鸡声断,阳乌光动,渐分山路迢迢。 -
109.《瑞鹧鸪(二之一·南吕调)》 宋·柳永
宝髻瑶簪。
严妆巧,天然绿媚红深。
绮罗丛里,独逞讴吟。
一曲阳春定价,何啻值千金。 -
110.《喝火令》 宋·黄庭坚
见晚情如旧,交疏分已深。
舞时歌处动人心。
烟水数年魂梦,无处可追寻。
昨夜灯前见,重题汉上襟。
便愁云雨又难寻。
晓也星稀,晓也月西沈。
晓也雁行低度,不曾寄芳音。 -
111.《西江月(陈倅·席上)》 宋·谢逸
窄袖浅笼温玉,修眉淡扫遥岑。
行时云雾绕衣襟。
步步莲生宫锦。
菊与秋烟共晚,酒随人意俱深。
尊前有客动琴心。
醉后清狂不禁。 -
112.《水调歌头(程良器嘉量别赋一阕纪泛舟之会,往返次韵)》 宋·葛胜仲
夜泛南溪月,光影冷涵空。
棹飞穿碎金电,翻动水精宫。
横管何妨三弄,重醑仍须一斗,知费几青铜。
坐久桂花落,襟袖觉香浓。 -
113.《望江南》 宋·张继先
西源好,冬日雪中松。
携手石坛承爱景,静观天地入清宫。
恰似大茅峰。
襟袂冷,琴里意浓浓。
吹月洞箫含碧玉,动人佳趣转黄钟。
情绪发于中。 -
114.《满江红(大热卧疾,浸石种蒲,强作凉想)》 宋·朱敦儒
竹翠阴森,寒泉浸、几峰奇石。
销畏日、溪蒲呈秀,水蕉供碧。
筠簟平铺光欲动,纱B23B高挂空无色。
似月明、萍叶起秋风,潇湘白。 -
115.《沁园春(寄张仲宗)》 宋·李弥逊
欹枕深轩,散帙虚堂,畏景屡移。
渐披襟临水,支床就月,莲香拂面,竹色侵衣。
压玉为醪,折荷当盏,卧看银潢星四垂。
人归后,伴饥蝉自语,宿鸟相依。 -
116.《沁园春》 宋·张元干
欹枕深轩,散帙虚堂,畏景屡移。
渐披襟临水,支床就月,莲香拂面,竹色侵衣。
压玉为醪,折荷当酉戋,卧看银潢星四垂。
人归后,任饥蝉自啸,宿鸟相依。 -
117.《满庭芳(代乡老众宾报劝)》 宋·史浩
玉阙朝回,沙堤烟晓,碧幢光动军容。
虎符熊轼,行指七闽中。
假道吾乡我里,挥金事、思蹑前踪。
倾怀处,萤窗雪案,犹说昔年同。 -
118.《南歌子(熟水)》 宋·史浩
藻涧蟾光动,松风蟹眼鸣。
浓熏沈麝入金瓶。
泻出温温一盏、涤烦膺。
爽继云龙饼,香无芝术名。
主人襟韵有余清。
不向今宵忘了、淡交情。 -
119.《满庭芳(和叶宪韵)》 宋·洪适
柳径花台,熙熙春动,游人珥堕簪遗。
枯藤到处,绿刺惹冠衣。
雪后园林更好,琼作佩、香满横枝。
巡檐久,留连一笑,不管午阴移。 -
120.《一丛花》 宋·袁去华
东风吹恨著眉心。
金约瘦难任。
西窗翦烛浑如梦,最愁处、南陌分襟。
香歇绣囊,尘生罗幌,憔悴到如今。