-
141.《寄源休》 唐·元结
天下未偃兵,儒生预戎事。
功劳安可问,且有忝官累。
昔常以荒浪,不敢学为吏。
况当在兵家,言之岂容易。 -
142.《酬皇甫侍御望天灊山见示之作》 唐·独孤及
早岁慕五岳,尝为尘机碍。
孰知天柱峰,今与郡斋对。
隐嶙抱元气,氤氲含青霭。
云崖媚远空,石壁寒古塞。 -
143.《送江陵全少卿赴府任》 唐·独孤及
冢司方慎选,剧县得英髦。
固是攀云渐,何嗟趋府劳。
楚山迎驿路,汉水涨秋涛。
鶱翥方兹始,看君六翮高。 -
144.《上礼部杨侍郎》 唐·皇甫冉
郢匠抡材日,辕轮必尽呈。
敢言当一干,徒欲隶诸生。
末学惭邹鲁,深仁录弟兄。
馀波知可挹,弱植更求荣。 -
145.《送段明府》 唐·皇甫冉
遥夜此何其,霜空残杳霭。
方嗟异乡别,暂是同公会。
海林秋更疏,野水寒犹大。
离人转吴岫,旅雁从燕塞。
日夕望前期,劳心白云外。 -
146.《酬卢十一过宿》 唐·皇甫冉
乞还方未遂,日夕望云林。
况复逢春草,何劳问此心。
闭门公务散,枉策故情深。
遥夜他乡酒,同君梁甫吟。 -
147.《酬卢十一过宿》 唐·皇甫冉
乞还方未遂,日夕望云林。
况复逢春草,何劳问此心。
闭门公务散,枉策故情深。
遥夜他乡酒,同君梁甫吟。 -
148.《寻东溪还湖中作》 唐·刘昚虚
出山更回首,日暮清溪深。
东岭新别处,数猿叫空林。
昔游有初迹,此路还独寻。
幽兴方在往,归怀复为今。
云峰劳前意,湖水成远心。
望望已超越,坐鸣舟中琴。 -
149.《海上诗送薛文学归海东》 唐·刘昚虚
何处归且远,送君东悠悠。
沧溟千万里,日夜一孤舟。
旷望绝国所,微茫天际愁。
有时近仙境,不定若梦游。 -
150.《奉和圣制早登太行山中言志》 唐·苗晋卿
金吾戒道清,羽骑动天声。
砥路方南绝,重岩始北征。
关楼前望远,河邑下观平。
喜气回舆合,祥风入旆轻。 -
151.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山, -
152.《行药前轩呈董山人》 唐·卢纶
不觉老将至,瘦来方自惊。
朝昏多病色,起坐有劳声。
腠暖苦肌痒,藏虚唯耳鸣。
桑公富灵术,一为保馀生。 -
153.《从军有苦乐行(时从司空鱼公北征)》 唐·李益
劳者且莫歌,我欲送君觞。
从军有苦乐,此曲乐未央。
仆居在陇上,陇水断人肠。
东过秦宫路,宫路入咸阳。 -
154.《喜邢校书远至对雨同赋远晚饭阮返五韵》 唐·李益
雀噪空城阴,木衰羁思远。
已蔽青山望,徒悲白云晚。
别离千里风,雨中同一饭。
开径说逢康,临觞方接阮。
旅宦竟何如,劳飞思自返。 -
155.《入华山访隐者经仙人石坛》 唐·李益
三考四岳下,官曹少休沐。
久负青山诺,今还获所欲。
尝闻玉清洞,金简受玄箓。
夙驾升天行,云游恣霞宿。 -
156.《鲜于少府宅看花》 唐·李端
谢家能植药,万簇相萦倚。
烂熳绿苔前,婵娟青草里。
垂栏复照户,映竹仍临水。
骤雨发芳香,回风舒锦绮。 -
157.《赠赵神童》 唐·李端
圣朝殊汉令,才子少登科。
每见先鸣早,常惊后进多。
独居方寂寞,相对觉蹉跎。
不是通家旧,频劳文举过。 -
158.《下第上薛侍郎》 唐·李端
蓬荜春风起,开帘却自悲。
如何飘梗处,又到采兰时。
明镜方重照,微诚寄一辞。
家贫求禄早,身贱报恩迟。 -
159.《冬夜耿拾遗王秀才就宿因伤故人》 唐·司空曙
旧时闻笛泪,今夜重沾衣。
方恨同人少,何堪相见稀。
竹烟凝涧壑,林雪似芳菲。
多谢劳车马,应怜独掩扉。 -
160.《原上新居十三首》 唐·王建
新占原头地,本无山可归。
荒藤生叶晚,老杏著花稀。
厨舍近泥灶,家人初饱薇。
弟兄今四散,何日更相依。