-
121.《涂山怀古》 唐·陈陶
落拓书剑晚,清秋鹰正笼。
涂山间来上,敬爱如登龙。
览古觉神王,翛然天地空。
东南更何有,一醉先王风。 -
122.《废长行(辨其惑于无益之戏而不务恤民也)》 唐·赵抟
紫牙镂合方如斗,二十四星衔月口。
贵人迷此华筵中,运木手交如阵斗。
不算劳神运枯木,且废为官恤惸独。 -
123.《度自到洛中与乐天为文酒之会时时构咏乐不可…因为联句》 唐·裴度
成周文酒会,吾友胜邹枚。
唯忆刘夫子,而今又到来。
——裴度
欲迎先倒屣,亦坐便倾杯。 -
124.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
125.《春郊游眺寄孙处士二首》 唐·薛涛
低头久立向蔷薇,爱似零陵香惹衣。
何事碧溪孙处士,百劳东去燕西飞。
今朝纵目玩芳菲,夹缬笼裙绣地衣。
满袖满头兼手把,教人识是看花归。 -
126.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
127.《郑容全成蛟形木机歌》 唐·皎然
万物贵天然,天然不可得。
浑朴无劳剞劂工,幽姿自可蛟龙质。
欲腾未去何翩翩,扬袂争前谁敢拂。 -
128.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
129.《送杨秀才》 唐·贯休
北山峨峨香拂拂,翠涨青奔势巉崒。
赤松君宅在其中,紫金为墙珠作室。
玻璃门外仙獓睡,幢节森森绛烟密。 -
130.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
131.《荆州新秋病起杂题一十五首·病起见庭菊》 唐·齐己
病起见庭菊,几劳栽种工。
可能经卧疾,相倚自成丛。
翠萼低含露,金英尽亚风。
那知予爱尔,不在酒杯中。 -
132.《题郑郎中谷仰山居》 唐·齐己
檐壁层层映水天,半乘冈垄半民田。
王维爱甚难抛画,支遁怜多不惜钱。
巨石尽含金玉气,乱峰深锁栋梁烟。
秦争汉夺虚劳力,却是巢由得稳眠。 -
133.《江上望远山寄郑谷郎中(公时退居仰山)》 唐·齐己
危碧层层映水天,半垂冈陇下民田。
王维爱甚难抛画,支遁高多不惜钱。
巨石尽含金玉气,乱峰闲锁栋梁烟。
秦争汉夺空劳力,却是巢由得稳眠。 -
134.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
135.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
136.《戏答朝士》 唐·李都
华缄千里到荆门,章草纵横任意论。
应笑钟张虚用力,却教羲献枉劳魂。
惟堪爱惜为珍宝,不敢传留误子孙。
深荷故人相厚处,天行时气许教吞。 -
137.《戏答朝士》 唐·李都
华缄千里到荆门,章草纵横任意论。
应笑钟张虚用力,却教羲献枉劳魂。
惟堪爱惜为珍宝,不敢传留误子孙。
深荷故人相厚处,天行时气许教吞。 -
138.《和座客》 唐·周颛
十载文场敢惮劳,宋都回鶂为风高。
今朝甘被花枝笑,任道尊前爱缚猱。 -
139.《却归巴陵途中走笔寄唐知言》 唐·李涉
去年腊月来夏口,黑风白浪打头吼。
橹声轧轧摇不前,看他撩乱张帆走。
逾月始到鹦鹉洲,呜呜暮角喧城头。 -
140.《却归巴陵途中走笔寄唐知言》 唐·李涉
去年腊月来夏口,黑风白浪打头吼。
橹声轧轧摇不前,看他撩乱张帆走。
逾月始到鹦鹉洲,呜呜暮角喧城头。