-
81.《次山房韵古意四首》 宋·何梦桂
思君吹参差,幽路蹇离绝。
绿蓝不盈襜,芙蓉在木末。
采蝱解我忧,忧思谁察识。
世态反覆手,况复问宿昔。 -
82.《九里松》 宋·董嗣杲
开元刺史擅清风,九日亲栽夹道松。
屋顶自生涛浪势,根头谁觅茯苓踪。
行春桥掩云千态,一字门封翠几重。
人讶金填吴说笔,不知此笔遇高宗。 -
83.《窗外丛竹》 当代·钱钟书
上窗写影几竿竹,叶叶风前作态殊。
萧瑟为秋增气势,翩翻类客转江湖。
不堪相对三朝格,漫说何能一日无。
便当此君亭畔物,高材直节伴羁孤。 -
84.《戏燕谋》 当代·钱钟书
樗园谁子言殊允,作诗作贼事相等。
苦心取境破天悭,妙手穿窬探椟蕴。
化工意态秘自珍,讵知天定还输人。
偶然漫与愁花鸟,厅绝诗成泣鬼神。 -
85.《山中感友生见访》 宋·释智圆
讲馀多滞疾,林下掩重扉。
度日人稀到,残阳鸟独归。
山光来有势,云影去何依。
世态那堪说,唯君念息机。 -
86.《赋运使张大监道州石山以张诗平地风澜险于水》 宋·项安世
枚回洲边春水生,日光照縠波文平。
绣衣使者何世上,彩舟唤客论交情。
平生择交不择利,俗子纷纷卧之地。
少年所识惟石君,晚岁相从不相弃。 -
87.《彭学士先生所藏刘进画鱼》 明·李东阳
鱼为水族类最稠,近时画手安成刘。
生绡如云笔如雨,恍惚变态不可求。
大者独立为豪酋,小者列从分奴驺。
翻身煦沫日弄影,一一如在空中游。 -
88.《癸酉冬雪》 宋·孔武仲
平时看积雪,吟对佳山川。
此地富华屋,听观亦浩然。
爱景匿何处,冻雪迷远天。
离离黄庭沙,种作白玉田。 -
89.《天柱峰》 宋·杜范
探幽不知疲,前赏方未极。
晨行越高岭,拔地见峭石。
有如万菡萏,玲珑倚秋碧。
东西忽异状,雇步忘所历。 -
90.《和诸君观画鬼拔河》 宋·苏颂
关中古有拔河戏,传闻始盛隋唐世。
长絙百尺人两朋,递以勇力相牵制。
芳华乐府务夸大,黎园公卿谩轻肆。
拔山扛鼎乌足矜,引绳排根非胜事。 -
91.《咸阳县令求清渭楼诗和何子应长句》 宋·苏籀
秦如蒹葭未饱霜,四维不举空豪强。
神疲鬼乏赴功利,兆自襄公终始皇。
富极薰天力斡地,诸侯西来谁敢当。
范雎李斯乘利势,蒙骜白起先戎行。 -
92.《妻兄张伯高来访横河感旧与拜先君墓下有作次》 宋·孙应时
衰年回首少年事,尚喜初心炯自如。
俗态可怜人厚簿,交情那问势亲疏。
懒陪康乐登山屐,且醉渊明采菊庐。
一笑相寻非易得,河渠执手更踟蹰。