-
21.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
22.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
23.《个侬》 唐·韩偓
甚感殷勤意,其如阻碍何。
隔帘窥绿齿,映柱送横波。
老大逢知少,襟怀暗喜多。
因倾一尊酒,聊以慰蹉跎。 -
24.《送江少府授延陵后寄》 唐·伍乔
五老云中勤学者,遇时能不困风尘。
束书西上谒明主,捧檄南归慰老亲。
别馆友朋留醉久,去程烟月入吟新。
莫因官小慵之任,自古鸾栖有异人。 -
25.《室思》 魏晋·徐干
沉阴结愁忧,愁忧为谁兴?
念与君相别,各在天一方。
良会未有期,中心摧且伤。
不聊忧餐食,慊慊常饥空。 -
26.《定情诗》 魏晋·繁钦
我出东门游,邂逅承清尘。
思君即幽房,侍寝执衣巾。
时无桑中契,迫此路侧人。
我既媚君姿,君亦悦我颜。 -
27.《采桑子》 宋·晏几道
征人去日殷勤嘱,莫负心期。
寒雁来时。
第一传书慰别离。
轻春织就机中素,泪墨题诗。
欲寄相思。
日日高楼看雁飞。 -
28.《满庭芳(壬子谢吕马帅送蟹)》 宋·李曾伯
八足横戈,一身衷甲,将军致尔来前。
呼僮解缚,亟荐泽虞鲜。
族类横行草地,今骈首、鼎镬连连。
荆江上,不图霜后,风味似吴天。 -
29.《疏影(西湖社友赋红梅,分韵得落字)》 宋·危西麓
虬枝茜萼。
使轻盈态度,香透帘幕。
净洗铅华,浓抹胭脂,风前伴我孤酌。
诗翁瘦硬□□□,断不被、春风熔铄。 -
30.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
31.《馈岁/别岁/守岁》 宋·苏轼
岁晚相与馈问为馈岁酒食相邀呼为别岁至除夜达旦不眠为守岁蜀之风俗如是余官于岐下岁暮思归而不可得故为此三诗以寄子由馈岁
农功各已收,岁事得相佐。
为欢恐无及,假物不论货。
山川随出产,贫富称小大。 -
32.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
33.《报刘一丈书》 明·宗臣
数千里外,得长者时赐一书,以慰长想,即亦甚幸矣;何至更辱馈遗,则不才益 将何以报焉?书中情意甚殷,即长者之不忘老父,知老父之念长者深也。
至以「上下 相孚,才德称位」语不才,则不才有深感焉。
夫才德不称,固自知之矣;至於不孚之病,则尤不才为甚。
且今之所谓孚者,何哉?日夕策马,候权者之门。 -
34.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
35.《入都》 清·李鸿章
其一
丈夫只手把吴钩,意气高于百尺楼。
一万年来谁著史,三千里外欲封侯。
定将捷足随途骥,那有闲情逐水鸥。 -
36.《次韵答德化尉郭功甫遂以送之》 宋·梅尧臣
江南有嘉禽,乘春弄清吭。
流音入我耳,慰惬若获贶。
朝听已孤高,暮听转幽旷。
何多燕雀群,声迹不相傍。 -
37.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
38.《别意》 清·谭嗣同
志士叹水逝,行子悲风寒。
风寒犹得暖,水逝不复还!
况我别同志,遥遥千里间。
缆祛泣将别,芳草青且歇。 -
39.《临江仙 君培书来,劝慰殷勤,以词答之·》 现代·顾随
拄杖掉头径去,新来常爱登临。
小红楼上六弦琴。
四围山隐隐,万古海沉沉。
眼下千秋事业,生前几寸光阴。
三千里外故人心。
倚阑良久立,北望一沾襟。 -
40.《赴试途中有感》 清·李鸿章
桑于河上白云横,惟冀双亲旅舍平。
回首昔曾勤课读,负心今尚未成名。
六年宦海持清节,千里家书促远行。
直到明春花放日,人间乌鸟慰私情。