-
61.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
万机休罢住云间,门掩青萝竟日闲。
时听呜咿歌一曲,倒骑黄犊出松关。
若作佛法会,锦包特石。
若作世谛会,铁裹泥团。
惆怅无人知此间,临风拍碎石阑干。 -
62.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
锦包特石,铁裹泥团。
现成活计,格外乡谈。
明眼衲僧会不得,月移梅影上栏干。 -
63.《颂古九十八首》 宋·释印肃
洞山活计未全包,太老赞龟罕辨爻。
有物先天非相貌,岂干动用色相交。 -
64.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
65.《已亥秋淮南客中怀故里朋游寄之》 宋·宋无
行李依吴榜,飘蓬更楚乡。
山川岁云暮,风雨夜何长。
此地从兵革,斯民复旱蝗。
牙包怀赋粟,久渴望摧浆。 -
66.《和洪玉甫秘监荔枝三》 宋·苏籀
林杪摘星陨,江干疑烧然。
香包浣花锦,冰质藐姑山。
巨擘纷璀璨,丁香吐妙妍。
唐亡倾国笑,何物免罹愆。