-
81.《登楼赋》 两汉·王粲
登兹楼以四望兮,聊暇日以销忧。
览斯宇之所处兮,实显敞而寡仇。
挟清漳之通浦兮, 倚曲沮之长洲。
背坟衍之广陆兮,临皋隰之沃流。 -
82.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
83.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
84.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
85.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
86.《水调歌头(京口)》 宋·王质
江水去无极,无地有青天。
怒涛汹涌,卷浪成雪蔽长川。
一望扬州苍莽,隐见烟竿双矗,何处卷珠帘。
落日瓜洲渡,鸿鹭满风前。 -
87.《浣溪沙(常山道中)》 宋·辛弃疾
北陇田高踏水频。
西溪禾早已尝新。
隔墙沽酒□纤鳞。
忽有微凉何处雨,更无留影霎时云。
卖瓜声过竹边村。 -
88.《贺新郎(题蒲涧寺)》 宋·刘克庄
风露驱炎毒。
记仙翁、飘然谪堕,吹笙骑鹄。
历历汉初秦季事,山下瓜犹未熟。
过眼见、群雄分鹿。 -
89.《贺新郎(已未九日同季弟子侄饮仓部弟免庵,艮翁、宫教来会·)》 宋·刘克庄
忆昔俱年少。
向斯晨、登高怀古,赋诗舒啸。
追数樽前插花客,人物并皆佳妙。
禁几度、西风残照。 -
90.《清平乐》 宋·李好古
清淮北去。
千里扬州路。
过却瓜州杨柳树。
烟水重重无数。
柁楼才转前湾。
云山万点江南。
点点尽堪肠断,行人休望长安。 -
91.《念奴娇(壬午徽州道间)》 宋·李曾伯
黄梅过雨,望隔林、一缕长烟浮碧。
亟拥征鞍寻午梦,卧看青山排闼。
扫户风清,拂檐云淡,爽气生萧发。
黄粱惊觉,子规枝上啼彻。 -
92.《六么令·夷则宫七夕》 宋·吴文英
露蛩初响,机杼还催织。
婺星为情慵懒,伫立明河侧。
不见津头艇子,望绝南飞翼。
云梁千尺。 -
93.《沁园春》 宋·陈人杰
何如尔。
杜子美平生困踬不偶,而叹老羞卑之言少,爱君忧国之意多,可谓知所愁矣。
若于著衣吃饭,一一未能忘情,此为不知命者。
故用韵以反骚 -
94.《哨遍(陈抑齐乞致仕)》 宋·陈韡
多病倦游,在家又贫,毕竟如何是。
十万钱,骑鹤更扬州,是人间几曾有底。
算一生,大都能消几屐,劳神到老成何事。
趁齿落已双,凿丝在两,归寻闲里滋味。 -
95.《喜迁莺》 宋·曹宰
梅含春信,冒北律严寒,南枝先暖。
月上初弦,萱开九叶,嵩岳诞生英俊。
冰玉丰姿莹彻,锦绣文章焕烂。
人歌赞,是今朝卓鲁,他年伊旦。 -
96.《瑞鹤仙(咏含笑)》 宋·侯置
春风无检束。
放倡条冶叶,恣情丹绿。
□莺喧燕宿。
似东邻北里,都无贞淑。 -
97.《瑞鹤仙(咏含笑)》 宋·侯置
春风无检束。
放倡条冶叶,恣情丹绿。
□莺喧燕宿。
似东邻北里,都无贞淑。 -
98.《书愤五首·其一》 宋·陆游
早岁那知世事艰,中原北望气如山。
楼船夜雪瓜洲渡,铁马秋风大散关。
塞上长城空自许,镜中衰鬓已先斑。
出师一表真名世,千载谁堪伯仲间! -
99.《放歌》 清·柳亚子
天地太无情,日月何无光?
浮云西北来,随风作低昂。
我生胡不辰,丁斯老大邦。
仰面出门去,泪下何淋浪! -
100.《浣溪沙·簌簌衣巾落枣花》 宋·苏轼
徐门石潭谢雨,道上作五首。
潭在城东二十里,常与泗水增减清浊相应。
簌簌衣巾落枣花,村南村北响缲车,牛衣古柳卖黄瓜。
(缲 通:缫)