-
1.《千秋节有感二首(八月二日为明皇千秋节)》 唐·杜甫
自罢千秋节,频伤八月来。
先朝常宴会,壮观已尘埃。
凤纪编生日,龙池堑劫灰。
湘川新涕泪,秦树远楼台。 -
2.《终南秋雪》 唐·刘禹锡
南岭见秋雪,千门生早寒。
闲时驻马望,高处卷帘看。
雾散琼枝出,日斜铅粉残。
偏宜曲江上,倒影入清澜。 -
3.《题雪窦飞雪亭》 宋·高元之
危亭上拂烟雾光,苍崖深到蛟螭穴。
天河飞来破山翠,寒入疏林风自发。
翻珠错玉无时歇,岩前散作千秋雪。
寒声萧萧凛毛发,白云朵朵翔空灭。
飞流溅沫入毫端,天与一诗为题绝。 -
4.《绝句》 唐·杜甫
两个黄鹂鸣翠柳,一行白鹭上青天。
窗含西岭千秋雪,门泊东吴万里船。 -
5.《绝句四首》 唐·杜甫
堂西长笋别开门,堑北行椒却背村。
梅熟许同朱老吃,松高拟对阮生论。
欲作鱼梁云复湍,因惊四月雨声寒。
青溪先有蛟龙窟,竹石如山不敢安。 -
6.《千秋岁·数声鶗鴂》 宋·张先
数声鶗鴂,又报芳菲歇。
惜春更把残红折。
雨轻风色暴,梅子青时节。
永丰柳,无人尽日花飞雪。 -
7.《对雪示嘉佑》 宋·王禹偁
去年看雪在商州,使君命我山寺头。
峰峦草树六百里,饥鼯冻鸟声啾啾。
山城穷陋无妓乐,何以销得骚人愁。
抱瓶自泻不待劝,乘兴一引连十瓯。 -
8.《十二月十二日雪晴成允蔡君扁舟携诗见临次韵》 宋·毛滂
蔡子下笔生涛澜,少时往往思涌泉。
便当自作五凤楼,画楹刻桷皆蛮牋。
昨日千秋桥畔雪,杨花蝴蝶相联翩。
径唤红粧弄春色,千壶快倒万锦缠。 -
9.《次韵和侍读梅学士秋雪》 宋·宋庠
秋宇霜华极,翻成暮雪飘。
影迷霄桂满,气助海钟调。
梅蘤装宫树,芦花著浦苕。
喜延梁客酒,愁敝洛人貂。
碧瓦千沟丽,银塘一色消。
雅篇工状物,精思入参寥。 -
10.《雪霁归湖上过千秋观少留》 宋·陆游
纵辔不嫌远,逢山犹一登。
夕阳陂渺渺,残雪塔层层。
折竹横遮道,饥乌下啄冰。
欲归还小驻,倚杖对崚嶒。