-
81.《望江南》 宋·韩琦
维扬好,灵宇有琼花。
千点真珠擎素蕊,一环明玉破香葩。
芳艳信难加。
如雪貌,绰约最堪夸。
疑是八仙乘皓月,羽衣摇曳上云车。
来会列仙家。 -
82.《念奴娇(上太守月词)》 宋·范端臣
玉楼绛气,卷霞绡云浪,飞空蟾魄。
人世江山惊照耀,烟霭鳌峰千尺。
陆海蓬壶,银葩星晕,点破琉璃碧。
有人吟笑,紫荷香满晴陌。 -
83.《念奴娇(上太守月词)》 宋·范端臣
玉楼绛气,卷霞绡云浪,飞空蟾魄。
人世江山惊照耀,烟霭鳌峰千尺。
陆海蓬壶,银葩星晕,点破琉璃碧。
有人吟笑,紫荷香满晴陌。 -
84.《永州韦使君新堂记》 唐·柳宗元
将为穹谷嵁岩渊池于郊邑之中,则必辇山石,沟涧壑,陵绝险阻,疲极人力,乃可以有为也。
然而求天作地生之状,咸无得焉。
逸其人,因其地,全其天,昔之所难,今于是乎在。
永州实惟九疑之麓。 -
85.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
86.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
87.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
88.《次韵奉和永叔谢王尚书惠牡丹》 宋·梅尧臣
大梁有公子,洛阳有游侠。
昔时意气相凭陵,不问兴亡事栽插。
栽红插绿斗青春,春风与开春雨飒。
两都富贵不相殊,走马寻芳何合杂。 -
89.《短歌行》 魏晋·曹操
周西伯昌,怀此圣德。
三分天下,而有其二。
修奉贡献,臣节不隆。
崇侯谗之,是以拘系。 -
90.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
91.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
92.《题静庐写秃松小品》 现代·老舍
作图如作字,笔笔走龙蛇。
霜苔墨数点,老干鳞皆花。
风雪一千载,岁岁无奇葩。
春来枝自绿,鸟雀歌朝霞。
落笔何朴拙,以见我生涯。
那堪为蜂蝶,肆意逐繁华。 -
93.《嵩山十志十首·金碧潭》 唐·卢鸿一
水碧色兮石金光,滟熠熠兮濙湟湟。
泉葩映兮烟茑临,
红灼灼,翠阴阴。
翠相鲜兮金碧潭,霜天洞兮烟景涵。
有幽人兮好冥绝,炳其焕兮凝其洁,悠悠千古兮长不灭。
-
94.《新繁县东湖瑞莲歌》 宋·王益
火云烁尽天幕腥,水光弄碧凉无声。
荷华千柄拂烟际,杰然秀干骈双英。
天敕少昊偏滋荣,宵零仙露饶金茎。
袅袅飘风起天末,绿华珰来琤琤。 -
95.《望江南/忆江南》 宋·韩琦
维杨好,灵宇有琼花。
千点真珠擎素蕊,一环名玉破香葩。
芳艳信难加。
如雪貌,绰约最堪夸。
疑是八仙乘皓月,羽衣摇曳上云车。
来会列仙家。 -
96.《遥题钱公辅众乐亭》 宋·王益柔
四明旧说南湖好,岁久濒崖变涂潦。
建旟一日得贤侯,千里山川真再造。
偃月堤成车马道,湖光如截天好抱。
鸳鸯瓦影乱凫鹥,绿柳环堤花映岛。 -
97.《泊云安下大风骤雨作柏梁体一篇》 宋·邵博
晴空赤日飞丹霞,扁舟春热汗且呀。
寒温之候无乃差,朝犹挟纩莫著纱。
祝融暴横势莫加,骤将炎赫移韶华。
东皇游冶穷豪奢,未终节序还其家。 -
98.《与菽园论诗兼寄任公孺博曼宣》 清·康有为
一代才人孰绣丝,万千作者亿千诗。
吟风弄月各自得,覆酱烧薪空尔悲。
正始如闻本风雅,丽葩无奈祖骚词。
汉唐格律周人意,悱恻雄奇亦可思。 -
99.《当朝》 明·李濂
当朝艺苑烂天葩,前辈风流擅大家。
诗律总推高太史,文章谁继宋金华。
未能云梦吞千顷,谩说图书诵五车。
临楮自惭才思涩,几时重梦笔生花。 -
100.《雪后游琅玡山与韦骧联句》 宋·刁绎
南溪约幽寻,西岭极遐观。
初阳色朦胧,残雪光汗漫。
相望楼殿间,宛在云霄半。
泉声减琤淙,山势欲飞竄。