-
81.《闻潮阳吴子野出家》 宋·苏轼
予昔少年日,气盖里闾侠。
自言似剧孟,叩门知缓急。
千金已散尽,白首空四壁。
烈士叹暮年,老骥悲伏枥。 -
82.《邓忠臣母周氏挽词》 宋·苏轼
微生真草木,无处谢天力。
慈颜如春风,不见桃李实。
古今抱此恨,有志俯仰失。
公子岂先知,战战常惜日。 -
83.《曹既见和复次其韵》 宋·苏轼
造物本儿戏,风噫雷电笑。
谁令妄惊怪,失匕号万窍。
人人走江湖,一一操网钓。
偶然连六鳌,便谓此手妙。 -
84.《书志》 宋·陆游
著书汗马牛,不如守道力;卖文取卿相,讵是儒者职。
孔光岂不学,千载污简册。
通塞本细事,于我奚失得?袁安卧空庐,亦度风雪夕;如何慕温饱,挠节不自惜!我突无炊烟,或至日中昃。
小儿抱遗经,衣短两胫赤,吟诵何琅琅,声如出金石;掩卷语乃翁:圣有陈蔡厄。 -
85.《挽萧帅机虎溪》 宋·文天祥
世以千金重,谁能学隐君。
一门名似雨,满座客如云。
志愿生无憾,声华死有闻。
韩碑照原草,含笑有斯文。 -
86.《赠马十二全玉沿檄过楚顷刻而别》 宋·张耒
我离海边方季夏,子时别我西亭下。
是时积雨河水深,却看孤舟放清夜。
尔来忽忽冬已阑,岁晚荒凉学官舍。
那知复与子携手,犹能顷刻听清话。 -
87.《送汤朝美还金坛》 宋·韩元吉
腾驹轻卧驼,野蔓欺落木。
举头便干霄,春至亦重绿。
人生百年内,万事纷过目。
得为蠖步伸,失作蠵颈缩。 -
88.《旅兴(四十首)》 明·刘基
大火没西南,昼短宵已长。
志士郁慷慨,老年怨凄凉。
萧萧草虫鸣,肃肃苍隼扬。
物情各有定,人意苦不常。 -
89.《送长儿盘赴金陵典斛》 宋·吴泳
仕历四千石,官联六尚书。
耕无田二顷,居无宅一区。
余岂不念子,皇皇事田庐。
多藏损其志,厚殖益尔愚。
贫乃好消息,此言诚不迂。
子官视庚氏,俸禀颇有余。
疎花会结果,小水长通渠。 -
90.《登嵩顶》 宋·李廌
丈夫有奇气,坐井直郁郁。
朅来古嵩州,携手登太室。
中峰到绝顶,北岭太峭壁。
山河在股掌,带砺何足述。 -
91.《浦江书院中》 宋·郑刚中
弱云障阴黑,疏雨弄织细。
寒灯不生花,庭户起愁吹。
虫话已停声,夜半亦何啻。
失手置书卷,抚心目惊悸。 -
92.《赠史康时二首》 宋·李洪
霜飚何凄冽,岁晏同漂泊。
男儿志四方,宁久怨落魄。
怀忠思报国,结义重然诺。
死生贫贱间,交情今寂寞。 -
93.《范致政挽词》 宋·楼钥
酒后升平曲,闲中安乐窝。
千金曾累致,一醉竟无何。
老骥志空在,孤鸾悲亦多。
相望才岁许,托体共山阿。 -
94.《枕上同志赋》 宋·虞俦
折桂东堂又一回,秋花此外只凡才。
千岩万壑幽深处,玉露金风烂漫开。
有客挥犀纷入坐,几时清燕小持杯。
作诗且与留花住,青女繁霜未要催。 -
95.《韩耕道交八绝句韵见寄因和答之》 宋·曹彦约
营壘家家说望夫,将军志远在余吾。
从来万里千金费,曾有因粮事也无。 -
96.《滕勿斋内杨氏挽词》 宋·王柏
吴门山少兮烟水宽,一锸千金兮尚云悭。
夫人勤俭兮同艰难,子荆苟美兮营玄关。
平生首丘兮志应寒,双溪渺渺兮何时还。 -
97.《书黄岩丁明仲墓志碑阴》 宋·陈傅良
叶君只字双南金,予子拳石藏幽深。
百名以上辞不淫,我岂识子犹渐襟。
黄山之阿墓林林,断碑日烁秋雨霖。
彼岂孙子力不任,人莫过问嘷孤禽。 -
98.《谢宣赐金襕》 宋·释慧开
不是鸡足流传,亦非黄梅分付。
九得天上降来,千载臣僧一过。
中兴佛祖宗风,群魔悉皆惊怖。
祝延圣寿无疆,志愿皇圆永固。 -
99.《悼毕进士》 宋·孙应时
磨励灯前志,澜翻笔底春。
果题新进士,归悦太夫人。
更值千金产,悬需五鼎珍。
茫茫竟何往,一念忍忘亲。 -
100.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。