-
121.《春日词》 宋·常某
庭院深深春日迟,百花落尽蜂蝶稀。
柳絮随风不拘管,飞入洞房人不知。
画堂绣暮垂朱户,玉炉消尽沉香炷。
半褰斗帐曲屏山,尽日梁间双燕语。
美人睡起敛翠眉,强临鸾鉴不胜衣。
门外秋千一笑发,马上行人断肠归。 -
122.《滕王阁》 宋·黄复之
飞阁岧峣倚天半,千里秋毫掌中看,城下江声铁马行,梁间日影金蛇竄。
词客寂寥光景闲,秀色不改惟西山。
朝来敛黛作眉语,问此风月何当还。
便须领略追绝唱,终古发扬无尽藏。
惜哉元婴不读书,笔端只作蛱蝶图。 -
123.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
124.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
125.《狮子岩》 宋·缪烈
幽岩萧飒商飚起,一天灏气凉如水。
金井梧飞兰谷芳,长江浪冷莼鱼美。
雁字半侧银钩欹,云光净扫光陆离。
桂花岩下午满枝,随意催送到书帷。 -
126.《送居寿师西游》 宋·释简长
迢递咸秦路,东风送子游。
几程看日落,孤影背河流。
古戍烟微敛,遥峰雨半收。
行行吟此景,应不念沧洲。 -
127.《红梅》 宋·释琏
娇朱浅浅透烟光,瘦倚疏檐半出墙。
雅有风情胜桃李,巧含春思避冰霜。
融明醉脸笼轻晕,敛掩仙姿蹙嫩黄。
旦暮风英堕行袂,依微如著袖中香。 -
128.《挽节使少保》 宋·许应龙
一节忠喵绍祖风,貂蝉七叶擅华宗。
版曹羡利巍迁秩,强敌知名特敛容。
荐士半跻青琐闼,为民数奏皂囊封。
龙旗虎节今何在,纪绩还须仗蔡邕。 -
129.《从军行》 明·安璲
关云漠漠关雪堆,北风惨惨山木摧。
长河冰合马蹄滑,沙塞日落胡笳悲。
自恨少小系军籍,愁枕金戈眠不得。
苦寒苦饥不敢言,谁人不畏将军律。 -
130.《秋千辞》 明·陈伯康
梨花庭院香飘满,架架秋千笑声软。
红妆共斗青春妍,长绳欲系白日短。
掌中飞燕旋风斜,楼外绿珠坠落花。
素娥弄蟾奔窃药,秦女乘鸾初去家。 -
131.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
132.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
133.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
134.《辛亥五月过弘道西斋重题》 明·吕敏
葱蒨夏林绿,高斋方夕曛。
幽花垂泫露,远岫敛归云。
停箑风初至,移尊酒半醺。
明朝忆佳赏,回首念离群。 -
135.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
136.《暮春斋居》 明·文徵明
翠箔昼重重,寒深雨更浓。
碧鲜浮草色,闲淡敛云容。
未遣愁欺病,还资静养慵。
蹉跎裘褐在,强半负春秾。 -
137.《送信公还豫章分得十五咸》 明·雪浪法师
朔风迎溯水,吹雪上寒岩。
怅别应千结,封题只半函。
香垆烟渐敛,湖口月初衔。
遥想章江外,钟声落夜帆。 -
138.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
139.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
140.《四时词》 宋·苏轼
春云阴阴雪欲落,东风和冷惊罗幕。
渐看远水绿生漪,未放小桃红入萼。
佳人瘦尽雪肤肌,眉敛春愁知为谁。
深院无人剪刀响,应将白纻作春衣。