-
161.《吴道子华清宫图》 宋·朱翌
霜清十月天无风,行宫缥缈祥云中。
重重绣岭光相通,庄严具足无遗功。
泉鸣三汤春蒙蒙,合欢皂荚双垂红。
人间尘垢一洗空,玉声璆然出房栊。 -
162.《顷入南华僧仲有诗为次其韵仲欲见予诗集》 宋·朱翌
寺分三集易披寻,藏在名山意亦深。
但与止兹鸾凤友,共逃不学马牛襟。
年来惟以睡过夏,老去莫令诗呕心。
欲见文章须近北,太平风雅盛於今。 -
163.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
164.《和子华许昌道中诗有隐逸之思》 宋·韩维
悲风中夜兴,寒气入我室。
颓然揽衣坐,中怀百忧溢。
我生乏壮图,少小事刀笔。
窥古得微尚,趋时寡良术。 -
165.《积雨成雪呈子华》 宋·韩维
寒威暗袭春和去,坐拥重裘仅自温。
对景直须忘适适,随机聊耳不言言。
兴来一笑非缘酒,道本无忧岂在萱。
欲与何人论此意,竹风松雪满西轩。 -
166.《和太素同看梅花寄子华》 宋·韩维
寒林冻卉谁观者,繁艳清香自得子。
天赋好花如有待,日寻幽径不知疲。
未逢驿使空怀远,犹喜山翁亦好奇。
昔岁一觞今一咏,共陶真意不为私。 -
167.《和子华兄喜雨》 宋·韩维
膏润涵濡万物中,欣然生意满和风。
{左扌右嵌}飘先动吟毫紫,急洒疑催舞袂红。
病手便甘千日醉,疲农又得一年丰。
欢声定有歌尧壤,喜气遥瞻绕汉宫。 -
168.《再用才子富文华校雠天禄阁韵赠周教授》 宋·陈造
穷途有快意,辟席得异闻。
青天千万里,翳日带烟云。
今者君子后,满窥崔蔡文。
当此阵堂堂,叹我提孤军。 -
169.《贺程帅因任四首且言久缺诗筒之意》 宋·陈造
诗律宁惟似变风,姓名久矣御屏中。
逢辰千载合致主,入梦九华仍插空。
铁瓮倚听新号令,铜蹄终舞旧儿童。
烦奭叶气成丰岁,却簉皋夔侍舜瞳。 -
170.《曹华国之子赠诗次韵答之》 宋·李廌
平生曹华国,志意多感慨。
应埃迷俯仰,肮脏游方外。
余尝贤若人,心以古人待。
食蘖甘有味,舐蜜遇潜虿。 -
171.《楼枢蜜过华山浩然有念古慕希夷之心谨用韵作》 宋·郑刚中
四皓已闲犹管事,留侯事了始求仙。
仙人石上出一手,寓意后人非偶然。 -
172.《和江虞仲华山二绝·仙人掌》 宋·郑刚中
意象轩轩势入云,为谁出手若经纶。
夜扶星斗朝擎日,气力何知几万钧。 -
173.《筠庄落成分韵得意字》 宋·李弥逊
离离颔下髭,短白不可薙。
焉能老行路,结屋聊自芘。
溪横众山绕,左右松竹翳。
山华如幽人,得秀不取媚。 -
174.《天华寺亭二首》 宋·冯时行
老去心如水,眼明犹爱山。
偶来出已意,特为破天悭。
能便渺茫处,尽归寻丈间。
公余成践蹂,心事等云閒。 -
175.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
相君有妙理,芳醪正所应。
红妆艳绮席,翠幕张华灯。 -
176.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
诵公十妙语,便觉舒华年。
意与境俱会,超凌心欲仙。 -
177.《行路难·华堂高张千炬烛》 宋·曹勋
华堂高张千炬烛,光溢樽罍艳流目。
秦姬赵女变新声,入金石兮裂丝竹。
少年意气凌秋阳,奴仆金张嗤宋玉。
文章富贵何足论,胡必直欲身后名。 -
178.《送纯老往会稽住华严二首》 宋·曹勋
重阴雪意正商量,岂似师心径绝江。
识破须弥山句否,任交幡影上云窗。 -
179.《荻华渚》 宋·曾协
摇摇小渚荻初成,远意浑疑接洞庭。
准拟秋来看积雪,更和风雨醉时听。 -
180.《次吴伯华韵》 宋·楼钥
一身遇坎复乘流,景物当前亦自由。
草浅人行因作径,水来沙聚看成洲。
哦诗肯为钩棘句,适意即是逍遥游。
烂醉不知门外事,夕阳日日下西头。