-
121.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
122.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
123.《渚宫》 宋·苏轼
渚宫寂寞依古郢,楚地荒茫非故基。
二王台阁已卤莽,?湘东王、高氏。
?何况远问纵横时。
楚王猎罢击灵鼓,猛士操舟张水嬉。 -
124.《渚宫》 宋·苏轼
渚宫寂莫依古郢,楚地荒茫非故基。
二王台阁已卤莽,何况远问纵横时。
楚王猎罢击灵鼓,猛士操舟张水嬉。
钓鱼不复数鱼鳖,大鼎千石烹蛟螭。 -
125.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
126.《荆州十首》 宋·苏轼
游人出三峡,楚地尽平川。
北客随南贾,吴樯间蜀船。
江侵平野断,风卷白沙旋。
欲问兴亡意,重城自古坚。 -
127.《次韵定慧钦长老见寄八首(并引)》 宋·苏轼
苏州定慧长老守钦,使其徒卓契顺来惠州,问予安否,且寄《拟寒山十颂》。
语有璨、忍之通,而诗无岛、可之寒,吾甚嘉之,为和八首。
左角看破楚,南柯闻长滕。
钩帘归乳燕,穴纸出痴蝇。 -
128.《日出堂上饮》 宋·王安石
日出堂上饮,日西未云休。
主人笑而歌,客子叹以愀。
指此堂上柱,始生在岩幽。
雨露饱所滋,凌云亦千秋。 -
129.《送孙诚之尉北海》 宋·秦观
吾乡如覆孟,地据提楚脊。
环以万顷湖,粘天四无壁。
蜿蜓戏神珠,正昼飞霹雳。
草木无异姿,灵气殊郁积。 -
130.《岁暮》 宋·陆游
小筑幽栖与拙宜,读书写字伴儿嬉。
已无叹老嗟卑意,却喜分冬守岁时。
羹*芳鲜新弋雁,衣襦轻暖自缫丝。
农家岁暮真堪乐,说向公卿未必知。 -
131.《天王广教院在山东麓予年二十余时与老僧惠迪》 宋·陆游
游山如读书,深浅皆可乐;道边小精舍,亦自一丘壑。
凄凉四十年,始复重著脚。
老僧逝已久,讲座尘漠漠。
当时童子辈,衰鬓亦萧索。 -
132.《春晏病体少悰退卧北斋有寄》 宋·宋祁
小有负薪疾,早成憔悴姿。
无人来迓跛,赖酒与扶衰。
朴斲知林短,腥{左月右娄}厌席卑。
西山一丸药,何忍独相遗。 -
133.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。 -
134.《同尧民游灵源庙廖献臣置酒用马陵二字赋诗二》 宋·黄庭坚
洪河壮观游,太府佳友朋。
春色挽我出,东风如引绳。
昏昏版筑气,王事始繁兴。
大堤如连山,小堤如冈陵。 -
135.《次韵王炳之惠玉版纸》 宋·黄庭坚
王侯须若缘坡竹,哦诗清风起空谷。
古田小纸惠我百,信知溪翁能解玉。
鸣碪千杵动秋山,裹粮万里来辇毂。
儒林丈人有苏公,相如子云再生蜀。 -
136.《船上歌》 元·王冕
草衣老子双□皤,拍手夜唱沧浪歌。
浮生不信巢穴好,卖屋买船船作家。
明月满天天在水,别调新歌水中起。
萧散可同甫里翁,逃名不比鸱夷子。 -
137.《和之美二贫诗》 宋·司马光
君子尚仁义,宝用为身资。
其人苟不贤,富饶亦胡为。
所以回宪徒,不厌糠与藜。
当时万金产,令名传有谁。 -
138.《於刘功曹家见杨直讲女奴弹琵琶戏作呈圣俞》 宋·欧阳修
大弦声迟小弦促,十岁娇儿弹啄木。
啄木不啄新生枝,惟啄槎牙枯树腹。
花繁蔽日锁空园,树老参天杳深谷。
不见啄木鸟,但闻啄木声。 -
139.《憎蚊》 宋·欧阳修
扰扰万类殊,可憎非一族。
甚哉蚊之微,岂足污简牍。
乾坤量广大,善恶皆含育。
荒茫三五前,民物交相黩。 -
140.《南獠》 宋·欧阳修
洪宋区夏广,恢张际四维。
狂孽久不耸,民物含春熙。
耆稚适所尚,游泳光华时。
遽然摄提岁,南獠掠边陲。