-
21.《上官昭容书楼歌》 唐·吕温
汉家婕妤唐昭容,工诗能赋千载同。
自言才艺是天真,不服丈夫胜妇人。
歌阑舞罢闲无事,纵恣优游弄文字。 -
22.《题冀缺图》 宋·李兼
耕夫自立苗且耘,饷妇相敬礼如宾。
画工貌出态闲暇,不是如今愚野人。
古之农者盖如此,馌彼公田同妇子。
山林自信有真乐,隐逸传中无姓字。 -
23.《露筋娘子诗(并序)》 明·王彝
淮城小如盖,僻在湖草边。
萧条城下路,昔有两婵娟。
秋姿艳明月,相携良可怜。
小姑泣向嫂,薄暮惨墟烟。 -
24.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
25.《庄器之贤能良居镜湖上作吾亦爱吾庐六诗见》 宋·张镃
吾亦爱吾庐,门前卖时蔬。
满担风露香,选择未始无。
苏子觅二顷,杨翁营一区。
两者况见成,自顾惭晨晡。