-
281.《一基节静江祝圣乐语口号》 宋·李曾伯
五叶尧{萤去虫加六}纪诞弥,庆流文祖已垂基。
星明南极老人行,春布东皇太乙时。
红入仙桃千岁实,青归御柳成年枝。
岭民喜见升平象,拜手同赓天保诗。 -
282.《对应致语口号》 宋·李曾伯
相对封人共祝尧,玉觞潋滟酒浮椒。
千山佳气供红旆,一道仁声赖翠轺。
南极爷祈天上寿,东风不隔海滨遥。
恩浓湛露何为报,勉属清忠答圣朝。 -
283.《谢朱南塘借已田为易陆宅山建玉宸道宇》 宋·卫宗武
好山未易得,况此不多山。
靡迤八九丘,远眎犹弹丸。
几载谋一区,经营何其艰。
尺求而寸予。 -
284.《前人载酒光风霁月□醉中》 宋·陈著
春渐老,年已耄,一时自适非不要。
花香妙,柳腰袅,老怀未怯输年少。 -
285.《游南山寺题澹轩》 宋·王炎
云根露奇怪,上有青莲宫。
轩窗极净丽,疑人县壶中。
凭槛俯寒流,披襟纳清风。
跏趺坐少定,滞念冰雪融。
人生蚁旋磨,世故鸟印空。
道眼一回光,味与嚼蜡同。
此意谁为领,白云横远峰。 -
286.《八归 秋夜咏怀寄钱南金》 元·邵亨贞
清蟾半露,惊乌三匝,城上漏水乍滴。
微淳已透潇湘簟,还见小帘摇砌、澹镫垂壁。
夜色迢迢人睡去,正想到、山阳吹笛。
做弄得、客里文园,病后更无力。 -
287.《八归 秋夜咏怀寄钱南金》 元·邵亨贞
清蟾半露,惊乌三匝,城上漏水乍滴。
微淳已透潇湘簟,还见小帘摇砌、澹镫垂壁。
夜色迢迢人睡去,正想到、山阳吹笛。
做弄得、客里文园,病后更无力。 -
288.《寄楚南师》 宋·释智圆
昔年江上别,高迹杳难寻。
浮世人稀见,青山隐更深,琢诗穷有象,体道极无心。
惭负眠云约,西峰夕照阴。 -
289.《淮南自讼》 宋·宋庠
偶然人乏贰中枢,赐罢犹专督府居。
发白自伤闻道晚,心丹谁识报恩馀。
淮天目极风帆驶,韩野魂销宰树疏。
却顾病身何所用,只堪归钓颍滩鱼。 -
290.《南岳》 宋·陶弼
祝融何峻极,下看白云根。
绝顶人稀,诸峰势独尊。
阔能遮日域,高不避天阍。 -
291.《四伯父生朝三首》 宋·项安世
花到酴醾芍药时,人如仙桂大椿诗。
一年春事莺初懒,千岁光阴鹤未迟。
鬓雪多于南极老,脸未浓似舞雩儿。
醺醺曲水馀酲在,又酌流霞劝寿卮。 -
292.《方太君生日》 宋·项安世
飘飘南极上明星,浩浩东风入翠醽。
春最好时才中半,人难学处是修龄。
已开棠树千枝锦,尚欠蓂花一荚青。
更愿儿孙添晚景,早收丹桂媚慈庭。 -
293.《集杜句为老母寿三首》 宋·项安世
玄圃苍洲莽空阔,安得赤脚踏层冰。
秦城楼阁莺花里,南极老人自有星。 -
294.《集杜句为老母寿三首》 宋·项安世
禁城春色晓苍苍,花气浑如百合香。
万岁千秋奉明主,南极老人应寿昌。 -
295.《承甫兄生日用去腊见惠之韵》 宋·项安世
留住东风一荚蓂,伴他南极老人星。
暂栖鸾凤官无小,晚插貂蝉梦自灵。
五十买臣多富贵,八千庄叟定年龄。
腰间六印都如斗,依旧双髦帖鬓青。 -
296.《陆尧夫母吴夫人挽词》 宋·张嵲
在姆毋烦训,承家绰有宜。
辛勤当早岁,宴乐近期颐。
既极南陔养,仍深枫树悲。
他年褒女史,不愧管彤诗。 -
297.《丙辰寄国举兄》 宋·陈傅良
是间南极老人星,乔木修篁亦有情。
直向朱明为后殿,不随黄落入秋声。
儿孙衮衮看新出,兄弟团团得晚成。
笑阅世人心事短,却从黄老问长生。 -
298.《刘宗古画过海寿星》 宋·张镃
南极煌煌山川精,辉明渊耀为天经。
化成仙人渡沧溟,黑风不作鱼龙腥。
冉冉风气如云停,峨冠曳带从竛竮。
修髯炯目玉鍊形,神光转映浮中庭, -
299.《身后寄颜》 宋·叶茵
生前喜作死规模,强把冠裳束幻躯。
儿辈对人抛好语,吾家南极老人图。 -
300.《胡人走马行》 宋·孔武仲
天街极目如平水,胡人走马天街裹。
南宫宴罢晚色深,宿雨初乾尘不起。
胡巾满插汉京花,胡鞍一簇浓如霞。
千蹄撇过在顷刻,闪电飞星不留迹。