-
161.《别赞上人》 唐·杜甫
百川日东流,客去亦不息。
我生苦漂荡,何时有终极。
赞公释门老,放逐来上国。
还为世尘婴,颇带憔悴色。 -
162.《北风》 唐·杜甫
北风破南极,朱凤日威垂。
洞庭秋欲雪,鸿雁将安归。
十年杀气盛,六合人烟稀。
吾慕汉初老,时清犹茹芝。 -
163.《泊松滋江亭》 唐·杜甫
沙帽随鸥鸟,扁舟系此亭。
江湖深更白,松竹远微青。
一柱全应近,高唐莫再经。
今宵南极外,甘作老人星。 -
164.《临平道赠同舟人》 唐·皇甫冉
远山谁辨江南北,长路空随树浅深。
流荡飘飖此何极,唯应行客共知心。 -
165.《送张南史(效何记室体)》 唐·皇甫冉
马卿工词赋,位下年将暮。
谢客爱云山,家贫身不闲。
风波杳未极,几处逢相识。
富贵人皆变,谁能念贫贱。
岸有经霜草,林有故年枝。
俱应待春色,独使客心悲。 -
166.《送张南史(效何记室体)》 唐·皇甫冉
马卿工词赋,位下年将暮。
谢客爱云山,家贫身不闲。
风波杳未极,几处逢相识。
富贵人皆变,谁能念贫贱。
岸有经霜草,林有故年枝。
俱应待春色,独使客心悲。 -
167.《郡中玩月,寄江南李少尹虞部孟员外三首》 唐·羊士谔
月满自高丘,江通无狭流。
轩窗开到晓,风物坐含秋。
鹊警银河断,蛩悲翠幕幽。
清光望不极,耿耿下西楼。 -
168.《唐铙歌鼓吹曲十二篇·梁之馀保荆衡巴巫…为苞枿第六》 唐·柳宗元
苞枿ba矣,惟恨之蟠。
弥巴蔽荆,负南极以安。
曰我旧梁氏,缉绥艰难。
江汉之阻,都邑固以完。 -
169.《唐铙歌鼓吹曲十二篇·梁之馀保荆衡巴巫…为苞枿第六》 唐·柳宗元
苞枿ba矣,惟恨之蟠。
弥巴蔽荆,负南极以安。
曰我旧梁氏,缉绥艰难。
江汉之阻,都邑固以完。 -
170.《和牛相公南溪醉歌见寄》 唐·刘禹锡
脱屣将相守冲谦,唯于山水独不廉。
枕伊背洛得胜地,鸣皋少室来轩檐。
相形面势默指画,言下变化随顾瞻。 -
171.《初归平泉,过龙门南岭,遥望山居即事》 唐·李德裕
初归故乡陌,极望且徐轮。
近野樵蒸至,平泉烟火新。
农夫馈鸡黍,渔子荐霜鳞。
惆怅怀杨仆,惭为关外人。 -
172.《和友人送僧归桂州灵岩寺》 唐·许浑
楚客送僧归桂阳,海门帆势极潇湘。
碧云千里暮愁合,白雪一声春思长。
柳絮拥堤添衲软,松花浮水注瓶香。
南京长老几年别,闻道半岩多影堂。 -
173.《寄太原卢司空三十韵(卢钧)》 唐·李商隐
隋舰临淮甸,唐旗出井陉。
断鳌支四柱,卓马济三灵。
祖业隆盘古,孙谋复大庭。
从来师俊杰,可以焕丹青。 -
174.《巴中逢故人》 唐·项斯
劳思空积岁,偶会更无由。
以分难相舍,将行且暂留。
路岐何处极,江峡半猿愁。
到此分南北,离怀岂易收。 -
175.《登宜春醉宿景星寺寄郑判官兼简空上人》 唐·李群玉
晓发碧水阳,暝宿金山寺。
松风洒寒雨,淅沥醒馀醉。
夜中香积饭,蔬粒俱精异。
境寂灭尘愁,神高得诗思。 -
176.《登渭南县楼》 唐·许棠
近甸名偏著,登城景又宽。
半空分太华,极目是长安。
雪助河流涨,人耕烧色残。
闲来时甚少,欲下重凭栏。 -
177.《王远宴麻姑蔡经宅》 唐·曹唐
好风吹树杏花香,花下真人道姓王。
大篆龙蛇随笔札,小天星斗满衣裳。
闲抛南极归期晚,笑指东溟饮兴长。
要唤麻姑同一醉,使人沽酒向馀杭。 -
178.《恩命追入,留别广陵故人》 唐·李冶
无才多病分龙钟,不料虚名达九重。
仰愧弹冠上华发,多惭拂镜理衰容。
驰心北阙随芳草,极目南山望旧峰。
桂树不能留野客,沙鸥出浦谩相逢。 -
179.《醉蓬莱(林钟商)》 宋·柳永
渐亭皋叶下,陇首云飞,素秋新霁。
华阙中天,锁葱葱佳气。
嫩菊黄深,拒霜红浅,近宝阶香砌。
玉宇无尘,金茎有露,碧天如水。 -
180.《念奴娇》 宋·秦观
朝来佳气,郁葱葱,报道悬弧良节。
绿水朱华秋色嫩,景比蓬莱更别。
万缕银须,一枝铁杖,信是人中杰。
此翁八十,怪来精彩殊绝。