-
181.《雪夜作》 宋·陆游
雪重从压竹,竹折有奇声;雪深亦莫扫,小窗终夜明。
我老尚耐冷,开卷对短檠。
龙茶与羔酒,得失不足评。
但思被重铠,夜入蔡州城。
君勿轻臞儒,有志事竟成。 -
182.《雨夜感怀》 宋·陆游
点滴空阶雨送凉,青灯对影独凄伤。
身如病木惊秋早,心似鳏鱼怯夜长。
铸得黄金犹有术,扫空白发定无方。
萧然禅榻君休笑,一卷残书伴枕傍。 -
183.《醉书秦望山石壁》 宋·陆游
秋雨初霁开长空,夜天无云吐白虹,擘波浴海出日月,破山卷地驱雷风。
昆仑黄流泻浩浩,太华巨掌摩穹穹。
平生所怀正如此,拜赐虚皇称放翁。
放翁七十饮千锺,耳目未废头未童。 -
184.《闻鼓角感怀》 宋·陆游
鼓坎坎,角呜呜,四鼓欲尽五鼓初,老眼不寐如鳏鱼,抚枕起坐涕泗濡。
平生空读万卷书,白首不识承明庐。
时多通材臣腐儒,妄怀孤忠策则疏。
欲剖丹心奏公车,论罪万死尚有余。 -
185.《读陈蕃传》 宋·陆游
莫笑书生一卷书,唐虞事业正关渠。
汉廷若有真王佐,天下何须费扫除。 -
186.《丁未元月》 宋·杨万里
献岁朝未央,新霁快明发。
晨曦耿五色,宿霭炊四彻。
洗清万沟尾,销尽一月雪。
素光从何来,晶荧落寒笏。 -
187.《嘲淮风进退格》 宋·杨万里
絮帽貂裘莫出船,北窗最紧且深关。
颠风无赖知何故,做雪不成空自寒。
不去扫清天北雾,只来卷起浪头山。
便能吹倒僧伽塔,未直先生一笑看。 -
188.《读白氏长庆集》 宋·杨万里
每读乐天诗,一读一回好。
少时不知爱,知爱今已老。
初哦殊驩欣,熟味忽烦恼。
多方遣外累,半已动中抱。 -
189.《题王亚夫检正岘湖堂》 宋·杨万里
西岘山光照旧庐,北湖水色漾新居。
翠鬟夜欲凌波去,玉镜晨当扫黛初。
万岳千岩双不供,轻风细浪一夫须。
来书便当催诗雨,雪後灯前卷复舒。 -
190.《题曾无已所藏高匹纸、蔡君谟欧公笔迹》 宋·杨万里
三韩玉叶展明蠲,诸老银钩卷碧鲜。
幸自不逢文与可,一竿秋竹扫风烟。 -
191.《过致政屯田刘公隐庐》 宋·黄庭坚
儿时拜公床,眼碧眉紫烟。
舍前架茅茨,炉香坐僧禅。
女奴煮甖粟,石盆泻机泉。
今来扫门巷,竹间翁蜕蝉。 -
192.《将归叶先寄明复季常》 宋·黄庭坚
初日照屋山,好鸟哢檐角。
卷帘吏却扫,斋舍寒萧索。
呼儿篘春醪,期与夫子酌。
简书驱我出,冲雪冻两脚。 -
193.《荆州即事药名诗八首》 宋·黄庭坚
天竺黄卷在,人中白发侵。
客至独扫榻,自然同此心。 -
194.《玉京轩》 宋·黄庭坚
苍山其下白玉京,五城十二楼,郁仪结邻常杲杲。
紫云黄雾鏁玄关,雷驱不祥电挥扫。
上有千年来归之白鹤,下有万世不凋之瑶草。
野僧云卧对开轩,一鉢安巢若飞鸟。 -
195.《风雪数日不见叔度晚约公明共诣之》 宋·司马光
云雪连朝闇,朋从叹坐违。
临文与谁共,开卷为君稀。
趣扫六花散,聊通一径微。
当携兔园赋,同映读书帏。 -
196.《和促通追赋陪资政侍郎吴公临虚亭燕集寄呈陕》 宋·司马光
吾家陕之北,陕事吾能说。
孤亭占城隅,形胜最殊绝。
云消天宇空,极目鸟飞灭。
大河西北来,汹涌地脉裂。 -
197.《新迁书斋颇为清旷偶书呈全董二秀才并示倒良》 宋·司马光
长夏暑候浊,云火高巑岏。
岂徒肌骨烦,木卷川流乾。
新居得南斋,楹槛稍虚宽。
森罗对草树,晓暮清阴寒, -
198.《栾城遇风效韩孟联句体》 宋·欧阳修
岁暮氛霾恶,冬余气候争。
吹嘘回暖律,号令发新正。
远响来犹渐,狂奔势益横。
颓城鏖战鼓,掠野过阴兵。 -
199.《海陵西楼寓目》 宋·贺铸
天涯樽酒与谁开,风外徂春挽不回。
扫地可怜花更落,卷帘无奈燕还来。
王孙莫顾漳滨卧,渔父何知楚客才。
强策驽筋怀故国,浮云千里思悠哉。 -
200.《阅古堂诗》 宋·范仲淹
中山天下重,韩公兹镇临。
堂上绘昔贤,阅古以儆今。
牧师六十人,冠剑竦若林。
既瞻古人像,必求古人心。