-
41.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
42.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
43.《赠白马王彪》 魏晋·曹植
序曰:黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝师,会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止。 -
44.《次韵子瞻系御史狱赋狱中榆槐竹柏 榆》 宋·苏辙
秋风一何厉,吹尽山中绿。
可怜凌云条,化为樵夫束。
凛然造物意,岂复私一木。
置身有得地,不问直与曲。
青松未必贵,枯榆还自足。
纷然落叶下,萧条愧华屋。 -
45.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
46.《送吴荣楷之官浙江三首》 清·曾国藩
读书三十年,今来始一试。
自抱轮因材,构厦随所置。
世人苦寒俭,舞袖先择地。
斤削不能迁,罂盎各自器。 -
47.《送馆主朝宪使之淮西四十韵》 明·张以宁
宇宙开昌运,山川产荩臣。
周邦多士贵,鲁国一儒真。
江海襟无际,风雷笔有神。
渊涵珠皎洁,山立玉嶙峋。 -
48.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
49.《徽宗花鸟图》 明·方孝孺
宣仁升遐司马死,宋祚当时已中否。
岂知祸乱犹未休,更立端王作天子。
简书四出捷星驰,重见熙丰旧设施。
太室既崇荆国祀,朝堂新刊党人碑。 -
50.《赋张袁州隐斋三首》 宋·度正
齐王非爱牛,厉人非爱子。
秉彝未殄灭,生意不可已。
傥能克其端,万物均一体。
胡为隔形骸,强自分彼此。
达人有大观,俯仰尽天理。
从渠美与恶,不与我愠喜。
敬问何以然,请先事克己。 -
51.《三萧行贺萧丞定夫子登科》 宋·傅西斋
吾乡前辈多风谊,教子读书全盛事。
刘斯立在庆历间,二子同升俱上第。
后来嘉佑孔长源,三子联登相后先。
一家科第光烨然。 -
52.《登福全山》 宋·林石
尝闻陶隐居,经行到兹地。
君王屡飞诏,高尚心愈厉。
一幅画双牛,谁人知此意。 -
53.《哭大愚吕公》 宋·汪大章
一封朝奏夕南迁,抖搂精神笑出关。
只有诗书来眼底,更无侪辈敢通函。
圣恩宽大时时降,天意难明特地悭。
鬻药买田非立异,甘心只作林泉计。 -
54.《代上何枢密》 宋·许应龙
宋元宪公王沂公,妙龄擢第魁南宫。
清华历遍升谏省,雍容二府亮天工。
却敛经纶来望郡,一镇天雄一镇郓。
政声洋溢彻宸聪,丹诏紫泥催入觐。 -
55.《读书堂五首》 宋·叶子强
少长事壮厉,意气弥九州。
鞭车踏长路,渠料能夷犹。
困此九折坂,嵚崎不容辀。
彼须匪所强,此售宁或求。 -
56.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
57.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
58.《卧龙冈观贾秋壑故第》 明·胡翰
宋祚移东南,会稽国内地。
白日照城郭,相君开甲第。
蜿蜒卧龙冈,高出列雉背。
审曲立万楹,增雄逾九陛。 -
59.《忆昔行美达监州》 明·刘崧
圣王端居总四夷,黄河妥帖东南驰。
明明政化若流水,祸乱之梗谁阶基?咄哉事变异往昔,簧
鼓邪说非寒饥。
嚣然挟兵起田里,诛杀长吏为妖魑。 -
60.《杂感(三首)》 明·鲁铎
东村有松桧,西村满杨柳。
我家住村东,来往村西久。
浮阳起郊原,游衍及亲友。
取荫东西村,常倒尊中酒。
风霜倏摧厉,此意遂相负。
吾庐翳松桧,摇落殊未有。
¤