-
261.《送裴仲谟》 宋·秦观
君才出於德,妙高如匠石。
但见广厦成,不见斧斤迹。
厚为诸兄奉,自奉颇云啬。
三先阳亢宗,薄俗有惭色。 -
262.《读书》 宋·陆游
束发论交一世豪,暮年憔悴困蓬蒿。
文辞博士书驴券,职事参军判马曹。
病里犹须看周易,醉中亦复读离骚。
若为可奈功名念,试觅并州快剪刀。 -
263.《晚步》 宋·陆游
屏居无俗事,薄暮行溪园。
断续风蝉噪,俯仰露叶翻。
月出照西壁,参差见檐痕。
新沐嬾不栉,清冷入发根。
临流挥羽扇,对月倾芳尊。
寄谢南昌尉,何必隐市门。 -
264.《初春》 宋·陆游
谁把鹅黄染柳丝,似催邻曲蹋青期。
已忘万里封侯志,但忆千回上树时。
朝雨池塘光潋灩,暮烟楼观碧参差。
紫姑欲问还休去,身世从来心自知。 -
265.《对食》 宋·陆游
天赋元无满谷羊,不烦粱肉污龟肠。
忽逢客釜蓴羹美,遥忆山厨麦饭香。
正有一箪元自足,纵嘲三韭亦何伤?江边烟岫参差路,便唤渔舟暮治装。 -
266.《过大蓬岭度绳桥至杜秀才山庄》 宋·陆游
度筰临千仞,梯山蹑半空。
湿云朝暮雨,阴壑古今风。
亭观参差见,阑干诘曲通。
柳空丛筱出,松偃翠萝蒙。
负笼银钗女,鉏畲鹤发翁。
何由有余俸,小筑此山中。 -
267.《闻勾龙司户会客山亭送酒殽及橄榄并简诸同僚》 宋·陆游
东山如高人,吾辈岂易见;君独不出门,终日与相面。
阴晴烟雨月,朝暮知几变。
闻君交不渎,冠佩未尝燕。
弛张要有时,一笑山未谴。 -
268.《南省宿直》 宋·陆游
檐角参差散暮霞,重门锁断市声哗。
风经绿树鸦栖稳,月入空廊柱影斜。
藤纸静临新获帖,铜瓶寒浸欲开花。
谁知今夕幽窗梦,又搒扁舟上若耶? -
269.《晚行舍後》 宋·陆游
略彴东边一径深,杖藜行饭当登临。
稷山并海出遥碧,禹穴生云成暮阴。
残岁自兴游子感,少年谁解老人心?归来灯火参差夜,倦倚胡床续短吟。 -
270.《访毛平仲问疾与其子适同游柯山观王质烂柯遗》 宋·陆游
篮舆访客过仙村,千载空余一局存。
曳杖不妨呼小友,还家便恐见来孙。
林峦巉绝秋风瘦,楼堞参差暮气昏。
酒美鱼肥吾事毕,一庵那得住云根。 -
271.《山行过僧庵不入》 宋·陆游
垣屋参差竹坞深,旧题名处嬾重寻。
茶炉烟起知高兴,棋子声疏识苦心。
淡日晖晖孤市散,残云漠漠半川阴。
长吟未断清愁起,已见横林宿暮禽。 -
272.《东津》 宋·陆游
岁暮涪江水归壑,白沙渺然石荦角。
蜀天常燠少雪霜,绿树青林不摇落。
阑干诘曲临官道,烟霭参差望城郭。
打鱼斫脍修故事,豪竹哀丝奉欢乐。
乐莫乐於新相知,美人一笑回春姿。
四方本是丈夫事,安用一生无别离。 -
273.《暇日行城上同行追不能及》 宋·陆游
疾步登城殊未衰,欣然一笑掷筇枝。
正当闲似白鸥处,不减健如黄犊时。
秋野烟云横惨淡,暮天楼阁倚参差。
高吟醉舞忘归去,乞与丹青画怪奇。 -
274.《卧龙》 宋·陆游
危磴盘纡上翠微,倚天楼观碧参差。
雨来海气先横骛,风恶松柯尽倒垂。
孤鹘归巢翅翎重,断鸿觅伴语声悲。
人间万事难禁老,醉抚阑干欲暮时。 -
275.《言志》 宋·文天祥
九垠化为魅,亿丑俘为虏。
既不能变姓名卒于吴,又不能髠钳奴于鲁。
远引不如四皓翁,高蹈不如仲连父。
冥鸿堕矰缴,长鲸陷网罟。 -
276.《去郡作》 宋·宋祁
解龟淮阳区,浮鹢暮春月。
州民拥前道,重为使君别。
尊酒却略跪,丝管参差发。
共谓君此行,宠命焕朝节。 -
277.《赋未见君子忧心靡乐八韵寄李载》 宋·黄庭坚
古人有成言,岁暮于吾子。
斧挥郢人鼻,琴即锺期耳。
新诗凌建安,高论到正始。
徒言参隔辰,未负石投水。 -
278.《几复读庄子戏赠》 宋·黄庭坚
蜩化抢榆枋,鹏化抟扶摇。
大椿万岁寿,粪英不重朝。
有待於无待,定非各逍遥。
譬如宿舂粮,所诣岂得辽。 -
279.《夜观蜀志》 宋·黄庭坚
盖世英雄不自知,暮年初志各参差。
南阳陇底卧龙日,北固樽前失者时。
霸主三分割天下,宗臣十倍胜曹丕。
寒炉夜发尘书读,似覆输筹一局棋。 -
280.《君倚示诗有归吴这兴为诗三十二韵以赠》 宋·司马光
吴越为君土,崤函是我家。
濯缨从吏事,倾盖聚京会。
奕世交朋重,同僚分谊加。
声光尝耳剽,臭味辱肩差。