-
201.《宴饮歌》 明·阮自华
飞鸢在天,断云满江。
江上依依,远风白杨。
绿树凝盼,落霞窥人。
高怀厌世,雄心汰襟。 -
202.《送仲温先生还吴》 明·沈铉
江城萧索西风起,行逢故人惊梦里。
忧深自觉少容颜,食尽惟愁拙生理。
看君白发何由得,白发相逢更悲喜。
笔力随年老愈深,诗思逼人鸣不已。 -
203.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
204.《次王和夫避世八都》 明·舒頔
生平性放旷,处世常澹然。
但恐学未至,读书究其玄。
时经丧乱际,向慕心益坚。
仰睇高飞鸿,翱翔入云烟。 -
205.《辛丑冬曹能始过客孝若斋中因遍游吴兴诸山歌》 明·吴梦旸
君胡为兮乐吾土,临水登山吊今古。
故鄣城外君回船,诗中不吊陈霸先。
关中布衣呼不起,挂瓢堂中君独倚。
悄然忧来不可辍,长谣短咏皆奇绝。 -
206.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
207.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
208.《送文与可出守陵州》 宋·苏轼
壁上墨君不解语,见之尚可消百忧。
而况我友似君者,素节凛凛欺霜秋。
清诗健笔何足数,逍遥齐物追庄周。
夺官遣去不自沉,晓梳脱发谁能收。
江边乱山赤如赭,陵阳正在千山头。
君知远别怀抱恶,时遣墨君消我愁。 -
209.《初别子由》 宋·苏轼
我少知子由,天资和而清。
好学老益坚,表里渐融明。
岂独为吾弟,要是贤友生。
不见六七年,微言谁与赓。 -
210.《和周正孺坠马伤手》 宋·苏轼
平生学道已神完,岂复儿童私自怜。
醉坠何曾伤内守,色忧当为念先传。
书空渐觉新诗健,把蟹行看乐事全。
卖却老骢为酒直,大呼乡友作新年。 -
211.《送宋君用游辇下》 宋·苏轼
暴雨涨荒溪,尺水生洪流。
中有泼泼鲤,泛然方快游。
安知赤日烁,沸浪生浮沤。
石密岸狭束,鳞鬣窘若囚。 -
212.《吕与叔学士挽词》 宋·苏轼
言中谋猷行中经,关西人物数清英。
欲过叔度留终日,未识鲁山空此生。
论议凋零三益友,功名分付二难兄。
老来尚有忧时叹,此涕无従何处倾。 -
213.《送司勋子才丈赴梓州》 宋·苏轼
别日已苦迫,见日未可期。
曷不惜此日,相从把酒卮。
人生初甚乐,譬若枰上棋。
纵横听汝手,聚散岂吾知。 -
214.《遣兴三首》 唐·杜甫
我今日夜忧,诸弟各异方。
不知死与生,何况道路长。
避寇一分散,饥寒永相望。
岂无柴门归?欲出畏虎狼。 -
215.《感事》 宋·王安石
贱子昔在野,心哀此黔首。
丰年不饱食,水旱尚何有。
虽无剽盗起,万一且不久。
特愁吏之为,十室灾八九。 -
216.《西风》 宋·王安石
少年不知秋,喜闻西风生。
老大多感伤,畏此蟠蟀鸣。
况乃舍亲友,抱病独远行。
中夜卧不周,恻恻感我情。 -
217.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
218.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
219.《梅花》 宋·陆游
欲舆梅为友,常忧不称渠。
从今断火食,饮水读僊书。 -
220.《自励》 宋·陆游
中年已惧小人归,况是駸駸耄及时。
气惰欲归思友助,学衰不进赖儿规。
无功追媿清时禄,有命何忧晚节饥。
羸病今年能未死,潜心更下董生帷。