-
161.《故少师从翁隐岩别墅乱后榛芜感旧怆怀遂有追纪》 唐·郑谷
风骚为主人,凡俗仰清尘。
密行称闺阃,明诚动搢绅。
周旋居显重,内外掌丝纶。
妙主蓬壶籍,忠为社稷臣。 -
162.《夜景》 唐·韦庄
满庭松桂雨馀天,宋玉秋声韵蜀弦。
乌兔不知多事世,星辰长似太平年。
谁家一笛吹残暑,何处双砧捣暮烟。
欲把伤心问明月,素娥无语泪娟娟。 -
163.《寄右省李起居》 唐·韦庄
已向鸳行接雁行,便应双拜紫薇郎。
才闻阙下征书急,已觉回朝草诏忙。
白马似怜朱绂贵,彩衣遥惹御炉香。
多惭十载游梁客,未换青襟侍素王。 -
164.《卷帘》 唐·黄滔
绿鬟侍女手纤纤,新捧嫦娥出素蟾。
卫玠官高难久立,莫辞双卷水精帘。 -
165.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
166.《捣衣》 唐·吴大江
沙塞秋应晚,金闺恨已空。
那堪裂纨素,时许出房栊。
杵影弄寒月,砧声调夜风。
裁缝双泪尽,万里寄云中。 -
167.《子夜歌十八首》 唐·晁采
侬既剪云鬟,郎亦分丝发。
觅向无人处,绾作同心结。
夜夜不成寐,拥被啼终夕。
郎不信侬时,但看枕上迹。 -
168.《子夜歌十八首》 唐·晁采
侬既剪云鬟,郎亦分丝发。
觅向无人处,绾作同心结。
夜夜不成寐,拥被啼终夕。
郎不信侬时,但看枕上迹。 -
169.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
170.《爱妾换马》 唐·法宣
朱鬣饰金镳,红妆束素腰。
似云来躞蹀,如雪去飘飖.
桃花含浅汗,柳叶带馀娇。
骋光将独立,双绝不俱标。 -
171.《观李中丞洪二美人唱歌轧筝歌(时量移湖州长史)》 唐·皎然
君家双美姬,善歌工筝人莫知。
轧用蜀竹弦楚丝,清哇宛转声相随。
夜静酒阑佳月前,高张水引何渊渊。 -
172.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
173.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
174.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
175.《谒金门》 唐·阎选
美人浴,碧沼莲开芬馥。
双髻绾云颜似玉,素娥辉淡绿¤
雅态芳姿闲淑,雪映钿装金斛。
水溅青丝珠断续,酥融香透肉。 -
176.《鸟鹊歌》 先秦·佚名
仰飞鸟兮乌鸢。
凌玄虚兮号翩翩。
集洲渚兮优恣。
啄虾矫翮兮云间。 -
177.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
178.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
179.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
180.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。