-
81.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
82.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
83.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。 -
84.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
85.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
86.《在狱咏蝉并序》 唐·骆宾王
余禁所禁垣西,是法厅事也,有古槐数珠焉。
虽生意可知,同殷仲文之古树,而听讼斯在,即周召伯之甘棠。
每至夕照低阴,秋蝉疏引,发声幽息,有切尝闻。
岂人心异于曩时,将虫响悲于前听。 -
87.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
88.《颂古十八首》 宋·释宝印
胡张三背手张弓,黑李四反身架箭。
直饶啮镞古将军,对面髑髅穿一穿。 -
89.《宿庐山美庐》 现代·郭沫若
一夕庐山宿美庐,美其合二而一乎!美龄美寇斯为美,涂炭涂穷岂异涂?浑身都是人民血,对面犹存虎豹居。
中正题名文字在,教材反面胜于无。 -
90.《水调歌头 幽居》 元·姚燧
开轩对朝爽,吾亦爱吾庐。
君亭有笏堪柱,人道富于余。
尚恐轩裳念在,前日朱门故态,消释未全除。
反覆看如此,侬岂据渐渠。 -
91.《和太白感秋诗韵》 宋·易祓
我无适俗韵,滥剖江成竹。
惟有南山云,对这若要掬。
秋堂风露清,岂不念羁独。
行年四十九,亦复此栖宿。 -
92.《钟馗观鬼閗蟆图》 宋·黄载
谁推酆都扃,逸此魔十二。
相群斗蟆供戏剧,绡墨何从拂其迹。
两雄斗於前,四鬼相视欣欣然。
小蟆对睨摊双膝,筠笼一蟆跳欲出。 -
93.《秋怀》 宋·卫宗武
往事挽不回,新愁扒不去。
秋叶既辞柯,滋荣春复吐。
榆年逝如流,颜色宁反古。
展书圣贤对,援琴儿女语。
抚时耿予怀,聊以释百虑。
余生欲何为,将随草木腐。 -
94.《寄题愚斋》 宋·李兼
巧鬻非善贾,利获非良农。
君子不自智,甘与庸人同。
天君见独者,进退有新功。
忽敛艺文手,反著怀袖中。
客问以臆对,此说非易穷。
吾非宁武子,今学北山翁。 -
95.《三十字母》 清·钱长泽
布局先存根地,可关可拆最利,六三胜是九三投,铁网七三非计。
行子要得实地,垂莲大角用意,神头倚盖扭双飞,尖轧飞关审细。 -
96.《种兰》 宋·薛季宣
兰生林樾间,清芬倍幽远。
野人坐官曹,兹意极不浅。
西窗蔽斜日,松钗架春晚。
墙阴莳花木,憔悴根日损。 -
97.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
98.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
99.《山中玩物杂言十首》 宋·戴表元
圃人忧孽虫,为蔬畜鸡雏。
小鸡择虫啄,大鸡遂啄蔬。
虫去蔬亦尽,对之可欷嘘。
昂昂高冠帻,反不小鸡如。 -
100.《浮石山庄》 宋·何异
天巧不易觑,觑巧不难着。
狐裘或反衣,铸铁真成错。
此亭对此石,层层水初落。
凭高得其要,他景皆可略。