-
181.《檄中原》 宋·陈宓
大哉我宋得天下,仁比三代泽过之。
太祖太宗贻典则,真宗仁考父母慈。
熙丰足国振百度,要使宇内无蛮夷。
哲宗元佑建皇极,敬用贤哲如蓍龟。 -
182.《乙巳邵武建宁夜坐书呈诸公》 宋·陈普
盱豫悔成缘悔迟,往蹇来反又何疑。
鸡鸣一念清如水,正是籧篨可俯时。 -
183.《忘机台》 宋·郭印
累石成台如蚁垤,对此澄江千丈阔。
舂轮旋转疾如飞,隔岸传声无间歇。
风标公子镜中来,为我沙汀凝片雪。
晚晴更是斜阳好,树外残霞红一抹。 -
184.《和杨齐伯韵》 宋·郭印
邪师挟幻术,念念皆狂图。
化出一切象,形容乃甚都。
佛光亦幻成,非有与非无。
烟霞异明晦,寥廓元太虚。 -
185.《少虚用前韵见贻仍答二首》 宋·郭印
倦游思林泉,归梦空昔昔。
田无二顷良,何以充耕织。
古来贵公子,气焰熏王室。
家饶数百僮,门走三千客。 -
186.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
187.《寄章友直》 宋·李覯
人生何中贵,贵在天资秀。
譬如沙石间,金玉岂常有。
有才不善用,多为淫邪诱。
嗟哉栋梁材,往往厄樵手。 -
188.《送张少卿知汉州用汉字韵》 宋·彭龟年
家传张长公,直节可敬叹。
居官不取容,安有鄙夫患。
奏劾司马门,乃翁宁可犯。
惊跸当罚金,法令戒反汗。 -
189.《天道虽远行》 宋·释文珦
天道虽远,人心匪殊。
内直不欺,与天为徒。
对越无愧,陟降恒俱。
祝史陈言,曾非矫诬。 -
190.《宁退耕岩维石隆湖隐皆尝有德於余图报未能而》 宋·释文珦
吾生素无宠禄愿,自向空林灰百念。
但存心地如砥平,不道人间有崖堑。
皇天幸能念无辜,脱我险难归夷涂。
天定胜人乃其证,纷纷谮舌胡为乎。 -
191.《拙叟》 宋·释文珦
拙叟百念无,眎身同木石。
有客问生涯,笑指松与柏。
客言人之生,当有资生策。
纵曰遗声利,其能去衣食。 -
192.《缘识》 宋·宋太宗
自家未达莫来看,解者从生真是汉。
世涂烦恼一齐休,修取菩提心不乱。
大觉因明凡圣同,苦空圆满光不散。
含识缘中晓了难,爱河须渡达彼岸。 -
193.《缘识》 宋·宋太宗
栖真大道於南北,清净之间求爱力,坚持雅志穷诸识。
寻常如观在眼前,唯仰三光无蹔息。
忧念苍生不暇食,自挫周遮尝反侧。 -
194.《送陈行之之信州推官》 宋·宋无
汉守曾县榻,家声复世论。
赞廉推雅士,列郡重嘉宾。
昭代详刑谳,贤僚髓圣仁。
绔绔灶故老,狴犴念冤人。 -
195.《送朱郎中寿昌通判河中府》 宋·苏颂
邶诗咏凯风,以成孝子志。
郑人复君母,传称能锡类。
中郎常有怀,生不识所恃。
登朝虽厚禄,当食每忘馈。 -
196.《辛丑大水》 宋·曾丰
天公哀此生人苦,潸然出涕洒下土。
五昼五夜涕不已,平陆成河山作渚。
是方为邑本窪下,今者之变顷未睹。
何止人家水半扉,或压或滋遍处所。