-
101.《送王粹中教授入蜀》 宋·楼钥
万山四塞围平陆,大为关中次为蜀。
我生东南未曾到,蜀士游从闻颇熟。
自从襄阳上峻途,高欲登天下临谷。
女娲大山塞空虚,麻线名堆千万曲。 -
102.《送曾无玷寺丞守池阳》 宋·楼钥
我朝衣冠盛,名家数三曾。
南丰暨赣川,后起参温陵。
迩来螺川族,駸駸著簪缨。
春风雁塔中,参差见姓名。 -
103.《九月一日晨起风物凄然不胜怀远之思作五首寄》 宋·赵蕃
秋气故悲哉,连阴况不开。
黄花九日近,白发数茎催。
山际擎新塔,江边峙旧台。
谩看云日暮,安得雁同来。 -
104.《赠已讷二老轩》 宋·郑清之
吾闻墨者徒,设教本兼爱。
释伽弘其源,方识宇宙大,河沙与宝塔,平待了无碍。
夫何佛法衰,涉晋唐五代。 -
105.《次杨监簿新癖小西湖韵》 宋·姚勉
搜奇抉异三十载,此湖如玉韫而待。
发源远自锦江来,汇流近与柴门对。
山川融结自古有,造物扃藏深意在。
瘦筇曾作日寻讨,一见便觉天广大。 -
106.《芳庭为作希圣二字以诗谢之》 宋·胡仲弓
贯休铁画天上奇,芳庭心法今似之。
偃波垂露久不作,云烟洒洒光陆离。
北山塔颖健笔卓,西湖倒泻为研池。
长空万里纸一幅,等闲挥翰摇坤维。 -
107.《天池寺夜与主僧觉翁圆上共坐谈浯溪山水之胜》 宋·董嗣杲
空云驾我登天池,江山秋渺无津涯。
涉溪蓦栈借杖藜,光景体认裁诗。
峥嵘寺门窝风低,塔铃喧风际天吹。
方丈轩槛供毗尼,老僧喜气扬须眉。 -
108.《夕憩西林寺诗》 宋·董嗣杲
忆发德化门,饱看屏风叠。
五峰自孱绝,两脚谁登蹑。
山高白日暗,溪断清泉接。
閒倚迸崖松,静踏粘露叶。 -
109.《清心镜 华亭严因院主》 元·马钰
刘子温,性通达。
父子三人,尽皆落发。
便不?、有相行持,认无妙法。
个内净清灵宝塔。
玉象金狮,绕围七匝。
蓦然间、响亮玎铛,显妙音 -
110.《楼望次韵呈闲止翁》 近代·陈三立
楼头缩手系新痾,对酒共如缺月何。
凉满沙堤浮水气,暝归帐卒动铙歌。
劫余一塔残钟灭,灯外双桡好影多。
待看霜痕翻木叶,携公晞发杖阳阿。 -
111.《再作》 宋·项安世
遇物无汙洁,经林失盛衰。
坐令砖似玉,立见发如肌。
鸟化瑶池鹤,騅成石阙狮。
倾都陈鹭翿,连野猎麑皮。 -
112.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
113.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
114.《和元守中秋月夜韵》 宋·郭印
曩为痴儿未识月,夜明唤作山阴雪。
翻笑老人立其下,皓彩亭亭映华发。
晦朔弦望总不知,三五那能问盈缺。
有时暮宿招提境,插天不爱金银塔。 -
115.《普化和尚赞》 宋·释法薰
走城郭,摇铃铎。
堂前吃生菜,触著驴性发。
勘破河阳木塔,擒下临济小卒。
嫌却镇州一城人,铎声已远青天阔。 -
116.《达理歌》 宋·释印肃
普庵识心达理,不是胡言乱语。
教化三千大千,个个透泥入水。
应无所住生心,更不祭神拜鬼。
时中净念法身,何假烧钱化纸。 -
117.《和诸君观画鬼拔河》 宋·苏颂
关中古有拔河戏,传闻始盛隋唐世。
长絙百尺人两朋,递以勇力相牵制。
芳华乐府务夸大,黎园公卿谩轻肆。
拔山扛鼎乌足矜,引绳排根非胜事。 -
118.《卜居遣兴一首》 宋·苏籀
老懒清吟口角钤,任真虚一性安恬。
士农轨范一身任,孔老穷探两者兼。
斋舍晦晨鸡弗已,翱翔晚节蔗弥甜。
平生缘业今何憾,伫返神魂倍蓰添。 -
119.《龙门寺一首》 宋·王阮
傍石寻幽径,穷源得梵城。
塔光侵地发,龙气逼山清。
是处堪吾老,何年遂此生。
霜林知客意,一夜战秋声。