-
21.《念奴娇》 宋·徐俯
素光练静,照青山隐隐,修眉横绿。
鳷鹊楼高天似水,碧瓦寒生银粟。
万丈辉光,奔云涌雾,飞过卢鸿屋。
更无尘翳,皓然冷浸梧竹。 -
22.《念奴娇》 宋·叶梦得
云峰横起,障吴关三面,真成尤物。
倒卷回潮目尽处,秋水黏天无壁。
绿鬓人归,如今虽在,空有千茎雪。
追寻如梦,漫余诗句犹杰。 -
23.《念奴娇》 宋·刘一止
故山秋晚,叹萧萧华发,霜林同色。
崖谷题诗追旧赏,往往苍苔绿壁。
二士权奇,一翁衰病,努力攀筇屐。
佛香吹过,了知境是空寂。 -
24.《念奴娇·插天翠柳》 宋·朱敦儒
插天翠柳,被何人,推上一轮明月。
照我藤床凉似水,飞入瑶台琼阙。
雾冷笙箫,风轻环佩,玉锁无人掣。
闲云收尽,海光天影相接。 -
25.《念奴娇(次韵李公显木樨)》 宋·张纲
多情宋玉,值西风摇落,悲秋时节。
赖有幽芳深解意,的皪枝头争发。
欲语含羞,敛容微笑,心事如何说。
暗香时度,卷帘留伴霜月。 -
26.《念奴娇》 宋·蔡伸
当年豪放,况朋侪俱是,一时英杰。
逸气凌云,佳丽地、独占春花秋月。
冶叶倡条,寻芳选胜,是处曾攀折。
昔游如梦,镜中空叹华发。 -
27.《念奴娇》 宋·蔡伸
轻雷骤雨,洗千岩浓翠,层峦森列。
衣袂凉生,丛竹外、时有飞萤明灭。
云浪鳞鳞,兰舟泛泛,共载一轮月。
五湖当日,未应此段奇绝。 -
28.《念奴娇(己卯中秋和陈丈少卿韵)》 宋·张元干
垂虹望极,扫太虚纤翳,明河翻雪。
一碧天光波万顷,涌出广寒宫阙。
好事浮家,不辞百里,俱载如花颊。
琴高双鲤,鼎来同醉孤绝。 -
29.《念奴娇》 宋·杨无咎
单于吹罢,望西山乞得,斜阳收脚。
素魄旋升,听桂子、风里时时飘落。
莹彻杯盘,冷侵毛发,浑不胜衣著。
天公有意,为人掀尽云暮。 -
30.《念奴娇》 宋·曹勋
D046冰铸雪,赋神情天壤,无伦香泽。
月女霜娥,直是有如许,清明姿色。
细玉钗梁,温琼环佩,语好新音发。
相逢一笑,桂宫连夜寒彻。 -
31.《念奴娇(中秋)》 宋·史浩
碧天似水,看常娥摩出,一轮寒璧。
桂魄扶疏光照耀,尘界都成银色。
万象森罗,羞明卷彩,黯淡唯今夕。
风高露重,井梧湿翠时滴。 -
32.《念奴娇》 宋·曾觌
霁天湛碧,正新凉风露,冰壶清彻。
河汉无声□□□,涌出银蟾孤绝。
岩桂香飘,井梧影转,冷浸宫袍洁。
西厢往事,一帘幽梦凄切。 -
33.《念奴娇(暮秋登石桥追和祝子权韵)》 宋·毛幵
十年湖海,叹潘郎憔悴,无心云阁。
强起登临惊暮序,目极清霜摇落。
散发层阿,振衣千仞,浩荡穷林壑。
B879寥无际,镜天收尽云脚。 -
34.《念奴娇(题曾氏溪堂)》 宋·毛幵
王孙老去,算无地倾倒,胸中豪逸。
小筑三间便席卷,多少江山风月。
万壑回流,千峰输秀,人境成三绝。
登临佳处,鸟飞不尽空阔。 -
35.《念奴娇(中秋夕)》 宋·毛幵
素秋新霁,风露洗寥廓,珠宫琼阙。
帘幕生寒人未定,鹊羽惊飞林樾。
河汉无声,微云收尽,相映寒光发。
三千银界,一时无此奇绝。 -
36.《念奴娇(次韵)》 宋·韩元吉
春来离思,正楼台灯火、香凝金戟。
扬子江头嘶骑拥,杨柳花飞留客。
枚乘声名,谪仙风韵,更赋长相忆。
酒阑相顾,起看月堕寒壁。 -
37.《念奴娇》 宋·赵彦端
雨斜风横,正诗人闲倦,淮山清绝。
弹压秋光江万顷,只欠凌波罗袜。
好事幽人,怜予止酒,著意温琼雪。
翠帷低卷,怪来飞堕初月。 -
38.《念奴娇(建安饯交代沈公雅)》 宋·赵彦端
棠阴绿遍,正金菊芙蓉,争放时节。
满路歌谣民五袴,底事逢车催发。
结彩成门,攀辕卧辙,何计留连得。
故园花柳,尽成憔悴难说。 -
39.《念奴娇(次郢州张推韵)》 宋·袁去华
满城风雨近重阳,云卷天空垂幕。
林表初阳光似洗,屋角呼晴双鹊。
香泽方熏,烘帘初下,森森霜华薄。
发妆酒暖,_人须要同酌。 -
40.《念奴娇(九日)》 宋·袁去华
一番雨过一番凉,秋入苍崖青壁。
昼日多阴,还又是、重九飘零江国。
瘦水鳞鳞,长烟袅袅,枫叶千林赤。
南山入望,为谁依旧佳色。