-
141.《初发彭城有感寄子瞻》 宋·苏辙
秋晴卷流潦,古汴日向干。
扁舟久不解,畏此行路难。
此行亦不远,世故方如山。
我持一寸刃,巉绝何由刊。 -
142.《发松门寄介甫》 宋·曾巩
南风夜发吹孤舟,起视北极星辰稠。
晓开征帆破长浪,挟以两橹当中流。
松门东面见庐阜,其上少日烟气浮。
舟人指我极四望,黑处无底蛟龙湫。 -
143.《次韵元发弟秋日德余庵书事二首》 宋·王之道
饱谙世事转疏慵,投老犹能向佛宫。
危坐遂移桑荫日,清谈仍对菊花风。
凭君为我追欢伯,自此游山作醉翁。
闻说秋来足佳句,暮归应念锦囊空。 -
144.《题李梦发知足斋》 宋·王之道
荀卿重无祸,老氏贵不辱。
不辱非暂荣,无祸乃长福。
咄哉名利场,甚矣身世梏。
得侯方丐公,怀金未忘玉。 -
145.《发衡州(一本题作《白发》)》 明·杨基
五日白一发,十日皱一肤。
人生冰雪容,终作靴纹粗。
今朝清镜中,已与昨日殊。
不忧须眉苍,但恐皮肉枯。 -
146.《六月晦发霅川广德兄与诸友饮饯于渔山已而皆》 宋·张栻
平生苕霅梦,邂逅此登临。
青山秀而远,溪水洁且深。
浮玉千古色,飞凤何年音。
小丘辟茺荟,修竹初成林。 -
147.《晓发邓城和德麟韵》 宋·李廌
遥岑掣残电,炫转云筛碎。
长庚送晓色,澒洞初见地。
饥马恋枥鸣,呞牛系林睡。
横塘寸鱼跳,鱼跳石双翠。 -
148.《寄姚文发》 宋·郑刚中
芳荪小绣肩相拍,拍初同作江湖客。
梦里春风三十年,青铜照我头都白。
与公常日话潇湘,恨不此身生两翼。
何如附骥得千里,再此搜寻旧踪迹。 -
149.《次韵学士兄发毗陵之作》 宋·李弥逊
频年走离乱,忙若落落景。
浮家去复还,生理纷不整。
有身著无处,遇事到辄屏。
冥然如醉心,阅岁良未醒。 -
150.《念奴娇·瑑冰铸雪》 宋·曹勋
瑑冰铸雪,赋神情天壤,无伦香泽。
月女霜娥,直是有如许,清明姿色。
细玉钗梁,温琼环佩,语好新音发。
相逢一笑,桂宫连夜寒彻。 -
151.《暇日叹日月之逾迈念吾生之几何感而成章》 宋·姜特立
密移不自觉,猛省却堪惊。
红颜去不返,白发来无情。
劫秦气何用,袒汉力莫争。
求胜竟无术,陶然任此生。 -
152.《八月十二日发潮》 宋·赵蕃
来犹念衾裯,去已谢絺綌。
浮生几寒暑,大半是役役。
长安冠盖地,难著山林客。
虽云住连月,归梦无废夕。 -
153.《辰阳待岳祠之命舟发武陵回寄从游诸公》 宋·赵蕃
叔父同流元佑支,清贫远自相国时。
旧闻河朔人伟奇,元衡笔力犹可窥。
佳哉伯玉贤埙篪,小阮亦与竹林期。
兆民虽云非旧知,知之正自梅花诗。 -
154.《将发琵琶亭》 宋·岳珂
前岁西泝鄂,今岁东入吴。
同一琵琶亭,行客各异涂。
当时白傅恨,陈迹久榛芜。
岂特无遗音,榛芜今亦无。 -
155.《次韵吴竹修发慈云》 宋·陈著
入山知几约,手墨未曾乾。
危世一游重,清交百念寒。
吟成佳句易,说到太平难。
终夜饮不醉,何从得睡鼾。 -
156.《念昔游四首》 宋·胡仲弓
昔游半山寺,木落山欲童。
秋高岚气旺,晓日出曈曨。
杖藜破莽苍,举步生清风。
登堂发一笑,绝倒临川公。 -
157.《念往》 宋·王炎
生别有见日,死别无返时。
绸缪结发初,百岁以为期。
岂意中道间,弃我忽如遗。
玉骨空委蜕,青山未同归。
晤语永已矣,衰怀宁不悲。 -
158.《念往》 宋·王炎
畴昔鳙溪翁,重为子相攸。
谓我稍可教,许以相匹俦。
此德未及报,黄发归山邱。
今又舍我去,垂老增百忧。
深念不能置,泫然清泪流。 -
159.《念奴娇 汴中见寄》 元·许有壬
一壶天地,亘南交朔漠,东溟西极。
斫桂吴刚难措手,转见今宵挺特。
露轧冰轮,云归碧海,上下琼瑶色。
白虚光里,更无毫发间隔。 -
160.《念衰二首》 宋·宋庠
衰容览青铜,寒光了无隐。
照我颠上毛,星星罕余鬒。
持此将奈何,岁月屡遒尽。
少壮罕闻道,下士乃为哂。