-
201.《次韵黄观复见贻古意》 明·张以宁
世本良家子,环佩不下堂。
结发承光宠,被服兰茝香。
援琴操国风,古意何微茫。
君恩逾山岳,妾命良自伤。 -
202.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
203.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
204.《徽宗花鸟图》 明·方孝孺
宣仁升遐司马死,宋祚当时已中否。
岂知祸乱犹未休,更立端王作天子。
简书四出捷星驰,重见熙丰旧设施。
太室既崇荆国祀,朝堂新刊党人碑。 -
205.《全州观风楼》 宋·陈岘
江源发蛮荒,来与湘灌遇。
交流趋城隅,清映日东注。
群山半楚越,驰骤若竞赴。
谯门百步南,楼堞此雄踞。 -
206.《滕王阁》 宋·黄复之
飞阁岧峣倚天半,千里秋毫掌中看,城下江声铁马行,梁间日影金蛇竄。
词客寂寥光景闲,秀色不改惟西山。
朝来敛黛作眉语,问此风月何当还。
便须领略追绝唱,终古发扬无尽藏。
惜哉元婴不读书,笔端只作蛱蝶图。 -
207.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
208.《题汪水云诗卷》 宋·聂守真
汴隄杨柳摇春风,翠华南幸紫禁空。
雕栏玉砌明月冷,羽人规作神仙宫。
苏堤杨柳飘晴雪,又见紫鸾催驾发。
沉香亭北莺乱啼,金殿又成诸佛刹。 -
209.《昭君村》 宋·沈继祖
黄沙漫空天一色,漠北阴山断行迹。
明妃辞汉适单于,委骨胡沙无来日。
心事欲向瑟琶传,天荒地老何人识。
胡雁经年去会还,汉月几夜圆复缺。 -
210.《爱民堂为涪陵卢使君题》 宋·沈继祖
我来盛山郡,从公岁及朞。
公之字鳏寡,乳保于婴儿。
公去再改岁,所去尤见思。
至今盛山民,敬奉卢公祠。 -
211.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
212.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
213.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
214.《秋后二首》 宋·徐文卿
剧暑不易摧,屡雨方肯低。
晓行残月裹,秋意乃忽凄。
习习风搅树,曳曳云山溪。
伴我尘外躅,更有白鹭儿。 -
215.《题东山》 宋·俞烈
文会得吾党,净居清书长。
平生爱山僻,暇日聊徜徉。
风流谢康乐,肥遯计亦良。
钟鼎成淹留,江湖晚相望。 -
216.《云掩月》 宋·詹初
游云纷扰混太清,苍茫万里晦月明。
岂是贞明能为改,却缘外面纵且横。
纵横云霭尽能拨,一轮即见当天发。
当天皎皎月照人,今古何曾人照月。 -
217.《川上女》 宋·张玉孃
川上女,行踽踽。
翠发湿轻云,冰饥清溽暑。
霞裾琼佩动春风,兰操菽心常似缕。
欲恨征途轻薄儿,笑隔山花间妾期。
妾情节清澈川中水,朝暮风波无改时。 -
218.《和李天与秀才》 宋·郑侠
西塘老人唤回翁,愚蠢无他生所锺。
簧鼓不闻非耳聋,形器不涉非无踪。
尽伤万类物所蒙,圭璋贝璧矜昂顒。
琐屑之私背大化,尘埃蔀明荆塞胸。 -
219.《采菊亭》 宋·朱岂
霜降草花落,林柯亦纷披。
耿耿园中菊,煌煌发幽姿。
良夜积华露,花叶繁以滋。
风流贤史君,澹然与花期。 -
220.《岁暮作》 明·高叔嗣
旦夕兹岁改,萧条旅思多。
云物媚晴宇,气候属妍和。
峥嵘新阳至,故景实蹉跎。
感时岂不怀,二纪倏焉过。