-
561.《昭齐姊约归阻风不至》 清·叶小鸾
寒炉拨尽烬微红,漠漠红云黯碧空。
离别遂如千里月,归期偏怅一帆风。
愁边花发三春日,梦里年惊两鬓中。
雨雪满窗消未得,定应握手几时同。 -
562.《内使黄公》 宋·靖康小雅
在昔汉唐,亡由阉宦。
出或用之,鲜不始患。
岂期黄公,独禀高见。
白发虔心,有闻必谏。
竭力东城,以身死难。
揭名不磨,万世炳焕。 -
563.《杂言》 宋·艾性夫
枯桐斲山骨,弦以冰蚕丝。
信指发孤调,悠然造希夷。
扬以寄吾欢,抑以写吾悲。
悲欢生我心,无庸他人知。
我若有黄金,不铸钟子期。
寄语伯牙翁,绝弦良可嗤。 -
564.《赠钱肃润》 清·魏耕
扶桑海水波,烛龙光景微。
蟾魄相沦惑,天地纷无禧。
苍梧狩不还,烈士志亦危。
喟然起西游,泛舟昆明池。 -
565.《追次朱子春怀诗韵》 明·方孝孺
闻钟理短发,徐步启荆扉。
不知夜雨过,园林顿芳菲。
江山静妙颜,云日浮清辉。
残梅落欲尽,幽池水痕肥。
始见新岁来,景物忽如兹。
徒为逝川叹,未遂沧洲期。
及时乐取乐,莫遣青春归。 -
566.《栽柏》 明·方孝孺
迂拙乖世用,每蕴无穷思。
取效非目前,远与千载期。
翠柏信良材,成长计功迟。
兹晨劚烟雨,移动盈尺姿。 -
567.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
568.《贫女》 宋·曹衍
自恨无媒出嫁迟,老来方始遇佳期。
满头白发为新妇,笑杀豪家年少儿。 -
569.《醒心亭》 宋·陈宾
亭以醒心名,心与亭何与。
物各有感通,此理贵深喻。
岘山峙丰碑,见者皆堕泪。
推类尽其余,庶表名亭义。 -
570.《泛秋浦辞》 宋·陈炳
九华北兮濑东,石畏硊兮屈盘。
谁此游兮万顷,初禹凿兮何年。
窈其深兮莫测,微波涌兮沦涟。
民连甍兮渚居,矗百雉兮造天外。 -
571.《游虞山》 明·陈蒙
野店杏花红满枝,江南天气早春时。
青山笑我何何晚,白发催人老不知。
云窦雪消龙涧满,星坛树偃鹘巢危。
明朝欲尽登临兴,还赴云间羽士期。 -
572.《题苍梧部》 宋·陈执中
莫讶南方景物疏,为君聊且话苍梧。
地倾二面城池壮,江迸三流气色麄。
山畜火光因政出,石藏牛影为仙呼。
官厅传自唐丞相,民颂思從汉大夫。 -
573.《送次卿兄还新安》 宋·程端蒙
闻君戒明发,值此深秋时。
相送碧山下,殷勤荐离卮。
与君夙通谱,况尔学同师。
所期在闻道,肯为矜文辞。 -
574.《示故人》 宋·杜濬之
在家同匏系,游子似箨飞。
昔分参与商,今作埙与篪。
感子意气殊,顾我齿发非。
茅屋正萧萧,野花亦离离。
无酒水可饮,无饭黍可炊。
杲杲看朝阳,连连弄夕晖。
男儿重交好,雪霜以为期。 -
575.《登云间阁》 宋·冯伯规
昔年严大夫,偶来急迁谪。
我本麋鹿姿,得此已自适。
乘闲陟上方,遍寻唐人石。
岂期当三伏,一天云四幕。 -
576.《天马歌》 宋·何麟瑞
崑崙高哉二千五百馀里,日月相隐避。
黄河发源下有渥洼水,大宛群马饮其澨。
天马下与群马戏,产驹一日可千里。
滴汗化作燕支水,国人缚藁为人置水际。 -
577.《西湖为陈世崇饯行》 宋·壑大
我昔见君方成童,长吉才华惊钜公。
人间科第不屑就,直使声名闻九重。
乃翁引上凝殿,子虚不待他人荐。
入直承明凡几年,天上奇书尽曾见。 -
578.《桐柏山》 宋·胡融
清晓骑白鹿,直上桐柏山。
册环若城郭,琪树郁参天。
青猨导我路,如入崆峒巅。
瑶草被阪绿,琼蕊凌霜繁。 -
579.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。 -
580.《渊靓亭》 宋·黄伯固
江山无古今,阐发自我辈。
心期得地胜,有目皆一快。
负郭西缭川,众流翕以汇。
水光开三面,结屋此其最。