-
701.《遇雪》 宋·王安石
定知花发是归期,不奈归心日日归。
风雪岂知行客恨,向人更作落花飞。 -
702.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
703.《雁山罗汉寺省王总干之墓待和甫主簿之来》 宋·戴复古
山鸟怪儒衣,游山我亦痴。
叫云云不应,问水水相知。
俗物刺人眼,春风发我诗。
噪檐鸦鹊喜,主簿有来期。 -
704.《阿奇晬日》 宋·戴复古
穷居少生涯,养子如种谷。
寸苗方在手,想像秋禾熟。
吾儿天所惠,骨相颇丰硕。
娟娟怀抱中,一岁至週日。 -
705.《别严沧浪》 宋·戴复古
三生汉严助,笔陈抵千兵。
雅志从南隐,吟诗到北征。
结交疑泛爱,惜别见真情。
来岁春花发,相期在上京。 -
706.《丁酉重九药市呈坐客》 宋·范成大
莫向登临怨落晖,自缘羁宦阻归期。
年来厌把三边酒,此去休哦万里诗。
乌帽不辞欹短发,黄花终是欠东篱。
若无合坐挥毫健,谁解西风楚客悲? -
707.《送子文杂言》 宋·范成大
队谷云低梅雨多,黄山涤源溪涌波。
南风匝地送归客,双桨下濑如投梭。
严夫子,君举酒,我其为君歌。 -
708.《秋夕不能佳眠》 宋·范成大
书坐即摧颓,夜卧亦展转。
检校百骸间,无一得安稳。
四大元假合,解散会归尽。
何烦造化儿,前期苦相窘。 -
709.《送江朝宗归括苍》 宋·范成大
半生三邂逅,相看成老翁。
诗情故崒嵂,袖有天都峰。
江山佳丽地,登临苦匆匆。
塔灯落淮水,寺楼倚霜空。 -
710.《和东城红鞓带》 宋·秦观
君不见相如容貌穷不枯,卓氏耻之分百奴。
一朝奉指使筇筰,驷马赤车从万夫。
仲元君平更高妙,寄食耕卜霜眉须。
两川人物古不乏,数子风流今可无。 -
711.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
712.《反初》 宋·秦观
昔年淮海未,邂逅安期生。
记我有灵骨,法当游太清。
区中缘未断,方外道难成。
一落世间网,五十换嘉平。 -
713.《秋兴》 宋·陆游
八十仍当过二时,加餐安寝岂前知。
晨梳脱发虽无数,社瓮新醅已有期。
偶为买花经废圃,时因蹋藕下清池。
尚余一事终关念,安得儿孙少别离。 -
714.《长歌行》 宋·陆游
人生不作安期生,醉入东海骑长鲸;犹当出作李西平,手枭逆贼清旧京。
金印煌煌未入手,白发种种来无情。
成都古寺卧秋晚,落日偏傍僧窗明。
岂其马上破贼手,哦诗长作寒螿鸣?兴来买尽市桥酒,大车磊落堆长缾。 -
715.《春雨》 宋·陆游
午夜听春雨,发生端及期。
世忧殊未艾,天意固难知。
士节承平日,人材南渡时。
後生闻见狭,抚枕叹吾衰。 -
716.《太息》 宋·陆游
闲将白发照清沟,太息年光逝不留。
勋业无期著书晚,此生与世判悠悠。 -
717.《新秋》 宋·陆游
天河渐近鹊桥时,一夜风吹斗柄移。
金井梧桐元未觉,画廊蟋蟀已先知。
青灯耿耿还相伴,白发萧萧只自悲。
犹胜玉门关外客,卧听沙雁数归期。 -
718.《出游》 宋·陆游
渔村酒市本无期,小蹇扁舟信所之。
丹叶满林霜落後,紫萍黏块水枯时。
山林闲寂归虽早,齿发衰残病已迟,努力及时谋自适,锦囊多贮暮秋诗。 -
719.《对酒作》 宋·陆游
羡门安期何在哉?河流上泝昆仑开。
白云不与隐居老,孤鹤自下辽天来。
春江风物正闲美,绿浦潮平柁初起。
暮吹长笛发巴陵,晓挂高帆渡湘水。
世间万变更故新,会当太息摩铜人。
脱裘取酒藉芳草,与子共醉壶中春。 -
720.《月夕》 宋·陆游
我昔隐天台,夜半游句曲。
弄月过垂虹,万顷一片玉。
烟艇起菱唱,水风吹钓丝,更欲小徙倚,恐失初平期。
今年游青城,三十六峰峦,白云反在下,使我毛骨寒。