-
861.《拟古六首上鲜于大夫子骏其四冉冉孤生竹》 宋·晁补之
冉冉孤生竹,托根中谷卑。
结发事君子,江蓠近华池。
江蓠荣有时,迨此春冰期。
玉盘有嘉餐,思君以忘饥。
枣下何纂纂,朱实亦离离。
秋风一披拂,菀其为枯枝。
愿垂太阳惠,照妾葵藿微。 -
862.《山坡陀辞》 宋·晁补之
山坡陀兮下属江,势崖绝兮涛波所荡如颓墙。
松郁律兮其高百尺,旁枝虬鹜葛虆之。
仰不见日兮之下可依,吾曳杖兮吾僮以吾之书随。
邈余望兮水中汦,颀然而长者黄冠兮羽衣。 -
863.《答赵滋主簿》 宋·晁补之
我昔寻幽径山上,曾傍苕溪弄菱桨。
南临天目指掌间,隔岭如闻笑言响。
年来清血断征衣,碧发丹颜日夕非。
便欲相期煮白石,与君晚入烟霞飞。 -
864.《压沙观梨》 宋·晁补之
邺城旁缺通清沟,城南之水城中流。
白沙涨陆最宜果,万梨压树当高秋。
去年花开往独晚,不见琼苞肠欲断。
隆冬骑马傍高原,却恨枯枝寒日短。 -
865.《喜文潜自淮南归招饮西冈呈坐客》 宋·晁补之
春回三楚冰生漪,银台春梦归心驰。
莫言上水百丈苦,淮渚东风一月期。
都城经春雪蔽地,百花不放须君至。
清晨一纸国门书,走马蓬壶下直初。 -
866.《再次韵文潜病起》 宋·晁补之
淮浦见之子,春风初策名。
颇讶谪仙人,有籍白玉京。
晚遇广文直,老交心愈倾。
同升芸香府,偶坐华发生。 -
867.《送人归吴》 宋·寇准
忽忆湖山景,沿流兴不穷。
孤舟将去夜,绝塞已来鸿。
白发前期近,沧川旧业空。
明时方道在,莫更学渔翁。 -
868.《东风辞》 宋·毛滂
冻云不凝层冰活,阿香推车上空阔。
大蛇梦惊鳞甲暖,霰雪影断清光夺。
玉帝手持发生机,驰召东风俾回斡。
东风驾言正月头,先驱持律吹九州。 -
869.《九日三首》 宋·苏辙
九日真佳节,年年长赋诗。
深惭鹤发老,每与菊花期。
帽落无人拾,酒狂聊自持。
丰年余社瓮,天意念衰羸。 -
870.《次韵毛君山房即事十首》 宋·苏辙
案牍稀疏意自开,夜阑幽梦晓方回。
青苔红叶骚人事,时见诗简去又来。
东晋仙人借旧山,定应天意许公闲。
郡人欲问史君处,笑指峰峦紫翠间。 -
871.《次韵张禹直开元寺观画壁兼简李德素》 宋·苏辙
丹青古藏壁,风雨饱侵藻。
拂尘开蚀鉴,志士泪沾臆。
灵山远飞来,不可以智测。
龙神湛回向,拥卫立剑戟。 -
872.《寒雨》 宋·苏辙
江南殊气候,冬雨作春寒。
冰雪期方远,蕉絺意始阑。
未妨溪草绿,先恐岭梅残。
忽发中原念,貂裘据锦鞍。 -
873.《次韵张君病起二首》 宋·苏辙
壮年得疾势能支,不废霜螯左手持。
渐喜一杯好留客,未应五斗似当时。
口中舌在时闻句,雪里心安不问师。
去卧淮阳従病守,功名他日许君期。 -
874.《种松》 宋·苏辙
城郭人家岁寒木,桧柏森森映华屋。
青松介僻不入城,野性特嫌尘土辱。
中庭冉冉盈尺苗,条干虽短风霜足。
培根不用粪壤厚,插竹预防鸡犬触。
他年期汝三丈高,独立仙翁毛发绿。
老翁自分不及见,子孙见汝知遗直。 -
875.《次韵子瞻感旧见寄》 宋·苏辙
少年耽世味,徘徊不能去。
老来悟前非,尚愧昔游处。
君才最高峙,鹤行鸡群中。
我虽非君对,顾以兄弟同。 -
876.《河冰》 宋·苏辙
扁舟多艰虞,与我平日类。
初乘滂洋流,旋涉冻浅地。
日西阴风作,夜半流澌至。
悄然孤寂枕,觉此凝冽气。 -
877.《题南都留守妙峰亭》 宋·苏辙
我登妙峰亭,欲访德云师。
春阳被原野,濉涣含流澌。
未复桃李色,稍增松桂姿。
孑孑东来樯,冉冉将安之。 -
878.《春无雷》 宋·苏辙
经冬无雪麦不死,秋雨过多深入土。
人言来岁定无麦,农父掉头笑不许。
清明雨足麦欣欣,旋敕奴婢修破囷。
大麦过期当半熟,小麦未晚犹十分。 -
879.《偶兴》 宋·杨亿
芳兰滋九畹,萧蒿亦旁植。
威凤翔丹山,鸱枭犹接翼。
雅琴歌南风,蛙鸣不容息。
骊珠媚清川,鱼目光激射。 -
880.《宿斋太乙宫答李寺丞次韵》 宋·杨亿
泰畤斋居肃,梧楸荫缭垣。
露葵深得味,风铎乍成喧。
绿发松乔侣,丹经黄老言。
心期阻良久,蝶梦绕朱门。