-
161.《鼋头山神女歌》 唐·韦应物
鼋头之山,直上洞庭连青天。
苍苍烟树闭古庙,中有蛾眉成水仙。
水府沉沉行路绝,蛟龙出没无时节。 -
162.《虢中酬陕西甄判官见赠》 唐·岑参
微才弃散地,拙宦惭清时。
白发徒自负,青云难可期。
胡尘暗东洛,亚相方出师。
分陕振鼓鼙,二崤满旌旗。 -
163.《送魏升卿擢第归东都,因怀魏校书、陆浑、乔潭》 唐·岑参
井上桐叶雨,灞亭卷秋风。
故人适战胜,匹马归山东。
问君今年三十几,能使香名满人耳。
君不见三峰直上五千仞,见君文章亦如此。 -
164.《佐郡思旧游》 唐·岑参
幸得趋紫殿,却忆侍丹墀。
史笔众推直,谏书人莫窥。
平生恒自负,垂老此安卑。
同类皆先达,非才独后时。
庭槐宿鸟乱,阶草夜虫悲。
白发今无数,青云未有期。 -
165.《赠王八衢》 唐·李嘉祐
丹地偏相逐,清江若有期。
腰金才子贵,剖竹老人迟。
桂楫闲迎客,茶瓯对说诗。
渚田分邑里,山桂树罘罳.
心静无华发,人和似古时。
别君远山去,幽独更应悲。 -
166.《赴南中留别褚七少府湖上林亭(一作刘长卿诗)》 唐·李嘉祐
种田东郭傍春陂,万事无情把钓丝。
绿竹放侵行径里,青山常对卷帘时。
纷纷花发门空闭,寂寂莺啼日更迟。
从此别君千万里,白云流水忆佳期。 -
167.《奉酬睢阳路太守见赠之作》 唐·高适
盛才膺命代,高价动良时。
帝简登藩翰,人和发咏思。
神仙去华省,鹓鹭忆丹墀。
清净能无事,优游即赋诗。 -
168.《醉歌行》 唐·杜甫
陆机二十作文赋,汝更小年能缀文。
总角草书又神速,世上儿子徒纷纷。
骅骝作驹已汗血,鸷鸟举翮连青云。 -
169.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
170.《送李校书二十六韵》 唐·杜甫
代北有豪鹰,生子毛尽赤。
渥洼骐骥儿,尤异是龙脊。
李舟名父子,清峻流辈伯。
人间好少年,不必须白晰。 -
171.《赤谷》 唐·杜甫
天寒霜雪繁,游子有所之。
岂但岁月暮,重来未有期。
晨发赤谷亭,险艰方自兹。
乱石无改辙,我车已载脂。 -
172.《别唐十五诫,因寄礼部贾侍郎(贾至)》 唐·杜甫
九载一相逢,百年能几何。
复为万里别,送子山之阿。
白鹤久同林,潜鱼本同河。
未知栖集期,衰老强高歌。 -
173.《别唐十五诫,因寄礼部贾侍郎(贾至)》 唐·杜甫
九载一相逢,百年能几何。
复为万里别,送子山之阿。
白鹤久同林,潜鱼本同河。
未知栖集期,衰老强高歌。 -
174.《暮秋枉裴道州手札,率尔遣兴,寄近呈苏涣侍御》 唐·杜甫
久客多枉友朋书,素书一月凡一束。
虚名但蒙寒温问,泛爱不救沟壑辱。
齿落未是无心人,舌存耻作穷途哭。 -
175.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
176.《敬赠郑谏议十韵》 唐·杜甫
谏官非不达,诗义早知名。
破的由来事,先锋孰敢争。
思飘云物外,律中鬼神惊。
毫发无遗恨,波澜独老成。 -
177.《与李十二白同寻范十隐居》 唐·杜甫
李侯有佳句,往往似阴铿。
余亦东蒙客,怜君如弟兄。
醉眠秋共被,携手日同行。
更想幽期处,还寻北郭生。 -
178.《奉送郭中丞兼太仆卿充陇右节度使三十韵(郭英乂)》 唐·杜甫
诏发西山将,秋屯陇右兵。
凄凉馀部曲,燀赫旧家声。
雕鹗乘时去,骅骝顾主鸣。
艰难须上策,容易即前程。 -
179.《月》 唐·杜甫
天上秋期近,人间月影清。
入河蟾不没,捣药兔长生。
只益丹心苦,能添白发明。
干戈知满地,休照国西营。 -
180.《秦州见敕目薛三璩授司议郎毕四曜除监察与二…凡三十韵》 唐·杜甫
大雅何寥阔,斯人尚典刑。
交期余潦倒,材力尔精灵。
二子声同日,诸生困一经。
文章开穾奥,迁擢润朝廷。