-
101.《生离别》 唐·白居易
食蘖不易食梅难,蘖能苦兮梅能酸。
未如生别之为难,苦在心兮酸在肝。
晨鸡再鸣残月没,征马连嘶行人出。
回看骨肉哭一声,梅酸蘖苦甘如蜜。 -
102.《明发白沙滩闻布榖有感》 宋·杨万里
提壶劝我饮,杜鹃劝我归。
不如布榖子,劝我勤耘耔。
我少贫且贱,不但无置锥。
笔耒垦纸田,黑水导墨池。 -
103.《依韵和许发运真州东园新成》 宋·梅尧臣
疏凿近东城,萧森万物荣。
美花移旧本,黄鸟发新声。
曲阁池傍起,长桥柳外横。
河浑远波涨,雨急断虹明。 -
104.《江上早发》 明·高启
苍苍汀雾起,何处望高城。
游子晓初发,居人寒未耕。
犬鸣林月落,鱼跃浦风生。
已有先行者,烟中闻棹声。 -
105.《晓发楼子庄》 宋·晁补之
晓发楼子庄,淮山自兹近。
春风似恼客,浪稳舟不进。
长安一回首,堤柳千里润。
念当整帆席,快若冬蛰奋。 -
106.《白发》 明·刘基
白发应同春草茎,风吹一夜满头生。
欲收浮艳归根柢,故遣芳菲定老成。
碧瓦晓霜怜变灭,纸窗宵月妒分明。
据鞍上马非吾事,赖尔妆严意不轻。 -
107.《题关彦长孤山四照阁》 宋·郑獬
湖山天下之绝境,群山绕湖千百重。
碧笋四插明镜外,此阁正落明镜中。
绿波一穗扫沙尾,拥门尽是红芙蓉。
清香断处接苍霭,绿萝攀树登高峰。 -
108.《寄姚文发》 宋·郑刚中
芳荪小绣肩相拍,拍初同作江湖客。
梦里春风三十年,青铜照我头都白。
与公常日话潇湘,恨不此身生两翼。
何如附骥得千里,再此搜寻旧踪迹。 -
109.《王倅生辰》 宋·郑刚中
日驭驾轮入东尾,望后黑月将浃旬。
惟时十月二十四,积庆高门生异人。
霏霏霜华翦寒梢,天地严肃无妖氛,秘藏和气付贤者,粹然不受世俗法。 -
110.《发大通》 宋·赵蕃
五更催发船无限,及此风收浪不生。
何事渔舟亦争进,始知为利总营营。 -
111.《四伯父生朝集老杜句二十韵》 宋·项安世
三月三日天气新,著处繁华矜是日。
明日萧条尽醉醒,碧窗宿雾蒙蒙湿。
南极老人自有星,挂君高堂之素壁。
仙人玉女回云车,万草千花动凝碧。 -
112.《晞发》 宋·艾性夫
射透秋林晓日红,谩晞衰发竹篱东。
旧曾过膝今垂耳,老已成翁反似童。
辛苦一生多沐雨,萧颾几缕易梳风。
岁寒万绿凋零尽,春在梅花白雪中。 -
113.《酬晋倅徐发承议》 宋·李复
默默穷年逐众行,杯坳浮芥竟何成。
交游似梦逢还去,世事如尘扫更生。
未访故溪舟一叶,空嗟短发雪千茎。
病衰易感伤摇落,一夜西风枕上惊。 -
114.《前高凉推官陈汉臣惠佳什索俚编不可虚辱授之》 宋·曾丰
太虚生气气生风,风又生声诗在中。
固是性情元具足,何当学问更加充。
形容草木鱼虫意,虽妙犹为堕于艺。
雅颂声音召阴阳,圣贤道义包天地。
句拙莫谢来章工,尚深自养细自融。
和顺积中鬼不见,英华发外天无功。 -
115.《今别离(一作别离曲)》 唐·孟云卿
结发生别离,相思复相保。
如何日已久,五变庭中草。
渺渺大海途,悠悠吴江岛。
但恐不出门,出门无远道。 -
116.《谢栎阳令归西郊,赠别诸友生》 唐·韦应物
结发仕州县,蹉跎在文墨。
徒有排云心,何由生羽翼。
幸遭明盛日,万物蒙生植。
独此抱微痾,颓然谢斯职。 -
117.《张彭州前与缑氏冯少府各惠寄一篇多故未答…兼远简冯生》 唐·韦应物
君昔掌文翰,西垣复石渠。
朱衣乘白马,辉光照里闾。
余时忝南省,接宴愧空虚。
一别守兹郡,蹉跎岁再除。 -
118.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
119.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
120.《冰韵端夫闻江北水磨》 宋·邹浩
万事根本安装难明,声之所发由声声。
不有智者抉其□,直如宝剑埋丰城。
风生风济孰嘘吸,制作解成琴与筝。
矧兹江汉泻荆楚,含桃初熟飞流莺。