-
201.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
202.《送友人入蜀》 唐·李频
天际蜀门开,西看举别杯。
何人不异礼,上客自怀才。
夜涧青林发,秋江渌水来。
临邛行乐处,莫到白头回。 -
203.《奉和鲁望读阴符经见寄》 唐·皮日休
三百八十言,出自伊祁氏。
上以生神仙,次云立仁义。
玄机一以发,五贼纷然起。
结为日月精,融作天地髓。 -
204.《奉和鲁望读阴符经见寄》 唐·皮日休
三百八十言,出自伊祁氏。
上以生神仙,次云立仁义。
玄机一以发,五贼纷然起。
结为日月精,融作天地髓。 -
205.《太湖诗·三宿神景宫》 唐·皮日休
古观岑且寂,幽人情自怡。
一来包山下,三宿湖之湄。
况此深夏夕,不逢清月姿。
玉泉浣衣后,金殿添香时。 -
206.《战秋辞》 唐·陆龟蒙
八月空堂,前临隙荒。
抽关散扇,晨乌未光。
左右物态,森疏强梁。 -
207.《送永嘉王令之任二首》 唐·方干
定拟孜孜化海边,须判素发侮流年。
波涛不应双溪水,分野长如二月天。
浮客若容开荻地,钓翁应免税苔田。 -
208.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
209.《寄罗浮山道者二首》 唐·黄滔
天际双山压海濆,天漫绝顶海漫根。
时闻雷雨惊樵客,长有龙蛇护洞门。
泉石暮含朱槿昼,烟霞冬闭木绵温。 -
210.《涂山怀古》 唐·陈陶
落拓书剑晚,清秋鹰正笼。
涂山间来上,敬爱如登龙。
览古觉神王,翛然天地空。
东南更何有,一醉先王风。 -
211.《敕赐三相马》 唐·张随
上苑骅骝出,中宫诏命传。
九天班锡礼,三相代劳年。
顾主声犹发,追风力正全。
鸣珂龙阙下,喷玉凤池前。
四足疑云灭,双瞳比镜悬。
为因能致远,今日表求贤。 -
212.《连句多暇赠陆三山人》 唐·耿湋
一生为墨客,几世作茶仙。
——耿湋
喜是攀阑者,惭非负鼎贤。
——陆羽 -
213.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
214.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
215.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
216.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
217.《送郑使君》 唐·贯休
刺婺廉闽动帝台,唯将清净作梯媒。
绿沈枪卓妖星落,白玉壶澄苦雾开。
仁爱久悬溪上月,恩光又发岭头梅。 -
218.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
219.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
220.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。