-
1.《齿发叹》 宋·陆游
乐天悲脱发,退之叹堕齿;吾年垂九十,此事已晚矣。
发脱妨危冠,齿堕废大嚼,晨兴对清镜,何以慰寂寞?造物本无心,岂欲使汝衰。
曷不望长空,两曜无停时! -
2.《发脱》 宋·刘克庄
发脱纷纷不待爬,天将丑怪变妍华。
论为城旦宁非怒,度作沙弥亦自佳。
稚子笑翁簪柏叶,侍人讳老匣菱花。
霜寒尤要泥丸暖,惭愧乌巾着意遮。 -
3.《齿发》 宋·陆游
暮境侵寻岁月遒,齿摇发脱又经秋。
此身要是归衰谢,外物何须更固留。
皁白从来憎了了,登临且复送悠悠。
嗣宗痛饮图南睡,万身输君此一筹。 -
4.《题尤使君郡圃十二诗·参云亭》 宋·李庚
元公来把麾,与发脱水戹。
当时游息地,危亭冠州宅。
梁栋宿寒云,去天才一握。
尚余手种木,甘棠思邵伯。 -
5.《春菜》 宋·苏轼
蔓菁宿根已生叶,韭芽戴土拳如蕨。
烂烝香荠白鱼肥,碎点青蒿凉饼滑。
宿酒初消春睡起,细履幽畦掇芳辣。
茵陈甘菊不负渠,绘缕堆盘纤手抹。 -
6.《晨起》 宋·陆游
齿豁不可补,发脱无由栽,清晨明镜中,老色苍然来。
余年亦自惜,未忍付酒杯。
抽架取我书,危坐阖复开。
万世见唐尧,夔龙获亲陪。
寥寥三千年,气象挽可回。
岂以七尺躯,顾受世俗哀?道在无不可,廊庙均蒿莱。 -
7.《估客乐》 宋·陆游
长江浩浩蛟龙渊,浪花正白蹴半天。
轲峨大艑望如豆,骇视未定已至前。
帆席云垂大堤外,缆索雷响高城边。
牛车辚辚载宝货,磊落照市人争传。 -
8.《识喜》 宋·陆游
齿摇徐自定,发脱却重生。
意适簪花舞,身轻拾杖行。
僧招决棋战,客让主诗盟。
尚欲潇湘去,烟帆不计程。 -
9.《理鬊》 宋·杨万里
发脱心知不再生,新年底急顿星星。
城边老柳也欺我,春里满头依旧青。 -
10.《戏答俞清老道人寒夜三首》 宋·黄庭坚
索索叶自雨,月寒遥夜阑。
马嘶车铎鸣,群动不遑安。
有人梦超俗,去发脱儒冠。
平明视清镜,正尔良独难。 -
11.《园樱伤老也》 宋·司马光
个性泛舟,载纵载横。
白日净倾,飘风载惊。
嗟我老矣,发脱齿零。
胡为百忧,劳此余生。 -
12.《实纪二十韵》 宋·晁说之
双庙之前扁舟舣,太原失守胡尘起。
铁马渡河京城闭,堤上奔亡如磨螘。
不是清河早腹兵,千橹万舳去何已。
百家相逢不相识,同声叹言有如此。 -
13.《村居即事六言十首》 宋·刘克庄
发脱秃鶖无异,背伛橐驼逼真。
不是进贤冠者,亦非灵寿杖人。 -
14.《赠韩术士》 宋·项安世
睡过春星十二番,牙疏发脱久知难。
捉将官里兵良苦,放入山间枕乍安。
举世知君能安式,不愁无客问弹冠。
毋多夺我枚回渚,厚笠轻蓑老竹竿。 -
15.《再和病起韵答曹仲明》 宋·项安世
爱我空城美疢休,未蒙鍼砭若为瘳。
齿疏发脱真无用,语涩行迟见寡尤。
稍善知医似高子,敢云称病学留侯。
径烦曹植波澜句,一为元微破隐尤。 -
16.《李仁甫除丧作诗问之》 宋·晁公溯
闭门读丧礼,荒庭蓬藋深。
愁云聚陇首,悲风吹棘心。
隣里昨甚忧,哭踊恐不任。
近除二月禫,初御五日琴。 -
17.《早发若岘驿望庐山》 唐·独孤及
雨罢山翠鲜,泠泠东风好。
断崖云生处,是向峰顶道。
谁谓峰顶远,跂予可瞻讨。
忘缘祛天机,脱屣恨不早。
只恐岁云暮,遂与空名老。
心往迹未并,惭愧山上草。 -
18.《览镜见白发数茎光鲜特异》 唐·权德舆
秋来皎洁白须光,试脱朝簪学酒狂。
一曲酣歌还自乐,儿孙嬉笑挽衣裳。 -
19.《览镜见白发数茎光鲜特异》 唐·权德舆
秋来皎洁白须光,试脱朝簪学酒狂。
一曲酣歌还自乐,儿孙嬉笑挽衣裳。 -
20.《因沐感发,寄朗上人二首》 唐·白居易
年长身转慵,百事无所欲。
乃至头上发,经年方一沐。
沐稀发苦落,一沐仍半秃。
短鬓经霜蓬,老面辞春木。