-
161.《送区弘南归》 唐·韩愈
穆昔南征军不归,虫沙猿鹤伏以飞。
汹汹洞庭莽翠微,九疑镵天荒是非。
野有象犀水贝玑,分散百宝人士稀。 -
162.《孟东野失子》 唐·韩愈
失子将何尤,吾将上尤天。
女实主下人,与夺一何偏。
彼于女何有,乃令蕃且延。
此独何罪辜,生死旬日间。 -
163.《送进士刘师服东归》 唐·韩愈
猛虎落槛阱,坐食如孤豚。
丈夫在富贵,岂必守一门。
公心有勇气,公口有直言。
奈何任埋没,不自求腾轩。 -
164.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
165.《送进士刘师服东归》 唐·韩愈
猛虎落槛阱,坐食如孤豚。
丈夫在富贵,岂必守一门。
公心有勇气,公口有直言。
奈何任埋没,不自求腾轩。 -
166.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
167.《嘲鼾睡》 唐·韩愈
澹师昼睡时,声气一何猥。
顽飙吹肥脂,坑谷相嵬磊。
雄哮乍咽绝,每发壮益倍。
有如阿鼻尸,长唤忍众罪。 -
168.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
169.《平齐行二首》 唐·刘禹锡
胡尘昔起蓟北门,河南地属平卢军。
貂裘代马绕东岳,峄阳孤桐削为角。
地形十二虏意骄,恩泽含容历四朝。 -
170.《平蔡州三首》 唐·刘禹锡
蔡州城中众心死,妖星夜落照壕水。
汉家飞将下天来,马箠一挥门洞开。
贼徒崩腾望旗拜,有若群蛰惊春雷。 -
171.《送源中丞充新罗册立使(侍中之孙)》 唐·刘禹锡
相门才子称华簪,持节东行捧德音。
身带霜威辞凤阙,口传天语到鸡林。
烟开鳌背千寻碧,日浴鲸波万顷金。
想见扶桑受恩处,一时西拜尽倾心。 -
172.《尉迟郎中见示自南迁牵复却至洛城东旧居之作因以和之》 唐·刘禹锡
曾遭飞语十年谪,新受恩光万里还。
朝服不妨游洛浦,郊园依旧看嵩山。
竹含天籁清商乐,水绕庭台碧玉环。
留作功成退身地,如今只是暂时闲。 -
173.《同白二十二赠王山人》 唐·刘禹锡
爱名之世忘名客,多事之时无事身。
古老相传见来久,岁年虽变貌常新。
飞章上达三清路,受箓平交五岳神。
笑听咚咚朝暮鼓,只能催得市朝人。 -
174.《乐天寄重和晚达冬青一篇,因成再答》 唐·刘禹锡
风云变化饶年少,光景蹉跎属老夫。
秋隼得时凌汗漫,寒龟饮气受泥涂。
东隅有失谁能免,北叟之言岂便无。
振臂犹堪呼一掷,争知掌下不成卢。 -
175.《同白二十二赠王山人》 唐·刘禹锡
爱名之世忘名客,多事之时无事身。
古老相传见来久,岁年虽变貌常新。
飞章上达三清路,受箓平交五岳神。
笑听咚咚朝暮鼓,只能催得市朝人。 -
176.《乐天寄重和晚达冬青一篇,因成再答》 唐·刘禹锡
风云变化饶年少,光景蹉跎属老夫。
秋隼得时凌汗漫,寒龟饮气受泥涂。
东隅有失谁能免,北叟之言岂便无。
振臂犹堪呼一掷,争知掌下不成卢。 -
177.《浙西李大夫述梦四十韵并浙东元相公酬和斐然继声》 唐·刘禹锡
位是才能取,时因际会遭。
羽仪呈鸑鷟,铓刃试豪曹。
洛下推年少,山东许地高。
门承金铉鼎,家有玉璜韬。 -
178.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
179.《青出蓝诗(题中有韵,限四十字成)》 唐·吕温
物有无穷好,蓝青又出青。
朱研未比德,白受始成形。
袍袭宜从政,衿垂可问经。
当时不采撷,作色几飘零。 -
180.《戏赠灵澈上人》 唐·吕温
僧家亦有芳春兴,自是禅心无滞境。
君看池水湛然时,何曾不受花枝影。