-
221.《晨起登寺阁前山为雾覆微露山麓宛如平远偶书》 宋·张嵲
日出雾犹重,微茫认山麓。
远目疑可穷,澶漫如夷陆。
韶序日已深,时禽啭幽谷。
青林不受春,景气润修竹。 -
222.《予寓居麻子山自入冬以后大小雪凡十余作传闻》 宋·张嵲
荒山绝顶受春迟,几见冰花散陆离。
江国疑思唯把酒,云林注目又成诗。
修篁压路增幽意,初月临空秋素姿。
宁有扁舟可乘兴,柴门惆怅独移时。 -
223.《简查仲明》 宋·章甫
佛法若大海,我生犹蚊虻。
饮少腹已满,鼓翅作微鸣。
查侯饱禅学,如说且能行。
有如辽天鹤,岂受网罟婴。 -
224.《次茂洪韵》 宋·张镃
披岚长啸和岩洞,衣汗未冷毛发知。
贪奇甘恋足欲驻,拥鼻将返心还疑。
清音来贤只过目,亭下树边俱欠诗。
归舆渐受雨沾洒,客盖转适风倾欹。
出门倚涧得雄观,放泉出匮供游嬉。
勉赓新句未为报,他年共陷非公谁。 -
225.《登城歌》 宋·张镃
二月二十八,花开满林莺恰恰。
春光谁遣插翅飞,雪色情知添鬓发。
暄风随我登古城,远树如簇山如萦。
一川渺瀰青镜平,云翳不定天疑行。 -
226.《读萧何传有感》 宋·张镃
汉祖肇炎图,三杰咸辅翼。
功成及酬赏,相国独第一。
发踪指示语,谁曰匪其实。
焉知英主心,方谨操纵术。 -
227.《题余仲祥松斋》 宋·裘万顷
芳妍桃李场,纷趋欻成蹊。
长松坐偃蹇,遂尔不见知。
平生异时人,不与俗转移。
萧然尘埃中,擅此丘壑奇。 -
228.《赠江西吴定夫》 宋·刘宰
定夫江海士,瘦骨如臞仙。
翩然及吾门,不假左右先。
我方厌尘埃,一笑喜相延。
肩县两破囊,既见始解缠。 -
229.《宝积寺僧舍古梅一树皆荣而顶独枯即席为赋》 宋·林景熙
铁虬偃蹇八尺强,云屋深深吹玉香。
开遍枝南与枝北,顶顽不受春风德。
悄如枯禅坐瞿昙,霓旌羽葆来毵毵。
世情冷暖异荣朽,道眼看来两何有。 -
230.《游九锁山·翠蛟亭》 宋·林景熙
百雷斗我前,八溟覆我后,谁哉擘巨崖,纵此翠蛟走。
又疑蜀川下,万骑赴峡口。
凭阑神为摇,清寒逼两肘。 -
231.《题丁御史同年墨竹走笔长句》 明·李东阳
浙江之东县新昌,乃在千岩万壑之中央。
侧身重足恐无路,五步一涧十步冈。
君家茅堂此卜筑,白石丛抱青璟勣。
西接林薄南通塘,低者出地高出墙。 -
232.《游白秉德西园次韵》 明·李东阳
行逐溪流过野亭,望疑山色绕空冥。
池鱼自跃非因饵,园蝶还飞不受扃。
傍渚幽花怜寂寞,舞风疏柳爱娉婷。
郎君门地清如水,不待平泉石已醒。 -
233.《胡忠安公挽诗(四十韵)》 明·李东阳
文庙临朝日,英皇复辟年。
我公台鼎贵,臣职始终全。
旧锡恩荣榜,仍居侍从员。
皂囊繁出入,彤陛俨周旋。 -
234.《四月十三日池上饮》 宋·晁公溯
圆荷受白露,可爱池上凉。
相将携筇来,羽衣飒飘扬。
停觞待明月,少焉出西方。
澄波照河汉,俯仰清茫茫。 -
235.《雪禁体》 宋·陈杰
南风导前北风续,仁气潜随杀机伏。
初疑惨淡八表昏,忽变光明大千足。
上天之载德如毛,帝力不知封比屋。
垢污过眼俱衣被,枯朽何心亦膏沐。 -
236.《长夏竹中二首》 宋·陈普
暑威赫赫甑寰区,绕屋琅玕足自娱。
四面尘埃浑不受,一年炎热竟成无。
绝稀人迹天同处,阅尽诗书日未晡。
为惜分阴故来此,时人疑是七贤徒。 -
237.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
238.《读孟君复赠岳仲远诗勉赋呈二公子》 宋·方回
维岳兵穆王,复讎议不合。
老桧卖中原,神龙困蚁{左口右替}。
维孟忠襄公,缓兵策弗纳。
清之三京师,万众死者{三十集中}。 -
239.《为陆元德题擅谦斋》 宋·方回
四体非槁木,焉得常无为。
下士蔑轨则,德人慎容仪。
屈伸一时间,良复关安危。
举手一不当,尚难令童儿。 -
240.《修石山》 宋·方回
土山未甚正,有石亦颇欹。
方矩一再度,夙具锸与箕。
晨兴命工徒,将一大治之。
扫砾斫枯卉,拥泥护芳荑。