-
161.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
162.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
163.《鹪鹩赋》 魏晋·张华
鹪鹩,小鸟也,生于蒿莱之间,长于藩篱之下,翔集寻常之内,而生生之理足矣。
色浅体陋,不为人用,形微处卑,物莫之害,繁滋族类,乘居匹游,翩翩然有以自乐也。
彼鹫鹗惊鸿,孔雀翡翠,或淩赤霄之际,或托绝垠之外,翰举足以冲天,觜距足以自卫,然皆负矰婴缴,羽毛入贡。
何者?有用于人也。 -
164.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
165.《水调歌头》 宋·程大昌
尝思之,苕霅水清可鉴,邑屋之影入焉。
而甍栋丹垩,悉能透现本象,有如水玉。
故善为言者,得以裒撮其美而曰:此其宫盖水晶为之,如骚人之谓宝阙珠宫,下其类也。
则岂容一地独擅此名也。 -
166.《括意难忘》 宋·林正大
汹汹松风。
更浮云皓皓,轻度春空。
精神新发越,宾主少从容。
犀箸厌,涤昏E3C2。 -
167.《满江红·咏竹》 明·陆容
不种闲花,池亭畔、几竿修竹。
相映带、一泓流水,森寒洁绿。
风动仙人鸣佩遂,雨余净女添膏沐。
未成林,难望凤来栖,聊医俗。 -
168.《过海罗汉应供图》 明·蒲庵禅师
大士受斋龙伯宫,长驱蛟鳄争先雄。
舳舻蔽天不敢渡,冰夷伐鼓洪涛舂。
腾身何来历汗漫,无乃变幻多神通。
两僧后顾冰雪容,浮蕉近随赤鲩公。 -
169.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
170.《金丹诗四十八首》 宋·张继先
阿尔多淫上帝嗔,罚为狐兽尾随身。
只言五百年方变,岂谓三千日化神。
雷火不知何处用,犬牙同此作教亲。
冤魔眷属狐狸肖,变化妖容惑几人。 -
171.《送万耕道帅琼管》 宋·楼钥
黎山千仞摩苍穹,颛颛独在大海中。
自从汉武置两郡,黎人始与南州通。
历历更革不胜计,唐设五筦如容邕。
皇朝声教久渐被,事体全有中华风。 -
172.《次韵张太博得余所遗二程先生集辩二程戏邵子》 宋·魏了翁
文字未科斗,图书未龟龙。
粲然天地间,此理触处逢。
是谓象这祖,而为数之宗。
吴犧古神圣,先得人所同。 -
173.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。 -
174.《上浙东帅王尚书》 宋·曾丰
太古牺娲氏,创为琴与笙。
氤氲弸混沌,噢咻擘冥茎。
合气归三律,分音丽五行。
未歌先协律,无韵不成声。 -
175.《沁园春(和答吕柳希)》 宋·冯取洽
问讯柳溪,溪上柳容,胡为带埃。
叹阳春陡变,孰为披拂,赏音难遇,谁与徘徊。
好在湖山,吾容不辱,寄径垂条岂偶哉。
休摇荡,且深根宁极,免俗人猜。 -
176.《沁园春(和答吕柳希)》 宋·冯取洽
问讯柳溪,溪上柳容,胡为带埃。
叹阳春陡变,孰为披拂,赏音难遇,谁与徘徊。
好在湖山,吾容不辱,寄径垂条岂偶哉。
休摇荡,且深根宁极,免俗人猜。 -
177.《次韵和纯甫秋阴闷书》 宋·强至
乾坤泱漭作秋容,节物情怀两莫穷。
山雨欲来阴竟日,溪云不断气浮空。
赖存樽酒时倾绿,更有歌裙可醉红。
偶尔登临愈兴感,朱颜容易变衰翁。 -
178.《夜宿龙井广福寺分韵得来字》 宋·张镃
阳乌翅焦云崔嵬,避热马转南山隈。
边湖兴熟厌频往,幽讨林落穿莓苔。
涧声引步陟层岭,亭矗路侧双扉开。
泓泉湛碧透坤轴,合有龙卧专风雷。 -
179.《雪禁体》 宋·陈杰
南风导前北风续,仁气潜随杀机伏。
初疑惨淡八表昏,忽变光明大千足。
上天之载德如毛,帝力不知封比屋。
垢污过眼俱衣被,枯朽何心亦膏沐。 -
180.《杂歌谣辞·步虚词》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。