-
61.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
62.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
63.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
64.《绯桃花歌》 唐·李咸用
上帝春宫思丽绝,夭桃变态求新悦。
便是花中倾国容,牡丹露泣长门月。
野树滴残龙战血,曦车碾下朝霞屑。
惆怅东风未解狂,争教此物芳菲歇。 -
65.《偶题离亭》 唐·罗邺
万般名利不关身,况待山平海变尘。
五月波涛争下峡,满堂金玉为何人。
谩夸浮世青云贵,未尽离杯白发新。
谁似雨蓬蓬底客,渚花汀鸟自相亲。 -
66.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
67.《润屋》 唐·徐夤
润屋丰家莫妄求,眼看多是与身雠。
百禽罗得皆黄口,四皓山居始白头。
玉烁火光争肯变,草芳崎岸不曾秋。
朱门粉署何由到,空寄新诗谢列侯。 -
68.《咏怀》 唐·徐夤
愁花变出白髭须,半世辛勤一事无。
道在或期君梦想,贫来争奈鬼揶揄。
马卿自愧长婴疾,颜子谁怜不是愚。
借取秦宫台上镜,为时开照汉妖狐。 -
69.《龙蛰二首》 唐·徐夤
龙蛰蛇蟠却待伸,和光何惜且同尘。
伍员岂是吹箫者,冀缺非同执耒人。
神剑触星当变化,良金成器在陶钧。 -
70.《邹律》 唐·苏拯
邹律暖燕谷,青史徒编录。
人心不变迁,空吹闲草木。
世患有三惑,尔律莫能抑。
边苦有长征,尔律莫能息。
斯术未济时,斯律亦何益。
争如至公一开口,吹起贤良霸邦国。 -
71.《世迷》 唐·苏拯
乌兔日夜行,与人运枯荣。
为善不常缺,为恶不常盈。
天道无阿党,人心自覆倾。
所以多迁变,宁合天地情。 -
72.《述怀二十韵献覃怀相公》 唐·李洞
帝梦求良弼,生申属圣明。
青云县器业,白日贯忠贞。
霭霭随春动,忻忻共物荣。
静宜浮竞息,坐觉好风生。 -
73.《题景焕画应天寺壁天王歌》 唐·欧阳炯
锦城东北黄金地,故迹何人兴此寺。
白眉长老重名公,曾识会稽山处士。
寺门左壁图天王,威仪部从来何方。 -
74.《秋风生桂枝》 唐·无名氏
寒桂秋风动,萧萧自一枝。
方将击林变,不假舞松移。
散翠幽花落,摇青密叶离。
哀猿惊助褭,花露滴争垂。
遗韵连波聚,流音万木随。
常闻小山里,逋客最先知。 -
75.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
76.《征蜀联句》 唐·韩愈
日王忿违慠,有命事诛拔。
蜀险豁关防,秦师纵横猾。
——韩愈
风旗匝地扬,雷鼓轰天杀。 -
77.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
——潘述
山岳降气,龟龙负图。
——裴济 -
78.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
79.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
80.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。