-
181.《嘉靖丙戌六月五日京兆驿观进贡狮子歌》 明·张治道
嘉靖中叶称至治,海内纷纷多异瑞。
天子虽闭玉门关,狻猊犹自远方至。
呜呼!此物胡为来?钩爪巨牙身嵬嵬。
忠顺丘墟土番叛,西域之国绝贡献。 -
182.《寄卢少卿》 唐·白居易
老诲心不乱,庄诫形太劳。
生命既能保,死籍亦可逃。
嘉肴与旨酒,信是腐肠膏。
艳声与丽色,真为伐性刀。 -
183.《苏州李中丞以元日郡斋感怀诗寄微之及予,辄》 唐·白居易
白首余杭白太守,落魄抛名来已久。
一辞渭北故园春,再把江南新岁酒。
杯前笑歌徒勉强,镜里形容渐衰朽。 -
184.《和陶读《山海经》》 宋·苏轼
蜀士李八百,穴居吴山阴。
默坐但形语,从者纷如林。
其後有李宽,鸡鹄非同音。
口耳固多伪,识真要在心。 -
185.《九月十五日迩英讲论语终篇赐执政讲读史官燕》 宋·苏轼
长独坐黄昏谁是伴紫薇花对紫薇郎翌日各以表谢又进诗一篇臣轼诗云绣裳画衮云垂地,不作成王剪桐戏。
日高黄繖下西清,风动槐龙舞交翠。
(迩英阁前有双槐,樛然属地如龙形。
)壁中蠹简今千年,漆书蝌蚪光射天。 -
186.《辨道歌》 宋·苏轼
北方正气名祛邪,东郊西应归中华。
离南为室坎为家,先凝白雪生黄芽。
黄河流驾紫河车,水精池产红莲花。
赤龙腾霄惊盘蛇,奼女含笑婴儿呀。 -
187.《端砚诗》 宋·苏轼
披云离北岩,度岭入中夏。
重藉剪楚茅,方函斲英檟。
骚坛意莫逆,匠石语□侈。
匪垩劳运斤,如带防毁銙。 -
188.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
189.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
190.《董伯懿示裴晋公平淮右题名碑诗用其韵和酬》 宋·王安石
元和伐蔡何危哉,朝廷百口无一谐。
盗伤中丞偶不死,利剑白日投天街。
裹疮入相议军旅,国火一再更檀槐。
上前慷慨语发涕,誓出按抚除睽乖。 -
191.《毗陵天庆观画龙自题姑苏羽士李怀仁醉笔诗呈》 宋·戴复古
姑苏道士天酒星,醉笔写出双龙形。
墨迹从横夺造化,蜿蜒满壁令人惊。
一龙翻身出云表,口吞八极沧溟小。
手弄宝珠珠欲飞,握入掌中拳五爪。 -
192.《灩澦堆》 宋·范成大
灩澦之石谁劖镌?恶骇天下形眇然。
客行五月潦始涨,但见匹马浮黄湍。
时时吐沫作濆淖,灂灂有声如粥煎。
蜀江西来已无路,凿山作浍方成川。 -
193.《次韵范参政书怀》 宋·陆游
宇内寓形财几时,西山俄已迫斜晖。
百年过隙古所叹,众口铄金胡不归。
已是平生行逆境,更堪末路践危机。
夜香一炷无他祝,稽首虚空忏昨非。 -
194.《悲歌行》 宋·陆游
有口但可读离骚,有手但可持蟹螯。
人生坠地各有命,穷达祸福随所遭。
嗟予一世蹈谤薮,汹如八月秋江涛。
尊拳才奋肋已碎,曹射箭尽弓未弢形尪骨悴吹可倒,摧拉未足称雄豪。 -
195.《杂兴六首》 宋·陆游
故交零落形吊影,陈迹凄凉口语心。
辛苦一生成底事,祈招空解诵愔愔。 -
196.《闻蝉思南郑》 宋·陆游
昔在南郑时,送客褎谷口,金羁叱拨驹,玉碗蒲萄酒。
醉归涉漾水,鸣蝉在高柳,回鞭指秦中,所惧壮心负。
人生岂易料,蹭蹬十年後,蝉声怳如昔,而我已白首。
逆胡亡形具,舆地沦陷久。
岂无好少年,共取印如斗! -
197.《老病无复宦情或者疑焉作此示之》 宋·陆游
病思萧条岂独今,十年前已鬓霜侵。
旧交略尽形吊影,薄宦宜休口语心。
老骥已甘当伏枥,穷猿况是急投林。
别君径入乱云去,後日相思何处寻? -
198.《有术士过门谓余寿及九十》 宋·陆游
形骸鹤瘦复松枯,况是新霜满鬓须。
醉似在家狂道士,愚于识字老耕夫。
敢言万里封侯事,但问纵文入口无?许我年如伏生比,逢时犹解诵唐虞。 -
199.《醉中歌》 宋·陆游
吾少贫贱真臞儒,贪食嗜味老不除。
折腰歛版日走趋,归来聊以醉自娱。
长缾巨榼罗杯盂,不须渔翁劝三闾。
牛尾膏美如凝酥,猫头轮囷欲专车,黄雀万里行头颅,白鹅作鮓天下无,浔阳糖蟹径尺余,吾州之蔊尤嘉蔬,珍盘餖飣百味俱,不但项脔与腹腴。 -
200.《自宽》 宋·陆游
兀兀空斋静掩扉,篝炉香细著秋衣。
檐头残雨晴犹滴,栏角羁云晚未归。
支枕口和心共语,挑灯形与影相依。
卷书未觉唐虞远,知我何妨举世稀。