-
1.《颂古二十首》 宋·释了一
的的古帆已挂后,小鱼吞却大头鱼。
虽然李广运神箭,自古张顚解草书。 -
2.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
小鱼吞大鱼,直路太萦纡。
古帆休更问,处处得逢渠。 -
3.《偈颂二十二首》 宋·释道生
古帆高挂入曹源,雷动风行海岳昏。
三十二峰亲坐断,一毛头上定乾坤。 -
4.《偈三首》 宋·释有权
黑漆昆仑把钓竿,古帆高挂下惊湍。
芦花影里弄明月,引得盲龟上钓船。 -
5.《杂曲歌辞·古别离二首》 唐·李端
水国叶黄时,洞庭霜落夜。
行舟闻商估,宿在枫林下。
此地送君还,茫茫似梦间。
后期知几日,前路转多山。 -
6.《夜渡吴松江怀古》 唐·宋之问
宿帆震泽口,晓渡松江濆。
棹发鱼龙气,舟冲鸿雁群。
寒潮顿觉满,暗浦稍将分。
气出海生日,光清湖起云。
水乡尽天卫,叹息为吴君。
谋士伏剑死,至今悲所闻。 -
7.《白帝城怀古》 唐·陈子昂
日落沧江晚,停桡问土风。
城临巴子国,台没汉王宫。
荒服仍周甸,深山尚禹功。
岩悬青壁断,地险碧流通。
古木生云际,归帆出雾中。
川途去无限,客思坐何穷。 -
8.《桂阳西州晚泊古桥村住人》 唐·刘长卿
洛阳别离久,江上心可得。
惆怅增暮情,潇湘复秋色。
故山隔何处,落日羡归翼。
沧海空自流,白鸥不相识。 -
9.《孙权故城下怀古,兼送友人归建业》 唐·刘长卿
雄图争割据,神器终不守。
上下武昌城,长江竟何有。
古来壮台榭,事往悲陵阜。
寥落几家人,犹依数株柳。 -
10.《夜泊牛渚怀古》 唐·李白
牛渚西江夜,青天无片云。
登舟望秋月,空忆谢将军。
余亦能高咏,斯人不可闻。
明朝挂帆席,枫叶落纷纷。
(挂帆席 一作:去) -
11.《楚夕旅泊古兴》 唐·岑参
独鹤唳江月,孤帆凌楚云。
秋风冷萧瑟,芦荻花纷纷。
忽思湘川老,欲访云中君。
骐驎息悲鸣,愁见豺虎群。 -
12.《古别离二首》 唐·李端
水国叶黄时,洞庭霜落夜。
行舟闻商估,宿在枫林下。
此地送君还,茫茫似梦间。
后期知几日,前路转多山。 -
13.《送任载、齐古二秀才自洞庭游宣城》 唐·孟郊
洞庭非人境,道路行虚空。
二客月中下,一帆天外风。
鱼龙波五色,金碧树千丛。
闪怪如可惧,在诚无不通。 -
14.《南徐春日怀古》 唐·杨乘
六代骄奢地,三春物象繁。
灵湖通涨海,天堑隔中原。
晓渡高帆驶,阴风巨舰翻。
旌旗西日落,戈甲夏云屯。 -
15.《重经姑苏怀古二首(一作杜牧之诗)》 唐·许浑
越兵驱绮罗,越女唱吴歌。
宫尽燕声少,台荒麋迹多。
茱萸垂晓露,菡萏落秋波。
无复君王醉,满城颦翠蛾。 -
16.《重经姑苏怀古二首(一作杜牧之诗)》 唐·许浑
越兵驱绮罗,越女唱吴歌。
宫尽燕声少,台荒麋迹多。
茱萸垂晓露,菡萏落秋波。
无复君王醉,满城颦翠蛾。 -
17.《松江渡送人(一作松江怀古)》 唐·许浑
故国今何在,扁舟竟不归。
云移山漠漠,江阔树依依。
晚色千帆落,秋声一雁飞。
此时兼送客,凭槛欲沾衣。 -
18.《姑苏怀古》 唐·许浑
宫馆余基辍棹过,黍苗无限独悲歌。
荒台麋鹿争新草,空苑岛凫占浅莎。
吴岫雨来虚槛冷,楚江风急远帆多。
可怜国破忠臣死,日月东流生白波。 -
19.《落帆后赋得二绝》 唐·李群玉
平湖茫茫春日落,危樯独映沙洲泊。
上岸闲寻细草行,古查飞起黄金鹗。
水浮秋烟沙晓雪,皎洁无风灯影彻。
海客云帆未挂时,相与缘江拾明月。 -
20.《落帆后赋得二绝》 唐·李群玉
平湖茫茫春日落,危樯独映沙洲泊。
上岸闲寻细草行,古查飞起黄金鹗。
水浮秋烟沙晓雪,皎洁无风灯影彻。
海客云帆未挂时,相与缘江拾明月。