-
201.《赠王顺之歌》 宋·晁补之
王郎见若不胜衣,眇然儒者未有奇。
我知王郎有奇处,议论涛海拏蛟螭。
由周而来逮五季,故事本朝能尽知。
不惟知之业有用,斟酌成败中无疑。 -
202.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
203.《仁义驿中》 宋·毛滂
骑驴何似贾司仓,行李唯余古锦囊。
秋后恰容鹰脱架,春来会有燕投梁。
清时无用材虽拙,白日能閒策亦长。
惭愧平生负三尺,一成泉石欲膏肓。 -
204.《见儿侄唱酬次韵五首》 宋·苏辙
儿病要须闲,闲极自成趣。
空虚虽近道,懒拙初非悟。
偶将今生脚,还著古人屦。
大小适相同,本来无别处。 -
205.《夏夜与臧奎陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·魏野
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
206.《赠孙何状元》 宋·魏野
天非道莫尊,道非贤莫存。
始知贤人生,与道为轮辕。
明庭亲选士,虑彼贤愚浑。
天子至文明,擢公为状元。 -
207.《合酱作》 宋·曾巩
孺人舍我亡,稚子未堪役。
家居拙经营,生理见侵迫。
海盐从私求,厨面自官得。
拣豆连数晨,汲泉候将夕。 -
208.《七月一日休假作》 宋·曾巩
初秋尚苦暑,归沐乃君恩。
地闲少来客,日晏犹闭门。
家乏念藜藿,开颜无一樽。
况复辞貌拙,敢随车马奔。 -
209.《暮春宴东园方良翰有诗入夏追和》 宋·黄公度
要洗襟怀万斛埃,一尊相属莫迟回。
颠狂柳絮将春去,排比荷花刺水开。
懒矣宦情甘冗长,拙於句法强追陪。
人生行乐须闲健,千古朱颜同一颓。 -
210.《章运干和绿阴堂用韵为谢》 宋·黄公度
工拙相悬几驿亭,敢将沮洳敌东溟。
百年事契心先许,千里神交眼倍青。
嗜酒杨雄官拓落,耽诗杜甫瘦伶俜。
何时握笔论今古,经苦劳君一启扃。 -
211.《送项平甫倅池阳》 宋·姜夔
项侯声名天宇窄,与君俱是荆湖客。
向来相闻不相值,长安城中乃相识。
论文要得文中天,邯郸学步终不然。
知君笔墨与性合,妙处突过苏李前。 -
212.《答官仲儒》 宋·李吕
风俗去古远,人伪日败常。
故知取士法,时焉立纪纲。
设科发自汉,糊名始於唐。
前辈务实学,倡道赖欧阳。 -
213.《送陈尉别二首》 宋·李吕
试吏谁云百寮底,长材元是万夫雄。
锥刀垄断焉能较,泾渭区分独至公。
顾我每惭天下拙,辱君见许古人风。
明年还忆蓬蒿径,身在瀛洲雨露中。 -
214.《送张仲甫赴酒杯参议》 宋·王之道
我生坐疏拙,逢人辄倾倒。
语言无浅深,出口被伊恼。
为孽匪天作,受攻本谁造。
惩非每嚼舌,事已复自蹈。 -
215.《建炎感事》 宋·张元干
乾坤忽震荡,土宇遂分裂。
杀气西北来,遗毒成僭窃。
议和其祸胎,割地亦覆辙。
傥从种将军,用武寨再劫。 -
216.《登卧龙山写怀二十八韵》 明·刘基
暮春时雨余,原野皆秀色。
流云暧芳甸,惠风畅轻翼。
公馆倦低垂,崇冈缅登陟。
山川纠纷错,疆畎互纡直。 -
217.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
218.《杂兴三首》 宋·郑獬
女娲炼五石,上补天之缺。
如锢黄金液,万古无由裂。
尧舜首制度,巨防高嶻嵲。
后世日破穿,通为万鼠穴。 -
219.《戏酬正夫》 宋·郑獬
汪子怪我不作诗,意欲窘我荒唐辞。
自顾拙兵苦顿弱,安敢犯子之鼓鼙。
子之文章既劲敏,屡从大敌相摩治。
左立风后右立牧,黄帝秉钺来指麾。 -
220.《七夕》 宋·强至
七月七日暑气徂,此夕何夕乐且娱。
世传牵牛会织女,雨洗云路迎霞车。
初因乌鹊致语错,经岁一会成阔疏。
牛女怒鹊置诸罪,拔毛髠脑如钳奴。