-
61.《长安古意》 明·周是修
长安二月三月时,千门万户春风吹。
绮构瑶台高照耀,香车宝马并驱驰。
驱驰照耀皆豪贵,九棘三槐夹三市。
鼎食钟鸣将相家,朱帘绣柱王侯第。 -
62.《宿九仙山(九仙谓左元放、许迈、王、谢之流》 宋·苏轼
风流王谢古仙真,一去空山五百春。
玉室金堂馀汉士,桃花流水失秦人。
困眠一榻香凝帐,梦绕千岩冷逼身。
夜半老僧呼客起,云峰缺处涌冰轮。 -
63.《寄题张钦夫春风楼》 宋·杨万里
乐齐先生了张子,独立春风望洙泗。
四海无人万古空,咏歌一声满天地。
不应东阁胜东山,浮云於渠了不关。
只余平生医国手,未忍旁观缩袖间。 -
64.《沁园春·自古神仙》 宋·无名氏
自古神仙,隐迹终南,万代流传。
说经台上,针活枯柏,炼丹炉下,化女石泉。
四皓商山,十老古洞,尹喜亲闻道德篇。
结庵处,有青牛系柏,白鹿升天。 -
65.《次韵杨孟载早春见寄》 明·高启
雪后西园韭初剪,流澌晚动春塘浅。
闭门有客抱深愁,久不题诗砚生藓。
风尘健儿夸得意,独坐寂寥谁所遣。
应缘少学与时违,不习弓刀诵文典。 -
66.《瞿塘神君歌》 宋·周文璞
黄衫纱帽佳少年,炯然饿虎穷山渊。
不居秦鹿祖龙畔,却走碧鸡金马边。
左手斜执巨灵凿,右手敬抱禹贡篇。
离堆顺流已受命,一下不打天吴鞭。 -
67.《题王复初所藏子昂临禊帖》 宋·陆文圭
昭陵玉函出人间,开平经今四百年。
永和远距贞观先,俯仰陈迹俱可怜。
古人学书如学仙,笑锋谁人玄之玄。
水晶宫裹佳公子,风流翰墨皆水然。 -
68.《暮春游长沙东湖赠辛兖州巢父二首》 唐·戴叔伦
湘流分曲浦,缭绕古城东。
岸转千家合,林开一镜空。
人生无事少,心赏几回同。
且复忘羁束,悠悠落照中。 -
69.《古意》 唐·孟郊
荡子守边戍,佳人莫相从。
去来年月多,苦愁改形容。
上山复下山,踏草成古踪。
徒言采蘼芜,十度一不逢。 -
70.《南徐春日怀古》 唐·杨乘
六代骄奢地,三春物象繁。
灵湖通涨海,天堑隔中原。
晓渡高帆驶,阴风巨舰翻。
旌旗西日落,戈甲夏云屯。 -
71.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
72.《蓦山溪(天穿节和朱刑掾二首)》 宋·葛胜仲
望云门外。
油壁如流水。
空巷逐朱幡,步春风、香河七里。
冶容炫服,摸石道宜男,穿翠霭,度飞桥,影在清漪里。 -
73.《摸鱼儿(宝祐甲寅春赋)》 宋·柴望
这情怀、怎生消遣。
思量只是凄怨。
一春长为花和柳,风雨又还零乱。
君试看。 -
74.《汉宫春(题西山玉隆宫)》 宋·詹玉
吟发萧萧。
正古槎秋入,河汉银涛。
红云甚家院落,一片笙箫。
晋时言语,问何人、还肯逍遥。 -
75.《沁园春(谢刘小山频寄所作)》 宋·程必
君有新词,何妨为我,时遣奚奴。
看此山大小,风流晋宋,眼中余子,苦自侏儒。
九曲清溪,千枝杨柳,还记新条更有无。
春将好,欲从君商略,君意何如。 -
76.《忍辱仙人春兴》 元·丘处机
春日春风春景媚。
春山春谷流春水。
春草春花开满地。
乘春势。
百禽弄古争春意。
泽又如膏田又美。
禁烟时节堪游戏。
正好花间连夜醉。
无愁系。
玉山任倒和衣睡。 -
77.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
78.《拟古》 明·钱宰
出门万里别,行行远防边。
相望各天末,北斗日夜躔。
四运秋复春,不见君子还。
燕车北其辙,越马南其辕。 -
79.《寺晚》 宋·张耒
春寒掩古寺,迟日转修郎。
古殿流尘暗,空庭碧草芳。
中有搘筇者,非醉亦非狂。
谪官沧江上,已换一炎凉。 -
80.《次韵感春五首》 宋·黄庭坚
我与子桑友,既往雨弥旬。
交情未曾改,天地忽趋新。
东风无行迹,佳气满城闉。
麦苗生陂陇,叹息不食陈。